گناهان دل انسان را از کار می‌اندازد
گروه معارف ـ حجت الاسلام و المسلمین شفیعی با بیان اینکه پیامبر ما هم مبشر بود و هم منذر، گفت: در سوره یس می‌بینیم دل‌هایی وجود دارد که انذار پیامبر(ص) در آنها اثر نمی‌کند، انسان در مسیر تمرد و سرکشی به یک جایی می‌رسد که خدا می‌فرماید: چشم دارد و نمی‌بیند، گوش دارد و نمی‌شنود، دل دارد اما این دل دریافت ندارد.
به گزارش ایکنا از خوزستان، جلسه تفسیر سوره یس با حضور حجت‌الاسلام والمسلمین سید محسن شفیعی، مسئول دفتر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌های خوزستان 1 خرداد در مسجد حضرت صاحب الزمان(عج) برگزار شد.
حجت الاسلام والمسلمین شفیعی در این جلسه به بیان تفسیر بخش نخست آیات این سوره پرداخت و گفت: سوره مبارکه یس، سی و ششمین سوره از سور قرآن مبارک و از سور مکی است. تفاوت‌هایی بین سور مدنی و مکی وجود دارد؛ به این معنا که نوعاً مفاهیم بنیادین مربوط به چهارچوب‌های اصلی شریعت، آیات و سوری هستند که در مکه نازل شده‌اند. اخلاقیات و اجتماعیات هم نوعاً آیات و سوری هستند که در مدنیه نازل شده‌اند.
وی اظهار کرد: سوره یس، 83 آیه دارد که شروعش در جزء 22 و پایانش در جزء 23 است. محتوای کلی سوره صحبت از رسالت پیامبر عظیم‌الشأن اسلام(ص)، صحبت از سه پیامبر الهی و مبارزه آنها با شرک و مخالفان اندیشه توحیدی، عالم هستی و معاد و برانگیخته شدن است.
شفیعی آیات یک تا دوازده این سوره را قرائت کرد و گفت: مطلبی که در این آیات بارز و چشمگیر است، مسأله انذار است. این مطلب نقطه‌ای است که اتفاقاً امروز مورد ابتلا و توجه به آن نیاز ما است. خداوند در این آیات صراحتاً پیامبر را مأمور انذار می‌داند.
امام جماعت مسجد حضرت صاحب الزمان(عج) ادامه داد: براساس این آیات، پیامبر(ص) بخشی از افراد را انذار می‌دهد لکن در آنها تأثیری مشاهده نمی‌شود. خداوند تصریح می‌کند: انذار در بخشی از بندگان تأثیر نمی‌کند. گاهی یک بحثی مطرح می‌شود با نام اسلام رحمانی. این‌طور معنا می‌کنند یعنی اسلامی که همه‌اش زیبایی و بشارت است.
گاهی حرف‌هایی می‌زنیم که برداشت ما است
مسئول دفتر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌های خوزستان با بیان اینکه قرآن سرمایه بزرگی است که در اختیار ما است، تصریح کرد: گاهی حرف‌هایی می‌زنیم که برداشت ما است. ما هیچ برداشتی از قرآن نمی‌توانیم بکنیم مگر اینکه آن فهم و دریافت مبتنی بر آیات و تفسیر ائمه هدی(ع) باشد.
وی افزود: در آیات اول سوره یس، خداوند متعال انذار را مطرح می‌کند. اینکه بگوییم اسلام همه‌اش زیبایی و نعیم است، یا برداشت ما است یا بر اساس آیات است. امروز در روش‌های تربیتی به پدر و مادرها می‌گویند هر دو عنصر لازم است. یعنی در تربیت فرزند در کنار مهربانی و عاطفه، جاهایی نیاز است که باید جلوی کاری را گرفت و قاطعیت نشان داد.
شفیعی گفت: در اوصاف پیامبر عزیز ما این هست که هم مبشر است، هم منذر. یعنی پیامبر(ص) فقط بشارت نمی‌دادند، این‌طور هم نبود که فقط انذار می‌داد، هر دو کار را انجام می‌داد. اگر بگوییم در اسلام انذار نیست و در قرآن از عذاب صحبت به میان نیامده، این درست نیست. در تلاوت آیات قرآن باید به این دو مفهوم توجه شود. خداوند در این آیات علاوه بر انذار، یک موضوع خطرناک را هم مطرح می‌کند و آن اینکه دل‌هایی وجود دارد که انذار پیامبر(ص) در آنها اثر نمی‌کند.
چرا انذار در برخی اثر می‌کند و در برخی اثر نمی‌کند
امام جماعت مسجد حضرت صاحب الزمان(عج) با طرح این سؤال که چرا انذار در برخی اثر می‌کند و در برخی اثر نمی‌کند، توضیح داد: اعضا و جوارحی که خدا به انسان عنایت فرموده اگر در مسیر تمرد و سرکشی حرکت کنند، به عبارتی به همان میزان که قلب و گوش و حواس یک انسان حقیقت‌پذیر در این مسیر حرکت می‌کند، اگر در مسیر عدم پذیرش حرکت کند به همان میزان در آن مسیر جلو می‌رود. لذا انسان به یک جایی می‌رسد که خدا می‌فرماید: چشم دارد و نمی‌بیند، گوش دارد و نمی‌شنود، دل دارد اما این دل دریافت ندارد.
وی ادامه داد: لذا در بحث گناه، اگر پشت سر گناه استغفار نکردی، این گناهان تلنبار می‌شوند و دل را از کار می‌اندازند. پس ابزاری که خدا به انسان داده، اگر در جهت درست از آن استفاده کند، خوب است، اگر در جهت نادرست استفاده کند، گاهی این لغزش و سقوط آن‌قدر زیاد می‌شود، که قلب او مایه ضلالت و گمراهی او می‌شود.
شفیعی اظهار کرد: این همه تأکید بر اصلاح دل برای همین است؛ اگر دل اصلاح نشد نصیحت در دل نتیجه عکس می‌دهد. پس تأکید قرآن بر انذار در کنار تبشیر برای این است که انسان در مسیر تربیت نیاز به دریافت بشارت و انذار دارد و دلی که اهل خشیت باشد، به غیب ایمان داشته باشد، انذارها او را متوجه می‌کند.
انتهای پیام
