راهکارهای توسعه معارف مهدوی در جامعه

به گزارش ایکنا از یزد، حجت‌الاسلام محمدصادق کفیل، مدرس ارشد مرکز تخصصی مهدویت شامگاه چهارشنبه، 11 فروردین در اولین گردهمایی بزرگ مهدوی فرهنگیان کشور در فضای مجازی که به همت دبیرخانه کشوری پایگاه انتظار و مهدویت در استان یزد برگزار شد، اظهار کرد: در حوزه مهدویت دو جریان و برنامه وجود دارد که یک جریان، جریان مخالف و به تعبیری جریانی که غربی‌ها رهبری می‌کنند و بنابر این است که این اتفاق رخ ندهد.

وی ادامه داد: آنها معتقدند اگر از آینده تاریخ مطلع شدیم، اجازه وقوع نمی‌دهیم، آنها یقین به ظهور حضرت مهدی دارند ولی بیان می‌کنند اجازه وقوع نخواهیم داد و در این زمینه گام‌های متعددی برداشتند، در گام اول منکر وجود مهدی موعود شدند اما به نتیجه مطلوب نرسیدند، در گام دوم تحریف را برگزیدند و جریان بابیت و بهائیت آغاز شد و گام‌هایی برداشتند اما در این زمینه نیز به نتیجه‌ای که خواهان بودند، نرسیدند لذا در گام بعدی دست به تخریب زدند و انتخاب بهترین مدلی که دنیا از آن بترسد، ارائه چهره خشن و قهار از امام عصر بود، سپس در صدد تخریب و نتیجه آن برآمدند و در نظام برنامه‌ریزی، هنر و فضای مجازی  را درگیر موضوع مهدویت کردند و نماد قهری را با هنر آمیخته و در سینما قرار داده تا جامعه با این قالب ارتباط گرفته و از موعود بترسد. به طور کلی باید گفت دنیا برای عدم وقوع ظهور برنامه دارد و به طور طبیعی برای اینکه اجازه ظهور به مهدی فاطمه ندهد، برنامه‌ریزی کرده است.

معاون اسبق بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج) گفت: در مقابل، جریان موافق وجود دارد  و حرکت‌هایی شروع شد اما این حرکت‌ها بعضاً با آسیب همراه بود، یعنی می‌بینیم در حرکت مهدوی شیطان به خوبی ورود و موضوع را منحرف کرده و جریان؛ جریان ایجابی، اثباتی و وجودی و برنامه ریزی است اما همین جریان با آسیب‌ها گره خورده است.

آسیب‌های حوزه مهدویت 

وی با اشاره به آسیب‌های این جریان گفت: پررنگ‌ترین، جدی‌ترین، پرکاربردی ترین واژه، واژه «انتظار» است و سال‌ها این اندیشه مطرح بود که انتظار یعنی ایست و توقف و هرکسی عزلت و گوشه‌نشینی را برمی‌گزید و با جامعه فاصله داشت به عنوان منتظر خوب شناخته می‌شد و بیان شد انتظار یعنی بی تفاوتی، تلاش نکردن، برنامه نداشتن و وظیفه را عدم حرکت می‌دانستند.

کفیل افزود: این اندیشه‌ای که انتظار با سکوت توأم شده بود سال‌ها ادامه داشت، اکنون نیز ادامه دارد و این اندیشه به جد برنامه دارد و عنوان می‌کند حاکمیت دین برای حضرت حجت است و ما در زمان غیبت وظیفه‌ای نداریم، مقوله‌ای که امام خمینی(ره) در برابر آن ایستادند. این جریان سال‌ها بوده و به برکت انقلاب هر چند کمرنگ شده، ولی هنوز وجود دارد.

مدرس ارشد مرکز تخصصی مهدویت گفت: آسیب دیگری که در مقوله مهدویت رخ داد، این چهره قهری که در دنیا از امام عصر مطرح بود، ما نیز دامن زدیم و گاهی پیشگام هم بودیم و حتی غربی‌ها از چهره قهری که از امام ساختند از ما الگو گرفتند. ما چهره قهری از امام ساختیم که جوان و نوجوان از ظهور می‌ترسند و نگران آن است در حالی که هدف از ظهور، گرفتن حق مظلوم از ظالم است، لذا آسیب جدی ارائه چهره خشن از امام عصر(عج) است و غافل شدیم که امام را رحمه‌للعالمین و رحمت واسعه خدا معرفی کنیم، ما امام را انحصاری کردیم.

وی ادامه داد: آسیب دیگر اینکه خواستیم برای ظهور برنامه‌ریزی و جریان ایجاد کنیم اما منحرف شده و سرگرم علائم شدیم و نظام فکری منتظران، علائم شد، اما علائم هیچ نقشی در ظهور حضرت ندارد. اینکه هر اتفاقی در جامعه را علامت ظهور بدانیم، همین علامت‌ها باعث می‌شود افکار جامعه به این سمت و سو هدایت شده که ظهور امام افسانه‌ای بیش نباشد. در آسیبی دیگر جامعه را سرگرم ملاقات کردیم اما در کنار این موضوع باید رضایت امام جلب شود یعنی گناه و معصیت نکنیم.

وی با اشاره به اینکه طبق روایات انتظار با فضیلت‌ترین کارها است، گفت: در گام اول دانش آموز باید به گونه‌ای تربیت شود که دغدغه دین داشته باشد و دین‌یار باشد، در گام دوم دانش آموز را عاشق ظهور حضرت و امام و حاکمیت امام کنیم و با بیان جلوه‌های محبت حضرت و به جای صحبت از علائم، از امام و حاکمیت صحبت کنیم تا عشق به ظهور پیدا کند. 

وی گفت: در گام سوم فرد آنچه از امام می‌خواند را بفهمد و درک کند و به عنوان مثال زیارت آل یاسین را تلاوت و شرح داده شود و امام را برای او وصف کنیم در این صورت خود او جریان‌ساز می‌شود در هنگامی که رحمت واسعه را بفهمد و درک کند و می‌توان در قالب هنر از جمله داستان، شعر و انشا این اقدام را به نحو احسن انجام داد.