به گزارش ایکنا، دور اول انتخابات ریاست جمهوری فرانسه امروز یکشنبه، 21 فروردین درحالی برگزار میشود که به نظر میرسد اقدامات اسلامهراسانه دولت امانوئل مکرون باعث شده مشارکت مسلمانان و اقلیتهای نژادی در این رقابتها بسیار پایین باشد. این در حالی است که برخی نظرسنجیها حاکی از شانس بالای مارین لوپن، نامزد اسلامستیز حزب راست افراطی جبهه ملی برای رسیدن به دور دوم به همراه مکرون است.
مروان محمد، نویسنده و کارشناس آمار فرانسوی ـ مصری است که 12 سال گذشته را صرف مبارزه با اسلامهراسی کرده و پیش از اینکه به عنوان دیپلمات سازمان امنیت و همکاری اروپا (OSCE) مشغول به کار شود، به عنوان مدیر گروه جمعیت علیه اسلامهراسی در فرانسه(CCIF)، برجستهترین سازمان غیردولتی حقوق بشری در فرانسه حامی مسلمانان فعالیت داشت. محمد در یادداشتی که در Middle East Eye منتشر کرد به نوع نگاه مسلمانان فرانسوی به انتخابات ریاست جمهوری فرانسه پرداخت که در ادامه میآید:
مسلمانان فرانسه متحیر هستند. بسیاری از ما (مسلمانان فرانسوی) نمیدانیم که با انتخابات ریاست جمهوری فعلی چه کنیم.
حمله روسیه به اوکراین بهطور موقت گفتوگوهای سیاسی را از وسواس روزانه نسبت به اسلام و مسلمانان دور کرده است و به ما فرصتی میدهد تا مکث کرده و این موضوع را در نظر بگیریم که آیا برای یک بار هم که شده به رأیدهندگان فرصتی داده میشود تا بر اساس مسائل بلندمدت تصمیم بگیرند، مانند تغییرات آب و هوایی، آموزش و بهداشت.
اما این تعلیق دوام نیاورد: نظرسنجیهای جدید نشان میدهد که راست افراطی همچنان نیروی سیاسی پیشرو در فرانسه است و برنامه آن عمدتاً بر مهاجرت و مسلمانان متمرکز است.
اما چیزی نسبت به سالهای گذشته تغییر کرده است «نژادپرستی دیگر پنهان نیست». سیاستمداران دیگر تظاهر نمیکنند. دولت دیگر سعی نمیکند حفظ ظاهر کند، زیرا نظرات افراطیهای جناح راست درباره اقلیتها را تأیید میکند.
از آنجایی که تئوری نژادپرستانه و توطئهآمیز «جایگزینی بزرگ» توسط سیاستمداران جریان اصلی مورد بحث قرار میگیرد و دولت یک سیاست نژادپرستانه و گزینشی قومی را در مورد پناهندگان اعمال میکند، هیچ رأیدهندهای را دیگر نمیتوان فریب داد که ارزشهای جمهوری (فرانسه) به خطر افتاده است.
به همان اندازه که این آزار و اذیت گسترده اقلیتها برای گروههای جامعه مدنی، جوامع و خانوادهها مضر و مخرب است، تغییر گفتمان یک تحول مثبت است، زیرا بازی سیاسی را روشن میکند.
در این بازی، رئیسجمهوری به نام امانوئل مکرون وجود دارد که برای مخالفت با راست افراطی انتخاب شد و تنها با چشمپوشی از خشونت پلیس دستور کار خود را بهطور روشمند اعمال کرد: حمایت از سیاستهای مخرب اقتصادی و اجتماعی؛ تهدید و آزار هر گروه جامعه مدنی که جرئت ابراز مخالفت را داشته باشد و از بین بردن اتحاد و در کنار آن تفرقه انداختن بین همه سازمانهای اسلامیای که از پذیرش وضعیت درجه دوم بودن مسلمانان سرباز میزنند. در تمام این مدت، فرانسه در سطح بینالمللی به عنوان حامل مشعل آزادیها ظاهر میشود، اما موفقیت چندانی هم نداشت.
به نظر میرسد مکرون روی فراموشی سیاسی کشور پس از کووید-19 و عدم مشارکت انتخاباتی تودههای ناراضی شرطبندی کرده و هدفش این است که دوباره به عنوان شر کمتر(بین بد و بدتر) انتخاب شود.
سپس یک نامزد جناح چپ به نام ژان ـ لوک ملانشن وجود دارد که رهبری یک پویش فعال را بر عهده داشته و در عین حال در نظرسنجیها عملکرد خوبی دارد و بیش از 15 درصد از رأیدهندگان از او حمایت میکنند. با این حال، او تلاش کرده است تا از حمایت گذشته خود از رژیم پوتین و اسد فاصله بگیرد.
او همچنین هزینه جدا شدن جناح چپ را میپردازد. ملانشن نتوانست صداهای مهم اقلیت را در مبارزات انتخاباتی خود بگنجاند و توسط بسیاری از رسانههایی که نامزدهای جناح راست را بیشتر در معرض دید قرار میدهند، به عنوان شرور، مجسم شده است.
سرانجام، مارین لوپن، قدرتمندترین کاندیدای راست افراطی وجود دارد که در ابتدا با مبارزات انتخاباتی اریک زمور متزلزل و بیثبات شد، زیرا زمور پیش از اینکه لوپن خود را بهعنوان «میهنپرستان معقول» معرفی کند از حمایت او سرباز میزد.
لوپن صبورانه جایگاه خود را به عنوان رقیب اصلی مکرون پس میگیرد و 22 درصد آراء را در نظرسنجیها به دست آورده است. او در نهایت میتواند از حمایت گسترده در میان محافظهکاران و مرتجعین در جناح راست، علاوه بر همه کسانی که به شدت مخالف مکرون هستند، بهرهمند شود.
این وضعیت شاید نامطمئنترین انتخابات تاریخ فرانسه را رقم بزند و در این بازی، مسلمانان همچنان در تلاش هستند تا خود را در موقعیت قرار دهند.
در حالی که حدود 80 درصد مسلمانان در انتخابات گذشته به احزاب چپ رأی دادهاند، مواضع آنها در دهه گذشته به دلایل سیاسی، اجتماعی و اقتصادی تغییر کرده است.
همانطور که جایگاه اجتماعی و اقتصادی خانوادههای مسلمان به طبقه متوسط رسیده است، مسائل مربوط به نگرانی آنها ممکن است تغییر کند. علاوه بر این، نامزدهای جناح چپ دارای سنت طولانی خیانت در موضوعاتی مانند پرداختن به اسلامهراسی و خشونت پلیس هستند.
با این حال، تحول ملانشن در این موضوعات باعث جذب رأیدهندگان شده است و فعالیتهای مردمی پیرامون کمپین او، در حالی که در مواردی انتقادی باقی مانده، به او امکان میدهد تا خود را به عنوان یک جایگزین واقعی قرار دهد.
مسلمانانی که پنج سال آزار و اذیت سیاسی را در رژیم مکرون تجربه کردهاند، حق انتخاب خود را از پرهیز آگاهانه سیاسی گرفته تا شانس مجدد برای یک نامزد چپگرا دارند.
انتهای پیام