ایمان خالص؛ منشأ امنیت و آرامش
یک روانشناس لرستانی گفت: ایمانی که انسان خودش انتخاب میکند منشأ امنیت و آرامش است؛ بنابراین افرادی که ایمان‌شان خالص بوده از امنیت خالص بهرهمند میشوند.
مریم کرمالهی، از روان‌شناسان لرستانی در گفتوگو با ایکنا، در رابطه با جایگاه و نقش ایمان در رفع بیماریهای روحی و روانی، گفت: امنیت جزو نیازهای اساسی انسان و فصل مشترک همه مشکلات او از بیماریهای روانی گرفته تا خودکشی، اعتیاد و بزهکاری است.
وی با اشاره به این‌که مبحث امنیت از نظر روان‌شناسی به‌ویژه در بهداشت و آسیبشناسی روانی اهمیت بسیار دارد، بیان کرد: آرامش، رشد، شکوفایی انسان، بروز همه استعدادها و خلاقیتها و نیل به همه کمالات انسانی در سایه امنیت به دست میآید.
کرمالهی افزود: روان‌شناسان بر این باورند که انسان نیاز دارد در سایه احساس امنیت، دنیا و حوادث دنیا را قابل پیشبینی، قانون‌مند، منظم و قابل اعتماد و اطمینان تصور کند.
این روانشناس لرستانی با اشاره به این‌که امنیت در لغت مقابل ترس و اضطراب و مترادف با آرامش قلب است، اضافه کرد: دانشمندان علوم سیاسی از زوایای دیگری به امنیت نگاه میکنند، بهعنوان مثال لورنس مارتین، امنیت را تضمین رفاه مادی می‌داند و جان مورس آنرا رهایی از تهدیدات زیانبخش تعریف میکند.
وی ادامه داد: در کتاب غررالحکم و دررالکلم، که در آن حدود یازده هزار روایت از امام علی(ع) جمع‌آوری شده، روایات بسیار جالب و سازنده‌ای درباره امنیت به‌ویژه از بُعد روان‌شناسی آمده که این امام همام میفرماید: «هیچ نعمتی گواراتر از امنیت نیست» و در جایی دیگر نیز فرموده: «اصل و اساس زندگی امنیت است».
کرمالهی با اشاره به این‌که خلاقیت و استعدادهای انسان در پرتو امنیت شکوفا شده و نیل به کمالات انسانی برای او میسر می‌شود، افزود: برای مسئله امنیت و این‌که چه کنیم تا انسان یا انسانها دارای امنیت روانی باشند؛ باید این نکته را مدنظر داشته باشیم که عوامل مهم امنیت دارای دو دسته فردی و اجتماعی ـ حکومتی هستند.
این روانشناس لرستانی تصریح کرد: در زمینه عوامل فردی باید توجه داشت که اگر انسان مقهور تکانههای نفسانی خود باشد؛ اگر خشم، شهوت، حرص، طمع، بخل و... بر او حکومت کند هرگز به امنیت و آرامش دست نمییابد.
وی ادامه داد: در زمینه عوامل اجتماعی ـ حکومتی نیز باید گفت که یک دولت با ثبات، مشروع و مقتدر بهترین منبع ایجاد امنیت است، ولی اگر خود دولت دچار مشکلاتی باشد امنیت مردمش را دچار مخاطره میکند.
کرمالهی با اشاره به این‌که تهدیدات دولت یا ناشی از وضع و اجرای قوانین داخلی یا ناشی از اقدامات سیاسی ـ اداری مستقیم، علیه بعضی از افراد و گروههاست و یا ناشی از روابط خارجی دولت است، گفت: در هر صورت حکومت باید به جای اعمال قدرت، اختناق و دیکتاتوری، عامل اقتدار باشد و با تکیه بر مردم و مشروعیت و مقبولیت خودش نه تنها برای افراد جامعه ناامنی ایجاد نکند بلکه موجب امنیت فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی باشد.
این روانشناس لرستانی افزود: طبق آنچه ما در تجربه تاریخی دیدهایم و در دیدگاههای دینی به‌ویژه اسلام و برنامههای دقیق مربوط به حکومت امام عصر(ع) در شیعه مطرح شده، نشان میدهد که امنیت در قبل از زمان حکومت ایشان به این جامعیت، فراگیری و گستردگی محقق نمیشود.
وی ادامه داد: اگر دو زمینه عمده فردی و اجتماعی را به معنای حکومتی و دولتی در نظر بگیریم انسانهای تربیت نشده، دارای ناامنی درونی، اسیر وابستگیها و تکانهها میتوانند عامل ناامنی باشند.
کرمالهی با اشاره به این‌که اسلام معتقد است که کمترین عامل امنیت تربیت انسان است، بیان کرد: خداوند در آیات 81 و 82 سوره انعام در این رابطه میفرماید: «اگر میدانید بگویید که کدام یک از این دو گروه به ایمنی سزاوارترند؟ کسانی‌که ایمان آوردهاند و ایمان خود را به شرک نمیآلایند، ایمنی از آن ایشان است و ایشان هدایت یافتگانند.»
این روانشناس لرستانی با اشاره به این‌که ایمانی که انسان خودش انتخاب میکند و به تعبیر قرآنی «لم یلبسوا إیمانهم بظلم» این منشأ امنیت و آرامش است: «أولئک لهم الأمن»، تأکید کرد: افرادی‌که ایمان‌شان خالص بوده از امنیت خالص بهرهمند میشوند.
وی ادامه داد: آنان که به‌خاطر منافع یا به‌خاطر به دست آوردن توجه دیگران مذهبی میشوند، نه تنها از لذت گوارای امنیت مذهبی بهرهمند نیستند، بلکه مرتب دچار ناامنیاند.
کرمالهی با اشاره به این‌که امام علی(ع) در روایتی میفرماید: «کسی‌که ایمان داشته باشد امنیت دارد»، گفت: همه آنچه که شما در کتاب‌های امروزی میبینید پیامهای اصلی اخلاق مذهبی است، کنترل نفس، کنترل تکانهها، این که انسان به دیگران رسیدگی کند و دیگر شاخص‌های مهم هوش هیجانی، پیام قدیمی ادیان الهی و به‌ویژه اسلام است.
انتهای پیام
