سه اقدامی که انسان را مستعد دریافت حقایق می‌کند

به گزارش ایکنا؛ حجت‌الاسلام والمسلمین شیخ حسین انصاریان، از اساتید برجسته اخلاق شب گذشته، 29 مهر در حسینیه هدایت تهران به ایراد سخن پیرامون نحوه تعالی انسان پرداخت و بیان کرد: راه رسیدن به فیوضات الهیه، به روی همه باز است. در یک ضرب‌المثل قدیمی و ایرانی گفته شده که «از تو حرکت و از خدا برکت». برکت نیز به معنای سود، منفعت و فیض است. برای رسیدن به این فیوضات، از دیدگاه پیامبر(ع) و حضرت علی(ع) سه قدم لازم است و اگر انجام این کارها سخت باشد، مشکل از ما است. یعنی در باطن بدون اینکه توجه داشته باشیم خودمان را دوست نداشته‌ایم و جاذبه‌های مادی، ما را به اسارت گرفته بود که دل کندن از آنها کار را مشکل می‌کرد.

وی در ادامه افزود: اگر این موانع برطرف شود که برطرف شدنی نیز هست، می‌توان این سه قدم را به راحتی برداشت که یکی از آنها اجتناب از حرام‌ها است. خداوند حکیم است و بر اساس حکمتش به من چیزهایی را حرام کرده، چون با توجه به کلام امام صادق(ع)، در دل همه محرمات خطر و زیان و ضرر وجود دارد. آلودگان به حرام نیز در طول تاریخ ضررش را دیده‌اند. کسی که آفریده حکیم است، مملوک و مورد محبت او نیز هست و در حقیقت جلوه ربوبیت او است. او «رب العالمین» است و همه جهانیان مرعوب و تحت سیطره تکوینی و تشریعی‌اش هستند.

انصاریان تصریح کرد: از طرفی خداوند به ما جسم داده و برای این جسم فرموده که «وَ أَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَ باطِنَةً»، یعنی برای آن تدارک هر نعمتی را دیده است. گفته که نعمت‌های من را از حلال به دست آورید و فرمود حلال برای یک نفر گسترده‌تر و برای یک نفر محدودتر است که نباید این را عیب گرفت و نباید خلاف حکمت او دانست. ما از خدا طلبکار نیستیم و نمی‌شود ثابت کرد ما طلبکار هستیم، بلکه ما مهمان هستیم و سالن مهمانی نیز همین کره زمین است و بنا هم نیست که همه آن برای ما باشد، بلکه هر کس یک تکه دستش است که آن هم ملک ذاتی آنها نیست و با مردن از آنها می‌گیرند و مانند همه ملک‌ها به خداوند برمی‌گردد. بنابراین به جای اینکه خود را طلبکار بدانیم، باید فکر را عوض کنیم و بگوییم که مهمانِ مملوک هستیم. حال سفره‌ای که پهن کرده اینطور رقم زده که یک نفر بیشتر داشته باشد و یا یک نفر کمتر.

وی در ادامه بیان کرد: وقتی در مورد دنیا صحبت می‌کند، می‌گوید «مسجد احباء الله»، یعنی این دنیا مسجد عاشقان خدا است و کسی هم در آن ماندگار نیست. اینجا نقطه رضاء از خداوند است. باید به احکام و اندازه‌گیری‌های خدا راضی باشیم و جای رضایت نیز همین جا است. لذا لازم است که به داده‌های مادی و معنوی او و اندازه‌گیری‌هایی که دارد رضایت داشته باشم و خودمان را با خدا به خاطر پول درگیر نکنیم.

این استاد برجسته اخلاق تصریح کرد: رسول خدا(ص) می‌فرماید، واقعیت این است که تو نباید تا آخر عمر نسبت به پروردگارت از کوره در بروی. البته که ایمان و حوصله زیادی می‌خواهد که انسان از کوره در نرود. از روز دوم محرم تا عصر عاشورا، هیچ کدام از اصحاب امام حسین(ع) از کوره در نرفتند و یک نفر هم به خداوند نگفت ما نباید اینطور در اینجا گیر می‌کردیم و در این جنگ نابرابر قرار می‌گرفتیم. اینها به خیال هیچ کدام از آنها نگذشت و این تحمل در برابر رقم‌های خداوند است که «چه رقم‌های عجب در قلم او است». اینکه انسان چیزی نگوید و عصبانی نشود نشانه ایمان است.

وی در ادامه افزود: البته گاهی اولیاء خدا سوالات ریزی نسبت به اوضاع داشتند و برای روشن شدن عمق مسئله این سوالات را می‌پرسیدند که البته سوال غیر از چون و چرا و عصبانی شدن و از کوره در رفتن است. مثلا یوسف(ع) وقتی به زندان افتاد، این سوال را از خداوند پرسید که تا چه زمانی قرار است در زندان باشم. خداوند به او گفت وفتی که آن زن از تو آن درخواست را داشت و گفت تو را به زندان می‌اندازد خودت از زندان استقبال کردی تا از دست آنها نجات پیدا کنی، اما راه نجات از زندان را من هموار می‌کنم که در ادامه خداوند او را از زندان فراعنه نجات داد.

این استاد برجسته اخلاق تصریح کرد: بنابراین خداوند یک بدنی برای انسان ساخته و تدارک لازم برای این بدن را نیز قرار داده است. یک روح نیز برای این بدن ساخته است که وقتی در رحم مادر است، از روح خود در آن دمیده است. اما علاوه بر اینکه نسبت به جسم و بدن تدارکاتی دیده است، خداوند نسبت به روح نیز تدارکاتی دیده و اتفاقاً سفره پهن‌تری را نیز گسترانده است. خداوند 124 هزار پیامبر، 14 معصوم و قرآن را در اختیار انسان قرار داده، اما راه فیض بردن از این سه عبارت از سه چیز است؛ اجتناب از حرام، انجام واجبات و داشتن اخلاق حسنه.