چه خصلت‌هایی انسان را در راه سلامت قرار می‌دهد

به گزارش ایکنا، به نقل از مهر، آیت‌الله محمدعلی جاودان در جلسه این هفته درس اخلاق خود که با رعایت پروتکل‌های بهداشتی در حسینیه شیخ مرتضی زاهد برگزار شد، با اشاره به آیه ۱۵ سوره مائده که قرآن می‌فرماید: «قَدْ جَاءَکُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَ کِتَابٌ مُبِینٌ»، گفت: برای شما از طرف خدا یک نور و یک کتاب آشکار برای هدایت شما آمده است که راه را به شما نشان می‌دهد چون قرآن کتاب مبین است.

وی به شرط هدایت بودن قرآن اشاره و افزود: پس اگر کسی می‌خواهد از این کتاب بهره‌مند شود شرط دارد که در آیه بعد می‌فرماید: «یهْدِی بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلَامِ» آیه ۱۶ سوره مائده: خدا بدان کتاب هر کس را که از پی خشنودی او رود به راههای سلامت هدایت کند. خدا به این کتاب و نور کسی را هدایت می‌کند که دنبال رضای خدا باشد، چنین فردی با این کتاب هدایت می‌شود. حالا به کجا هدایت می‌شود که در ادامه می‌فرماید: « سُبُلَ السَّلَامِ » به راه‌های سلامت هدایت می‌شود.

رسیدن به راه هدایت با انس و ارتباط با قرآن

این استاد اخلاق شهر تهران بیان کرد: کسی که به قرآن برسد تازه به راه راهنمایی می‌شود و قرآن راه هدایت را به او نشان می‌دهد. اما با دیدن راه هدایت باید در این راه قدم گذاشت نه آن را از دور تماشا کرد. بعد از اینکه به این نور و کتاب مبین رسیدید و دنبال رضای خدا بودید و شما را به این راه بردند دیگر شیطان دستش به شما نمیرسد.

وی ادامه داد: اینکه شب و روز شیطان به برخی تسلط دارد به خاطر این است که در راه سلامت و اطاعت و رضای خدا نبودند، که اگر بودند خدا آن‌ها را به راه سلامت می‌بردند که در این آیه فرمود: «قَدْ جَاءَکُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَکِتَابٌ مُبِینٌ». کسانی که در راه هدایت هستند

آیت الله جاودان تصریح کرد: اگر یک نفر کریم است یا در جهاد در راه خدا است، این در یک راه سلامت قرار دارد. همچنین دست در جیب کردن و انفاق و بذل وبخشش نمودن نمونه‌ای از قرار داشتن در راه سلامت است. منظور از انفاق هم این مبلغ‌های کمی که هر صبح صدقه می‌دهید نیست، این مبالغ کم برای دفع بلای در طول روز است. منظور یک انفاق درست و حسابی است؛ بذل و بخشش شخصیت انسان را تثبیت می‌کند و هر کس در حد خودش انفاق کند که اینها راه سلامت است.

ماجرای توهین به خواجه نصیرالدین

این استاد حوزوی بیان کرد: گشادگی سینه و داشتن قدرت تحمل هم نوعی دیگر از خصلت‌هایی است که انسان را در راه سلامت قرار می‌دهد، چنین افرادی اگر کسی به آن‌ها فحش هم بدهند خیلی خونسرد هستند و اصلاً چیزی نمیگوید. نقل است کسی به خواجه نصیرالدین طوسی نامه‌ای نوشته بود و گفته بود شما بدترین حیوان عالم هستید! و ایشان هم در جواب نوشته بود مثلاً گرگ یا سگ چهار پنجه دارد که در آن ناخن‌های تیز است، اما من در دستم ناخن‌های تیز نیست و پنجه هم ندارد و او چهاردست و پا راه می‌رود و من نمیروم. و خیلی خونسرد جواب می‌دهد اما اگر به کسی بگویند سگ او اوقاتش تلخ می‌شود.

وی ادامه داد: در حرم حضرت رضا(ع) خدمت آیت الله مصباح یزدی بودیم که دانشجویی آمد و گفت زمانی اوایل دانشگاه پشت سر شما خیلی حرف زدم، ایشان هم گفت من باید از شما معذرت خواهی کنم. اینها نمونه‌ای از قرار داشتن در راه سلامت است.

اعمالتان باید برای رضای خدا باشد تا به راه هدایت برسید

آیت الله جاودان گفت: اگر نماز می‌خوانید باید به دنبال رضای خدا نماز بخوانید، یا روضه می‌روید باید برای رضای خدا روضه بروید و اگر هر کار دیگری می‌کنید همه این کارها باید برای رضای خدا باشد که ثمره آن رسیدن به راه سلامت است. می گویند مرحوم میرزا جوادآقا ملکی تبریزی فرموده بود به آرزویم رسیدم و همینطور مرحوم آیت الله حاج آقا حق‌شناس هم می‌فرمود دیگر هیچ حاجتی ندارم و به آرزویم رسیدم. گاهی یک حاجتی هست که اگر به آن برسید به همه حاجت‌هایتان رسیدید. اصلاً هر کس تو را یافت چه چیز ندارد.

وی ادامه داد: اگر خدا مدد کند ممکن است که آدم به آن برسد و اگر وسط راه هم از دنیا بروید خوب در برزخ اجازه می‌دهند این راه را ادامه دهید. البته آنجا بیشتر طول می‌کشد اگر اینجا یک شب برای نماز شب بیدار می‌شوید مثل اینکه ده هزار شب در عالم برزخ بیدار شدید، مثلاً یک شب اینجا شاید معادل ده هزار شب آنجا باشد، یا یک ریال که اینجا به فقیر دادید مثل اینکه آنجا یک میلیارد داده‌اید و فاصله زیاد است.

این استاد حوزوی افزود: حضرت معصومه(س) هم در توحید استاد این فن است، کسی به ایشان نگفته استاد من عرض می‌کنم و لفظش را ایشان ببخشند؛ من یک مشکل داشتم که قلبم می‌سوخت. رفته بودیم به زیارت ایشان و خودم را به حرم مالیدم دیدم  و تمام شد. خانم و آقا هم ندارد هر کس این راه را برود به راه سلامت می‌رسد و هر لحظه هم باید خدا کمک کند تا بتواند این راه را ادامه دهد و لحظه‌ای بدون خدا وجود ندارد که او به تنهایی به مقصد برسد.