او که در بهترین نقطه زمین به شهادت رسید

سخن گفتن از شخصیتی چون علی ابن ابیطالب(ع) که فرازمینی است، کار آسانی نیست، شخصیتی که بعد از رسول گرامی اسلام مقام و مرتبتی والا نزد خداوند متعال دارد. اما آنچه بزرگان و امامان شیعه در کلام خویش پیرامونش گفته‌اند بیان می‌داریم، آنجا که رسول مهر و رحمت فرمودند «عَلِیٌ مَمْسُوسٌ فِی ذَاتِ اللَّهِ».

در بیان معنای این عبارت شاید با کلام و بیان نشود حق مطلب را ادا کرد، اما شخصیتی چون علی(ع) ذوب در عظمت حی قیوم است، او که بعد از رسول گرامی اسلام سرآمد دوران بوده است و اولین مسلمان و اولین ایمان آورنده به خداوند متعال.

در تمامی حالات و احوالات با رسول‌الله بوده است و تا پای جان برای ایشان ایستاده است؛ علی یگانه دوران است و در نعت و منقبت او همین بس که در بستر رسول اکرم(ص) خوابید تا جان جانان بماند.

او کسی است که در تمامی غزوات با جان خویش از اسلام و پیامبر(ص) دفاع کرد و قلعه خیبر شاهد رشادت و مردانگی اوست.

علی(ع) کسی است که در جنگ شیوه مردانگی و معرفت را فراموش نکرد و جوانمردانه پیکار کرد و تنها فکرش اسلام و پیامبر(ص) بود.

او کسی است که با آنکه حق با او بود و خلافت بعد از رسول‌الله(ص) طبق وصیت ایشان متعلق به وی بود به جهت حفظ اسلام و وحدت مسلمین از حق خود گذشت و ضربت نامردان روزگار در 19 رمضان را به جان خرید و سرانجام در هنگام نزدیکترین حالت مخلوق به خالق در 21 ماه مبارک رمضان به شهادت رسید.

سلام بر او که در بهترین مکان خداوند بر روی زمین زاده شد و سلام بر او که در بهترین نقطه زمین به شهادت رسید.

بهمن بابیزان رودسری، مدیر کتابخانه تخصصی امام کاظم(ع)