روایتی دردناک از جنایات ساواک

به گزارش ایکنا از قزوین، در اسناد منتشر شده از مرکز اسناد انقلاب اسلامی در خصوص خاطرات مرحوم محمدحسین خاكساران چنین آمده است: وی از فعالان سیاسی قبل از انقلاب بود كه به دلیل فعالیت‌های تبلیغی و انقلابی، بارها توسط ساواك دستگیر شده و مورد شكنجه قرار گرفت. 
خاكساران كه در كنار مبارزه با دیكتاتوری پهلوی به نگارش كتاب نیز می‌پرداخت در سال 1351 كتاب «پاسدار دانش و تمدن بشر» را به رشته تحریر درآورد. خاكساران كه در دوران انقلاب اسلامی مسئول كمیته انقلاب اسلامی قزوین بود و پس از پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن 57، در مناصب مختلف از جمله ستاد تبلیغات جنگ و دفتر نمایندگی صدا و سیما در هند، رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی قزوین، مدیر اجرایی مجمع جهانی اهل بیت (ع)، مدیر بخش تحقیقات حوزه علمیه قزوین، مدرس حوزه و دانشگاه خدمت كرد و به عنوان یکی از اساتید قرآنی استان قزوین از بنیانگذاران شبکه سراسری رادیو معارف به شمار می‌رفت.
محمدحسین خاكساران درباره آغاز فعالیت‌های مبارزاتی و تبلیغی در دوران نهضت اسلامی می‌گوید: «بعد از شروع قیام امام خمینی(ره) در سال 41 همزمان با اشتغال به علوم دینی فعالیت‌های سیاسی‌ را آغاز كردم. این فعالیت‌ها در ابتدا به صورت توزیع كتاب و اعلامیه و نوار سخنرانی‌های حضرت امام(ره) بود ولی در سال‌های بعد با فعالیت‌های تبلیغی و جلسات بحث و گفتگو با جوانان كه به منظور آگاهی دادن و عمق بخشیدن به اعتقادات دینی و آشنایی جوانان با مسائل سیاسی روز بود ادامه پیدا كرد.» وی در این سال‌ها مرتب به دیدار امام خمینی(ره) در قم می‌رفت و در منزل ایشان در محله «یخچال قاضی» با ایشان دیدار می‌كرد.
نتیجه این فعالیت‌های مبارزاتی احضار مكرر وی از سوی ساواك بود. هر چند اغلب فعالیت‌های سیاسی او تا سال 54 از چشم مأموران ساواك مخفی می‌ماند اما در این سال در پی دستگیری‌های گسترده، وی نیز دستگیر شد و در زندان بارها مورد شكنجه قرار گرفت. خاكساران در خاطرات خود علاوه بر شكنجه‌هایی كه شكنجه‌گر معروف ساواك یعنی حسینی انجام می‌داد و با كابل به جان او می‌افتاد درباره دیگر شكنجه‌های مأموران ساواك در كمیته مشترك می‌گوید: «از دیگر شكنجه‌ها این بود كه درحالی كه نشسته بودم و سرم پایین بود و مشغول نوشتن و جواب دادن به سوال‌هایشان بودم ناگهان فلاسک آب جوش را روی سرم می‌ریختند. گاهی هم با سیگار صورت و دست‌هایم را می‌سوزاندند و یا تسمه‌ای فلزی را روی آتش می‌گذاشتند تا كاملاً سرخ شود و بعد آن را روی قسمت‌هایی از بدن می‌چسباندند كه پوست و گوشت را می‌سوزاند و هنگامی كه بوی گوشت سوخته بلند می‌شد برای تفریح به هم می‌گفتند كه كبابش بد نیست و یا كباب خوبی از آب درآمد».
در نهایت پس از پشت سر گذاشتن این شكنجه‌های جسمی و روحی، در آبان سال 57 به دلیل تشدید فشارهای سیاسی و متعاقب آن اعطای آزادی سیاسی از سوی رژیم پهلوی كه در اصل ادعایی بیش نبود، جمعی از زندانیان سیاسی كه محمدحسین خاكساران نیز یكی از آنان بود از زندان آزاد شدند.

محمد حسین خاکساران در 15 آذرماه سال 95 در سن ۷۲ سالگی دعوت حق را لبیک گفت.
انتهای پیام