اصلاح نگرش به امر به معروف و نهی از منکر

معروف و منكر از نظر اسلام محدود به حد معين نمى‌شود. تمام هدف‌هاى مثبت اسلامى داخل در معروف و تمام هدف‌هاى منفى اسلامى داخل در منكر است.

روح امر به معروف و نهى از منكر عبارت است از لزوم استفاده از هر وسيله مشروع براى پيشبرد اهداف اسلامی. متأسفانه كارنامه ما مسلمين در اين زمينه كارنامه درخشانى نيست؛ اولاً ما آن حساسيتى را كه اسلام در اين زمينه دارد نداريم، يعنى آن اهميتى را كه اسلام به اين موضوع داده است، درك نكرده‏‌ايم و ثانياً در حدودى هم كه به حساب و خيال خودمان به اهميت اين موضوع پى برده‏‌ايم، واجد شرايط آن نبوده‌ايم.

کارنامه ما در زمينه همبستگى، همدردى و تعاون اسلامى، در زمينه تعارف (به تعبير قرآن) يعنى شناسايى اسلامى كه يكديگر را بشناسيم، به احوال يكديگر آگاه و به سرنوشت‌هاى يكديگر علاقه‏‌مند باشيم، كارنامه بسيار بسيار ضعيفى است، اگر نگويم تاريك و ننگين‏ است.

اسلام براى امر به معروف و نهى از منكر ارزش درجه اول قائل است، يعنى آن را يكى از اركان تعليمات خودش مى‏‌داند، اگر اين ركن نباشد ساير تعليمات نمى‏‌توانند كار كنند، اگر مى‏‌خواهيم به خودمان ارزش بدهيم، اگر مى‏‌خواهيم قيمت پيدا كنيم، اگر مى‏‌خواهيم در نزد خدا و پيغمبر خدا محترم باشيم، در نزد ملل جهان محترم باشيم، بايد اصل امر بمعروف و نهی از منکر را زنده كنيم.

منبع: مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (حماسه حسينى(1 و 2))، جلد ‏17، صفحه 293-281، با تلخیص و ویرایش.