روز ۲۶ مرداد سال ۶۹، میهن اسلامى شاهد حضور آزادگان سرافرازى بود که پس از سال‏ها اسارت در زندان‏های مخوف رژیم بعث عراق، قدم به خاک پاک میهن اسلامى خود گذاشتند. آزادگان، با ایمان راسخ خود در برابر هجمه شکنجه های جسمى و روحى مزدوران بعثی ایستادند و هراسى به خود راه ندادند. آزادگان، صبورتر از سنگ صبور و راضى‏ترین کسان به قضاى الهى بودند. اینان سینه‏هایى فراخ‏تر از اقیانوس داشتند که از همه‏جا و همه‏کس بریده و به خدا پیوسته بودند، آزاده نامیده شدند چون از قید نفس و نفسیات رها شده بودند...