عیب‌پوشی در اسلام

حجت‌الاسلام مجتبی شعشعی، مسئول دفتر نمایندگی ولی‌فقیه در جمعیت هلال‌احمر استان یزد در گفت‌وگو با ایکنا از یزد، در ادامه بیان نکات دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان، با اشاره به دعای روز دوازدهم اظهار کرد: در دعای این روز نکات مهم و کلیدی را از خداوند مسئلت می‌کنیم: «اللهمّ زَیّنّی فیهِ بالسّتْرِ والعَفافِ؛ خدایا در ماه رمضان مرا به دو مورد ستر و عفاف زینت ده».

وی ادامه داد: «سِتر» یعنی اینکه انسان گناهان مردم را مخفی کند و دنبال عیوب خویشتن باشد، پس خوش به‌ حال بنده‌ای که به عیب خود می‌پردازد و به عیوب دیگران کاری ندارد لذا باید این سنت را از خداوند داشته باشیم و آن عیب‌پوشی نسبت به همنوعان است و اگر عیبی را در شخصی سراغ داریم طبق آموزه‌های اسلامی و دینی باید به خود فرد گفته شود، امام حسن مجتبی(ع) فرمودند: «بهترین دوستان در نزد من کسانی هستند که عیوب و نواقص من را به من هدیه دهند» این در حالی است که نیت اصلاح شخص باشد.

شعشعی دومین خواسته روزه‌داران را عفاف دانست که انسان گناه نکند و عفت نفس داشته باشد، به فراز دوم دعای روز دوازدهم اشاره کرد و افزود: انسان در فراز دوم  این دعا از خداوند می‌خواهد: «واسْتُرْنِی فِیهِ بِلِبَاسِ الْقُنُوعِ وَ الْکفَافِ؛ خدایا، به من دو لباس قناعت و کفاف بپوشان».

وی ادامه داد: «کفاف» به معنی راضی بودن به معاش به قدری که زندگی انسان بگذرد، است پس اگر انسان به همان مقدارى که امر مى‌گذرد، اکتفا کند و از خدا راضى باشد که این را به او داده، قناعت پیشه کرده است. در روایتی از امام علی(ع) آمده است: «انَّمَا الدُّنيا فَناءٌ لَيسَ لِلدُّنيا ثُبوتُ؛ همان دنیا فناست و ثبوتی در آن وجود ندارد. انما الدنیا کَبَیتٍ نَسَجَتهُ العنکبوت؛ همان دنیا مانند خانه عنکبوت است که استحکام ندارد».

مسئول دفتر نمایندگی ولی‌فقیه در جمعیت هلال‌احمر استان یزد افزود: مردم یزد باید به خود افتخار کنند به دلیل اینکه بزرگ شده شهر و سرزمینی هستند که مردمانش به قناعت، قنوت، سخت‌کوشی و زهد معروف هستند و ما نیز باید این امانت را دریافت، حفظ و به نسل بعدی انتقال دهیم اما در مقابل اگر تمام همّ و غم انسان دنیا شد همانند تشنه‌ای که به دریایی می‌رسد و از آب دریا می‌نوشد نه تنها تشنگی او رفع نمی‌شود بلکه تشنه‌تر می‌شود و بیشتر از آب دریا می‌نوشد.  

وی ادامه داد: در ادامه آمده است «وَ احْمِلْنِی فِیهِ عَلَی الْعَدْلِ وَ الْإِنْصَافِ، خدایا مرا اهل عدل و انصاف قرار ده» در معنای انصاف می‌توان به کلام علی(ع) خطاب به امام مجتبی(ع) اشاره کرد که فرمودند: «انصاف یعنی آنچه برای خود می‌پسندی برای دیگران هم بپسند و آنچه برای خود نمی‌پسندی برای دیگران هم مپسند».

شعشعی بیان کرد: در پایان می‌خوانیم: «وَ آمِنِّی فِیهِ مِنْ کلِّ مَا أَخَافُ، خدایا از هرچیزی که از آن می‌ترسم در امانم بدار؛ عِصْمَتِک یا عِصْمَةَ الْخَائِفِین، به عصمت خودت؛ به حفظ خودت؛ به نگهبانی خودت قسم که مرا از امور مورد ترس نگهداری کن و دعاهای امروز را در حق من مستجاب کن».