استغفار را دست‌کم نگیرید/ به‌ جای امتحان به خدا اعتماد کنید

گروه اندیشه ــ حجت‌الاسلام علوی‌تهرانی با بیان اینکه حق نداریم خدا را امتحان کنیم، بلکه باید اعتماد کنیم، اظهار کرد: یکی از کارهایی که موجب می‌شود روزی ما زیاد شود طلب غفران است که در روایات نیز روی این مسئله تأکید شده است. البته دعا کسب‌وکار را تعطیل نمی‌کند.

به گزارش ایکنا؛ مراسم سوگواری دهه سوم ماه صفر، صبح امروز، 28 مهر با سخنرانی حجت‌الاسلام سیدمحمدباقر علوی‌تهرانی در حسینیه آیت‌الله حق‌شناس برگزار شد و وی به بحث در زمینه عوامل افزایش روزی پرداخت.

وی بیان کرد: نکته‌ای که همه می‌دانیم این است که روزی دست خداست، اما مسئله این است که به این حقیقت باور نداریم. خداوند فرمود: «وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُها»، یعنی هیچ جنبنده‌ای نیست، مگر اینکه روزی‌اش فقط به دست خداست. عوامل افزایش آن نیز عجیب و غریب است، چون فرمود روزی به دست من است، خودش نیز عوامل افزایش آن را تعیین می‌کند که این عوامل چند دسته هستند.

این کارشناس حوزه دین اظهار کرد: بخش اول آن عبارت از دعاست. یکسری رفتارهای عبادی وجود دارند که موجب افزایش روزی می‌شوند، اما چند شرط دارد؛ اول اینکه نباید خدا را امتحان کرد. خداوند ما را برای امتحان کردن خلق کرده، لذا حق نداریم خدا را امتحان کنیم، بلکه باید اعتماد کنیم. پس در صورت اعتماد به خداوند است که این دعا جواب می‌دهد نه امتحان خدا. دومین شرط این است که یقین در کار باشد.

استغفار سبب جلب روزی می‌شود

وی افزود: امام معصوم(ع) فرمود که خداوند یقین را در کسی قرار نداده و باید به دنبال آن بروید. محبت امام حسین(ع) را در قلوب مردم قرار داده، اما یقین را باید پیدا کرد و فقط در اثر یقین است که همه مسائل حل می‌شود. حضرت عیسی(ع) با یکی از دوستانش رد می‌شدند و به آبی رسیدند، عیسی(ع) پایش را روی آب گذاشت و رفت، دوستش گفت چه گفتی و رد شدی؟ فرمود گفتم «بسم الله الرحمن الرحیم»، در ادامه این فرد هم عبارت را گفت و پایش را روی آب گذاشت. تا میانه راه رفت و در وسط رودخانه گفت که آیا واقعاً گفتن «بسم الله الرحمن الرحیم» چنین کارکردی دارد؟ همین که تردید کرد وارد آب شد. در حقیقت ابتدا به قول پیامبر(ص) اعتماد کرد و با یقین عبارت را گفت، اما وقتی که تردید کرد و دچار تشویش فکری شد، به داخل آب فرورفت.

علوی‌تهرانی تصریح کرد: البته باید به این نکته توجه داشت که نباید از فردا مغازه‌ها را تعطیل کرد و فقط دست به دعا برداشت. تجارت به معنای کاری است که ما به ازاء دارد؛ یعنی مثلاً یک کارمند نیز تجارت می‌کند و در قبال انجام چند ساعت کار، پول می‌گیرد. در هر صورت نباید فقط به دعا اکتفا کرد.

وی با اشاره به عباداتی که موجب جلب روزی می‌شود، تأکید کرد: اولین عبادتی که موجب جلب روزی می‌شود، ذکر استغفار است. از حضرت رسول(ص) نقل است که فرمودند زیاد استغفار کنید، زیرا روزی را جلب می‌کند. از وجود حضرت امیر(ع) نیز نقل است که فرمودند خداوند استغفار را عاملی برای افزایش روزی قرار داده و خداوند برای خلایق به این واسطه رحمتش را شامل می‌کند. بنابراین اگر بخواهیم مشمول رحمت خدا شویم، راهش استغفار است.

دعا کسب‌وکار را تعطیل نمی‌کند

علوی تهرانی با ذکر داستانی از صدر اسلام، تصریح کرد: یک کسی نقل می‌کرد که در محضر پیامبر(ص) شاهد بودم یک مردی نزد ایشان آمد و گفت‌ ای رسول خدا(ص)، روزی من کم شده است. پیامبر(ص) فرمود تو چرا درود فرشتگان و تسبیح مخلوق‌ها را نمی‌فرستی و به آن حقیقتی که خلایق به واسطه آن روزی داده می‌شوند توجه نداری؟ گفت این درود فرشتگان چیست؟ فرمود بگویید که «سبحان الله و بحمده سبحان العظیم استغفرالله»، فرمودند صد بار این ذکر را در هنگام بین الطلوعین بگو که در این صورت دنیا از روی ناچاری و باتواضع به تو رو می‌آورد؛ یعنی برای به دست آوردنش سختی تحمل نمی‌کنی، اما این طور نیست که از فردا کسب‌وکار را تعطیل کنید و فقط بخواهید به استغفار اکتفا کنید.

وی ابراز کرد: حضرت امیر(ع) به کمیل بن زیاد فرمودند: وقتی که روزی کُند شد و کار به نتیجه نرسید، استغفار کنید که در این صورت توسعه در رزق ایجاد می‌شود. کمترین حد استغفار نیز گفتن واژه شریف «استغفرالله» است و بیشترین حد آن نیز متنی است که از حضرت امیر(ع) نقل شده است که هفتاد بند استغفار است. در یکسری از جزوات نیز چاپ شده که متن معتبری دارد.

علوی‌تهرانی با اشاره به داستانی از حضرت داود(ع)، بیان کرد: جناب داود که از زمره پیامبرانی بود که حکومت داشت، دستور داد که مردم را خبر کنند تا به مسجد که نماز می‌خوانند بیایند. مردم به سمت آن مکان حرکت کردند و با یکدیگر نیز صحبت می‌کردند و تصور می‌کردند که امروز که داود(ع) این فراخوان را داده، روز مهمی است و می‌خواهد مطلب مهمی را بگوید و می‌گفتند که قرار است داود(ع) به ما پند بدهد تا ادب شویم و در حق ما دعا کند. زمانی که داود رسید به مردم رو کرد و گفت: «اللهم اغفر لنا»، خدایا ما را ببخش. آن اعلام و این ازدحام برای همین یک جمله بود که خدایا ما را ببخش. آن‌هایی که آخر جلسه بودند فکر کردند گوششان سنگین است و نشنیده‌اند. به جلویی‌ها گفتند چه شد و مراد او چه بود؟ گفتند شما نیز درست شنیدید، پیامبر یک دعا کرد و رفت. مردم تعجب کرده بودند، اما در همین حال به داود(ع) وحی شد که به مردم بگو شما این دعا را کم حساب نکنید. اگر من کسی را ببخشم امر دنیا و آخرت او را اصلاح می‌کنم؛ بنابراین نباید استغفار را دست‌کم گرفت.