فعالیت‌های قرآنی در دانشگاه‌ها به انگیزه و مشوق نیاز دارد
برگزیده قرآنی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد گفت: هرچند مسائل دینی و قرآنی به گونه‌ای نیست که افراد به دلیل صرفاً تشویق، تلاش کنند، اما به هرحال نیاز به انگیزه و مشوق هم خواهد بود.
محمدکاظم رحیمی، برگزیده قرآنی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد در گفت‌وگو با ایکنا از یزد، با اشاره به نحوه ورود به فعالیت‌های قرآنی اظهار کرد: انس و علاقه‌مندی به قرآن به دوران کودکی‌ام بر می‌گردد که علاقه خاصی به یادگیری مسائل دینی و اسلامی داشتم و یکی از مهمترین آنها قرآن بود به نحوی که در همه جلسات و کلاس‌های مختلف قرآنی از جمله کلاس‌های دارالقرآن، هفتگی محلات، بسیج محله و در بخش‌های مختلف صرف، نحو، آوایی و ... شرکت می‌کردم.
وی ادامه داد: در جلسات هفتگی دعاهای مختلف اعم از دعای توسل، زیارت عاشورا، دعای ندبه، دعای کمیل شرکت داشتم و این مأنوس شدن از همان دوران کودکی صورت گرفت. به یاد دارم در ایام ماه مبارک رمضان بستگان در منزل ما برای قرائت قرآن جمع می‌شدند که زمینه علاقه و انس بیشتر به قرآن را فراهم کرد، مسلماً خانواده در این مسیر بسیار مؤثر هستند. این شوق دوران کودکی در بزرگسالی هم ادامه داشت و موجب آشنایی بیشتر و شرکت در کلاس‌های تفسیر قرآن شد و البته باعث شد تا بیشتر با کلام خدا مأنوس شوم و این دستورات قرآنی را در عمل در زندگی شخصی و کاری اجرا کنم.
این برگزیده رشته احکام در جشنواره قرآنی هدهد با اشاره به علاقه‌مندی به این رشته نیز گفت: این رشته نیز از همان دوران کودکی و نوجوانی با توجه به علاقه خاصی که به فهم و دانش مسائل دینی داشتم، باعث شد مسائل دینی را از افراد متخصص این حوزه سوال کنم و یا توضیح المسائل فقهای در دسترسم را مطالعه می‌کردم تا دانشم در این زمینه افزایش یابد. البته فقط بحث احکام نبود بلکه علاقه خاص و شدیدی به یادگیری مسائل اسلامی و دینی و شناخت تفاوت احکام اسلامی با احکام سایر ادیان داشتم و به همین دلیل از کودکی به دنبال این یادگیری بودم. تقریباً در سن 15 سالگی به حدود هفتاد درصد مسائل احکام آشنایی کامل داشتم.
وی با اشاره به اثرات انس با قرآن در زندگی شخصی گفت: قرآن باعث بسیاری از برکات در زندگی بنده شده است، چه زندگی شخصی و چه زندگی کاری. به هر حال دانستن مفاهیم قرآنی و بکار بستن آن یعنی دستورات خدا را اجرا کردن موجب می‌شود خدا هم به زندگی ما بهتر نگاه کند و آشنایی به این مسائل موجب ارتباط بهتر با خدا و اجابت خواسته‌ها می‌شود. اینکه قرآن چه نقشی در زندگی شخصی ما داشته که واقعاً قابل توصیف نیست. تمام زندگی ما وابسته به مسائلی است که در زمینه قرآن و اسلام باید رعایت شود و در زندگی بنده از نظر تأثیر در اخلاق، رفتار، منش و تعامل با دیگران مؤثر بوده است.
رحیمی با اشاره به راهکارهایی برای ترویج فعالیت‌های قرآنی در جامعه تصریح کرد: اگر بخواهیم به صورت جامع و کلان نگاه کنیم باید از دوران کودکی نسبت به ترویج فعالیت‌های قرآن اقدام کرد چون در بزرگسالی به دلیل اینکه شالوده فکری افراد شکل گرفته، تغییر سخت‌تر خواهد بود. همانند گذشته کلاس‌های قرآنی به صورت محله به محله برگزار شود، بسیج فعال‌تر باشد، تلویزیون و تبلیغات در این زمینه فعال‌تر باشند.
وی ادامه داد: البته در سطح دانشگاه باید نهادهای مربوطه تلاش بیشتری در این زمینه داشته باشند تا دانشجویان، اساتید و کارمندان علاقه بیشتری به شرکت در مسابقات قرآنی داشته باشند. چون یک پیش زمینه و علاقه قرآنی برای همه افراد وجود دارد. بنابراین مسئولان باید مسائل انگیزشی بیشتری ایجاد کنند به عنوان مثال در بین گروه دانشجویان باید رقابت ایجاد شود که در صورت کسب رتبه قرآنی، معادل واحد درسی لحاظ می‌شود یا در موارد مختلف مثل دانشجوی نمونه، پژوهشگر برتر و ... مؤثر خواهد بود. هرچند مسائل دینی و قرآنی به گونه‌ای نیست که افراد به دلیل صرفاً تشویق، تلاش کنند، اما به هرحال نیاز به انگیزه و مشوق هم خواهد بود.
این برگزیده قرآنی گفت: برای علاقه‌مندی و ایجاد انگیزه وقتی مسابقه‌ای برگزار شود، تلاش‌ها چند برابر شده و شور و هیجان خاصی ایجاد می‌شود، البته جوایز متناسب با هر گروهی موجب جذب بیشتر خواهد شد. در گروه کارکنان جوایزی نظیر پایه تشویقی، تبدیل وضعیت، یا امتیازی برای نیروهای شرکتی، قراردادی، رسمی و ... متناسب با وضعیت شغلی کارمندان، در نظر گرفته شود که موجب رقابت و شور و نشاط بین کارکنان شود. در گروه اساتید نیز می‌توان مانند برخی دانشگاه‌ها، برخی امتیازات به عنوان پایه تشویقی قرار داد که رقابت بین اساتید هم بیشتر شود. همان طوری که در مسائل آموزشی، پژوهشی و فناوری و ... این موارد را داریم، چرا در مسائل فرهنگی و قرآنی نداشته باشیم. به هر حال در هر گروهی باید موارد انگیزشی وجود داشته باشد تا افراد مختلف برای فعالیت‌های مذهبی، قرآنی و دینی بیشتر تشویق شوند.
انتهای پیام
