به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا)، سیدفرید قاسمی، پژوهشگر تاریخ مطبوعات و استاد دانشگاه در هفتمین نشست تهران پژوهی یادواره استاد کاظم معتمد نژاد با بیان اینکه هر جا نام استاد معتمد نژاد برده میشود همه یاد خصائل اخلاقی، صبر و تلاش مستمر ایشان میافتیم خواستار برگزاری این یادواره در زادگاه محل تولد استاد شد و اظهار کرد: کمترین تاثیر این برنامهها نسل پروری و انتقال اخلاقیات بزرگانی چون استاد معتمد نژاد به نسل جدید روزنامه نگار و اهالی مطبوعات است.
وی با بیان اینکه مطبوعات را از سه منظر تهران در مطبوعات، مطبوعات تهران، و تهران مطبوعاتی میتوان نگاه کرد، به بررسی وضعیت تاریخی مطبوعات در تهران پرداخت و عنوان کرد: مطبوعات در تهران 143 سال پیشینه دارد. اولین نشریه در تهران در خیابان 15 خرداد متولد شد. متاسفانه ساخت و سازها و بناهای بی مورد باعث شده که محل تولد مطبوعات ایران را کمتر دریابیم. اگر بخواهم دقیقا ادرس بدهم، مطبوعات ایرانی جلوی سرای همایون حول و هوش میدان ارگ زاده شد.
قاسمی با بیان اینکه کمترین پژوهش در مورد مطبوعات تهران صورت گرفته است، عنوان کرد: برای ابرشهر تهران که پر از مطبوعات گوناگون بوده است، کاری انجام نشده، ضمن اینکه درباره شهر تهران و آگاهیهای موجود در مطبوعات آن گنجینه کشف نشدهای وجود دارد. ما باید دنبال هنر عکاسان باشیم، تصاویری که از دوره ناصر الدین و مظفرالدین شاه وجود دارد شاهد هنرنمایی عکاسان است. ضمن اینکه تصاویر در اوایل مطبوعات ایران به واسطه نقاشان در نشریات درج شده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی تصریح کرد: از پائیز 1215 تا به امروز بیش از ده هزار عنوان مطبوعات منتشر شده است.
قاسمی ادامه داد: آمار 25 سال اخیر به دلیل راهیابی نشریات دانشجویی به کتابخانهها و زمانبر بودن تفکیک آن مخدوش است.
وی با بیان اینکه مطبوعات را باید به وسیله نسبت آن با مناطق 22گانه تهران سنجید، عنوان کرد: پارک چیتگر ما را یاد تیرباران دستهجمعی روزنامهنگاران در دوران پهلوی اول انداخته و خیابان شهید باقری ما را یاد شهید غلامحسین افشردی، اولین فرمانده اطلاعات عملیات دفاع مقدس و خبرنگار شهید روزنامه جمهوری اسلامی میاندازد. میدان انقلاب نیز ما را به سال 57 میبرد اگر چه امروز تهران گردی با آه و افسوس همراه است.
در ادامه این نشست، هادی خانیکی، استاد برجسته ارتباطات نیز به نقش سرمایههای نمادین و معنوی در توسعه پرداخت و اظهار کرد: در هر فرصتی که خانواده مطبوعات جمع میشوند، نیازمند سرمایههای نمادین و فرهنگی و به گفته پیر بوردیو میراث معنوی است، چرا که این سرمایهها به ما تشخص و اعتماد به نفس میدهد که چه چیزی داریم و باید از آن استفاده کنیم.
خانیکی ادامه داد: اگر نامی از کسی در جایی میبریم به خاطر آن است که چیزی بر ما افزوده شود. این به خاطر آنان نیست بلکه به خاطر خود ما است. ما اینجا جمع شدیم که دغدغه اساتید و الگوهای خود را ادامه دهیم.
این استاد ارتباطات ادامه داد: توسعه ایران یکی از دغدغههای استاد معتمدنژاد بود که میخواست نقش خود را روشن کند. این نقش توسعه ارتباطات و در ذیل آن توسعه روزنامهنگاری بود. وقتی به مطبوعات در تهران میپردازیم، میخواهم با نگاه دکترمعتمد نژاد به این توسعه نگاه کنیم و ببینم چه نسبتی با توسعه در ایران دارد.
خانیکی بیان کرد: شاخصهای تیراژ، نوع نشریات، محل انتشار، دوره انتشار، گرایش و طول عمر مطبوعات شاخصهایی است که میتوان براساس آن توسعه را بررسی کرد. وقتی جامعه ایران در فراز توسعه قرار دارد، محل نشریات فقط تهران نیست بلکه جاهای دور نیز وارد این چرخه میشوند ضمن اینکه در دوران رونق مطبوعات، وضعیت روزنامهها بهتر از فصل نامهها، گاه نامهها و هفته نامهها است همچنین جامعه توسعه یافته جامعهای است که به همه گرایشات میپردازد.
وی ادامه داد: در دوران پس از انقلاب به ویژه زمانهایی مانند انقلاب و جنگ تحمیلی، این شاخصها بهبود یافته است.
خانیکی بیان کرد: در حال حاضر در شرایطی به سر میبریم که نوعی از مطبوعات و روزنامهنگاری به نام روزنامهنگاری اجتماعی در حال شکل گیری است که فقط تهران را در حادثهها نمیبیند. نوعی روزنامهنگاری کنشگر به وجود آمده که به جای برجسته کردن وقایع راه حل ارائه میدهد. ضمن اینکه ارزشهای انسانی و تغییر رفتار به همراه سلامت، علم و ورزش نیز به گرایشهای روزنامه نگاری اضافه شده است که متاسفانه تنها در تهران بوده و هنوز راه خود را به خارج از تهران نگشوده است.
وی با تاکید بر اینکه برای تهران باید به فکر ایران باشیم، یادآور شد: به نظر میآید این تعلق خاطری که به تهران داریم نیازمند یک توزیع عادلانه بین تهران و غیر تهران است.