به گزارش ایکنا، محسن بادپا، پیشکسوت قرآنی، با انتشار متنی پیشنهاد تشکیل سندیکای قاریان جمهوری اسلامی ایران را ارائه کرد؛ بعد از انتشار این متن مرتضی خدمتکار، مدیرکل سابق دفتر تبلیغ و ترویج معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در یادداشتی به اهمیت این مسئله اشاره کرده است که مشروح آن در ادامه آمده است.
«مطلبی از سوی یکی از اساتید و پیشکسوتان محترم قرآنی در خصوص راهاندازی اتحادیه قاریان جمهوری اسلامی ایران منتشر شد که به نظر حائز اهمیت بود و لازم است بیشتر از سوی صاحبنظران و کارشناسان مورد توجه و بحث و بررسی قرار گیرد.
بدون تردید پس از پیروزی انقلاب اسلامی، فعالیتهای قرانی توسعه چشمگیری داشته است و هرچه جلوتر آمدهایم متناسب با تحولات جامعه، قالبهای جدیدی از فعالیتهای قرانی بروز و ظهور کرده است؛ اگرچه به اعتقاد برخی، این رشد و بالندگی متناسب با ظهور پدیدههای جدید نبوده و نتوانستهایم به شایستگی از قالبها و بسترهای هنری و رسانهای و تکنولوژیهای نوین برای ترویج فرهنگ و آموزههای قرآنی استفاده کنیم، ولی اگر باور داشته باشیم که امروز یکی از راهبردهای اصلی تحول فعالیتهای قرآنی پس از سالها آزمایش و خطا، هویتبخشی و انسجامبخشی به ظرفیتهای مردمی است، باید بپذیریم که یکی از اقدامات مهم در راستای تحقق این راهبرد، راهاندازی و تأسیس انجمنها و اتحادیههای تخصصی قرآنی است.
از جمله اهداف و مزایایی که برای راهاندازی این تشکلها، قابل تصور است عبارت است از:
۱- ساماندهی و سازماندهی عرصههای مختلف فعالیتهای قرآنی کشور
۲- هدایت و تخصصی کردن فعالیتهای قرآنی مردمی
۳- نظارت تخصصی و مؤثر بر فعالیتهای قرآنی مردمی
۴- واگذاری امور قرآنی کشور به اساتید، پیشکسوتان و فعالان قرآنی
۵- فراهمکردن بستر مناسب برای بهرهگیری مؤثر از نخبگان و صاحبنظران قرآنی در مدیریت و راهبری فعالیتهای قرآنی کشور
۶- شبکهسازی فعالان و تشکلهای حقیقی و حقوقی قرآنی کشور
۷- حمایت هدفمند از اساتید، فعالان و تولیدکنندگان آثار و محصولات ممتاز قرآنی
۸- توانمندسازی و ارتقا دانش و مهارت فعالان عرصههای مختلف قرآنی
۹- شناسایی و پرورش استعدادهای درخشان و نخبه قرآنی کشور
۱۰- تقویت جریان مطالبهگری و پاسخگویی در بدنه فعالان قرآنی کشور
بررسی سابقه این مسأله نشان میهد که تشکیل انجمنهای تخصصی در حوزههای مختلف علمی، هنری و حقوقی و... سالهاست که دنبال شده است و نتایج و دستاوردهای خوبی را نیز برای مخاطبان آن به همراه داشته است.
در عرصه فعالیتهای قرآنی نیز میتوان با نگاه تخصصی، تشکلهای مختلفی را متناسب با ظرفیت فعالان آن عرصه و اهمیت و ضرورت هر یک، تشکیل داد. بهعنوان مثال: انجمن یا اتحادیه قاریان قرآن کشور، انجمن یا اتحادیه حافظان قرآن، انجمن خوشنویسان قرآنی، انجمن فیلمسازان قرآنی، انجمن مربیان و مدرسان قرآن و...
بدیهی است تعیین سازوکارهای راهاندازی و همچنین ترسیم الگوهای تعاملی میان این انجمنها و تشکلهای تخصصی بهعنوان جزیی از کل، نیازمند بررسی کارشاسانه و طراحی دقیق است لکن با توجه به کارکردهای مثبتی که برای این حرکت بزرگ و زیرساختی وجود دارد نباید بیش از این، اجرا و پیادهسازی آن را به بهانه کار کارشناسی به تأخیر انداخت.
امید است مدیران ارشد امور قرآنی کشور، در ایامی که سخن گفتن از تحول بحث محوری جلسات شده است، با تصمیمات صحیح و سازنده، نقش مدیریت و راهبری فعالیتهای قرآنی کشور را به درستی ایفا کنند.»