روایتی از واقعه تاریخی و حماسی / خلاقیت یزدی‌ها در دفاع مقدس

به گزارش ایکنا از یزد، مصطفی زمانی‌فر، خالق کتاب «خانه عمو حسین»، چهارم آذرماه در نشستی با موضوع «خلاقیت یزدی‌ها در عملیات‌های هشت سال دفاع مقدس» در محل مؤسسه آموزش عالی حوزوی امام حسین(ع) یزد اظهار کرد: فکر و ایده تولید اثر برای ثبت و بازخوانی ماجرای پاتک یزدی‌ها معروف به پاتک زید که 25 مهرماه 1363 در خط پدافندی کوشک و محدوده پاسگاه زید اتفاق افتاد، به سال 1396 برمی‌گردد.

وی ادامه داد: با توجه به اطلاعاتی که در طول چندین سال مصاحبه و معاشرت با فرماندهان و رزمندگان یزدی دفاع مقدس به دست آورده بودم، می‌دانستم که نوشتن کتابی که چنین اتفاق مهمی را روایت کند، خیلی مهم و ضروری است لذا مذاکرات لازم و همچنین مراحل مختلفی از جمله مطالعات کتابخانه‌ای، پژوهش‌ها و تحقیقات میدانی، مصاحبه‌ها، جستجو و بررسی اسناد موجود اعم از مدارک کاغذی، عکس‌ها، فیلم‌ها و...  انجام شد تا به اصطلاح کار پخته و آماده نوشتن شود.

زمانی‌فر با بیان اینکه این اثر مکتوب یک مستند واقعی است، افزود: در مدت زمان نوشتن کتاب، آنچه بیشتر مد نظر قرار داشت، این بود که جنبه مستند، واقعی و مرجع بودن اثر در هر صورت حفظ شود. در دو سالی که نوشتن اثر به طول انجامید بعد از توکل به خدا، از شهدای دلاور پاتک زید که عکس آن‌ها زینت‌بخش کتاب است، مدد خواستم که بتوانم به درستی از عهده چنین امر مهمی برآیم.

برگ زرینی در تاریخ افتخارات رزمندگان یزدی

این پژوهشگر دفاع مقدس با اشاره به اینکه خانه عمو حسین روایتگر یک واقعه تاریخی و حماسی دفاع مقدس است، ادامه داد: ارتش مجهز رژیم بعث صدام در روز 25 مهر 1363 تهاجم گسترده‌ای در منطقه کوشک و خط پدافندی زید که حفاظت آن برعهده تیپ ‌ 18‌ الغدیر یزد بود، آغاز ‌کرد اما این یورش غیرمنتظره با پاتک به موقع، دفاع جانانه و مقاومت رزمندگان یزدی مواجه و دشمن مجبور به عقب‌نشینی ‌شد. این حماسه‌ پیروزمندانه‌ برگ زرینی در تاریخ افتخارات و مجاهدت‌های رزمندگان یزدی است که باید ثبت و ضبط و به نسل‌های آینده منتقل ‌شود و البته این واقعه به قدری اهمیت داشت که محسن رفیق‌دوست وزیر وقت سپاه، در مراسم تشییع شهدای پاتک زید در یزد از این یگان به عنوان «تیپ پیروز الغدیر» یاد کرد.

زمانی‌فر، حفر تونل توسط مقنی‌ها و رزمندگان یزدی در منطقه عملیاتی پاسگاه زید را از نکات قابل توجه و برجسته کتاب برشمرد و افزود: سعی کردم علاوه بر ارائه اطلاعات مستند و تاریخی عملیات، با بهره‌گیری از درون مایه طنز و روایت زندگی رزمندگان در آن منطقه بر گیرایی و لطافت اثر بیفزایم تا برای هر مخاطبی جذاب و شیرین باشد.

وی با اشاره به بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی مبنی بر اینکه «یزدی‌ها در دفاع مقدس ابتکارهای زیادی همچون کندن کانال‌های زیرزمینی در عملیات با استفاده از هنر حفر قنات از خود نشان دادند» اظهار کرد: در سال ۱۳۶۱ مقنی‌های یزدی به سرپرستی شهید «غلامحسین رعیت رکن آبادی» در اقدامی مبتکرانه، مجاهدانه و حیرت‌انگیز با حفر بیش از 400 متر کانال و تونل زیرزمینی در عملیات فتح‌المبین، زمینه حضور رزمندگان در پشت خطوط دفاعی دشمن و غافلگیری و شکست دشمن بعثی در این بخش از جبهه‌ را فراهم کردند و پیروزی رزمندگان اسلام در این عملیات محقق شد.

نویسنده خانه عموحسین درباره انتخاب نام کتاب گفت: در منطقه کوشک یا پاسگاه زید رزمنده‌ای به نام «حسین میرجهانی» در میان رزمنده‌های یزدی حضور داشت. او اهل شهرستان اردکان یزد بود که البته در سال 97 در سن 84 سالگی درگذشت. وی نقش مهم و تأثیرگذاری در حفر تونل و کانال داشت. در جبهه، رزمندگان یزدی به او «عمو حسین» می‌گفتند. عمو حسین در خانه خودش که همان تونل بود کار می‌کرد، به همین سبب این نام را برای کتاب انتخاب کردم.

نقطه اوج ایثار و مجاهدت‌ رزمندگان یزدی‌

زمانی‌فر اظهار کرد: متن کتاب در سه فصل به هم پیوسته به صورت روان، دلنشین، ساده و جذاب تنظیم و روایت شده تا هر مخاطبی با هر سطح معلومات و اطلاعات، بتواند بهره خود را از کتاب ببرد. خواننده ابتدا با شرایط تیپ مستقل 18 الغدیر در زمان تحویل گرفتن خط پدافندی زید یا کوشک، موقعیت منطقه و روحیات رزمندگان این یگان آشنا می‌شود، سپس عموحسین وارد ماجرا می‌شود و نقش‌آفرینی و هنرنمایی می‌کند. در پایان کتاب نیز ماجرای پاتک زید که نقطه اوج ایثار و مجاهدت‌ رزمندگان یزدی‌ در برابر دشمن بعثی است، آورده شده است.

وی با بیان اینکه متن کتاب و شیوه روایت آن تلفیقی از یک روایت مستند از زاویه دید یک دانای کل به همراه خاطرات است، ادامه داد: مرجع و منبع تمام محتوای کتاب نیز در پایین هر صفحه به صورت پانویس درج شده تا چنانچه خواننده تمایل داشت اطلاعات بیشتری به دست آورد به آن مراجعه کند.

زمانی‌فر درباره مخاطب کتاب گفت: به نظرم خانه عموحسین با این‌که جنبه تاریخی دارد ولی از روایت خشک و خسته‌کننده فاصله گرفته و مخاطبش عام است و قشر جوان و بزرگسال می‌توانند آن را مطالعه کنند.

این نویسنده درج اسامی مصاحبه شوندگان به همراه عکس‌شان در آخر کتاب را از دیگر محاسن این اثر برشمرد و گفت: در چنین کتابی که یک واقعیت مستند به حساب می‌آید و خیال نویسنده در آن دخیل نیست، به نظرم استفاده از پاورقی برای اقناع مخاطب و ارائه اطلاعات تکمیلی لازم است. همچنین معرفی 28 شهیدی که عکسشان به همراه پاراگرافی از وصیت‌نامه ‌آنها در صفحات جداگانه در انتهای کتاب طراحی و چاپ شده از نکات قابل توجه کتاب است.

وی در پایان ابراز امیدواری کرد خانه عموحسین هرچند اندک بتواند گوشه‌ای از ایثار، جانفشانی، شجاعت، خلاقیت و مقاومت رزمندگان یزدی در دفاع مقدس را بازگو و فداکاری و مجاهدت شهدا و رزمندگان اسلام را به نسل‌های آینده منتقل کند و مورد توجه علاقه‌مندان و دوستداران کتاب قرار گیرد.