خلقت انسان از «ماء مهین» برخلاف ادعای سها مطابق علم است

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین علی نصیری، استاد سطح خارج حوزه علمیه، در ادامه مباحث نقد سها، گفت: یکی از مواردی که سها مطرح کرده بحث بارداری و جنین است؛ وی سه اشکال در این زمینه به قرآن گرفته است؛ اول اینکه چرا قرآن فرموده «منی» آب پست است؛ دوم اینکه صلب و ترائب که به معنای ستون فقرات و سینه مرد است با علم سازگار نیست و سوم اینکه چرا قرآن بارداری را به مرد نسبت داده و زن را دخیل نمی‌داند، در حالی که تولد بچه محصول قرار گرفتن منی در رحم است.

وی افزود: در اشکال اول آورده که قرآن در آیه 8 سوره سجده گفت: «ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِنْ سُلَالَةٍ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ»؛ یعن نسل او را از آبی پست مقرر فرمود در حالی که امروز مشخص شده که منی یکی از برترین پدید‌ه‌های حیاتی است و در هر قطره آن میلیون‌ها سلول زنده وجود دارد که تغذیه می‌کند، ولی انسان گذشته به علت جهلی که داشت تصور می‌کرد، منی آبی پست و بی‌ارزش است و این اشتباه عوام را محمد(ص) وارد قرآن کرده؛ بنابراین این آیات از خدا نیست و از محمد(ص) است که نمی‌دانست منی آب با ارزش است.

استاد سطح خارج حوزه علمیه در پاسخ به سؤال و شبهه نخست، بیان کرد: در مورد مهین بودن آبی که انسان از آن آفریده شده است، چند آیه داریم از جمله «فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَكِينٍ» در آیه 21 مرسلات و آیه هشتم سجده «ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِنْ سُلَالَةٍ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ» در نهج‌البلاغه هم حضرت فرمود که خدا فرشته را از آب مهین قرار نداد، تقریباً در لغت و تفسیر هم چهار معنا در مورد ماء مهین بیان شده است؛ یکی آن را ضعیف معنا کرده که شیخ طوسی در تبیان به این معنا گرفته است؛ معنای دیگر به مفهوم قلیل و اندک، معنای سوم سست و ناتوان و معنای چهارم به مفهوم حقیر است.

نصیری ادامه داد: حقارت یعنی مفهوم چهارم، خود برآیند آن سه واژه قبل است؛ بنابراین اینکه آب جهنده ضعیف و ناتوان و اندک است؛ یعنی در نگاه اولی و بالقوه چیز قابل توجهی نیست؛ از این‌رو اشکال سها به خاطر نگاه بالفعلی به منی است که از منی انسانی خلق می‌شود که واجد این همه پیچیدگی، قدرت و ... است.

استاد حوزه و دانشگاه اضافه کرد: دستاوردهای علمی می‌گوید در هر انزال بیش از 20 میلیون اسپرم از مرد خارج می‌شود و ده میلیون در ابتدای ورود از بین می‌رود و همین طور که به سمت رحم می‌رود سقوط و نابودی و مرگ برای آنها رخ می‌دهد تا اینکه یک اسپرم به تخمک می‌رسد و موجب لقاح می‌شود.

انسان خلق شده از نطفه را به تکبر چه کار؟

بنیانگذار مؤسسه معارف وحی و خرد اظهار کرد: بررسی علمی نشان داده هر تخمک زن یک دهم میلی متر قطر دارد بنابراین کوچک و ناچیز است از این رو ماء مهین که هم برای زن و هم برای مرد است، واقعاً قلیل و کوچک است و توانشی در آن نیست. تازه خود فرزند بعد از اینکه متولد شود باز قدرتی جز گریه کردن و پستان به دهان گرفتن ندارد؟ مگر غیر از این است که بچه تازه متولد شده در اوج ضعف و سستی است؟.

نصیری با بیان اینکه دیدگاه سها تحمیل تفکر غلط به یک حقیقت آشکار است، تصریح کرد: مثلاً اگر به یک برج 500 طبقه‌ای که با عظمت روی هم چیده شده نگاه کنیم و به زبان حکمت بگوییم این برج به این بزرگی از ذرات و سنگ‌ها و آجرهای ناچیز و بی‌مقدار درست شده است کسی اشکال به ما خواهد گرفت؟ و خواهد گفت که تو شأن و رتبه این برج را پایین آوردی؟ اینکه سعدی گفته از ابر قطره به سمت دریا فرستاده و آن ابر در دریا لؤلؤ می‌شود آیا قطره را تحقیر کرده است؟.

استاد حوزه علمیه بیان کرد: خدا می‌گوید ای بشر تو که امروز این‌قدر تفرعن می‌کنی و مدعی «انا ربکم الاعلی» هستی به گذشته خودت نگاه کن و ببین چیزی جز یک قطره منی کوچک، ضعیف و ناچیز چیز دیگری نبوده‌ای؛ به تعبیر امیرمؤمنان(ع) «اوله نطفه و آخر جیفه لا یرزق نفسه و لا یدفع حتفه»؛ اینکه خدا بگوید ما شما را از آب بی‌مقدار و خرد و اندک که به چشم نمی‌آید آفریدیم نشانه هنر خداوند است؛ زیرا از همین آب مهین، شخصیت‌هایی چون انبیاء و عالمان بزرگی چون شیخ مفیدها و ابن‌سیناها را آفرید. آیا این بیانگر عظمت خداوند نیست؟.

نصیری بیان کرد: مهین گفتن خداوند نسبت به آب مرد و زن کاملاً مطابق با واقع و آن چیزی است که وحی و علم می‌گوید؛ علم هم می‌گوید هر دوی اینها خُرد و ضعیف و سست و بی‌مقدار است، البته وقتی ترکیب شدند مسئله متفاوت است، همان‌طور که در جدول مندلیف، عناصر اولیه بی‌مقدار هستند ولی با ترکیب این عناصر آهن و آلومینیوم و ده‌ها فلز و با ترکیب فلزات سخت‌ترین مواد درست می‌شوند.

وی یادآور شد: یکی از اشتباهات بزرگ سها در نسبت دادن جهل به قرآن این است که خود ماء مهین را صرفاً برای مرد لحاظ کرده در صورتی که این تعبیر هم برای اسپرم مرد و هم برای تخمک زن به کار رفته است.