در دنیای کنونی با فراگیر شدن رسانهها و ابزار ارتباطی، دارا بودن سواد رسانهای یکی از مهمترین موضوعاتی است که باید از سوی کاربران رسانه بهویژه افرادی که در زندگی روزمره خود با فضای مجازی سروکار دارند، مد نظر قرار گیرد.
ایکنا بنابر رسالت رسانهای خود نسبت به ارائه بستههای آموزشی برای کاربران فضای مجازی اقدام کرده است تا زمینه استفاده بهینه از این فضا مهیا شود و آسیبها به حداقل برسد. فاطمه میررحیمی، مدرس و پژوهشگر تربیت و رسانه در مجموعه درسگفتارهای «آداب معاشرت در فضای مجازی» به بیان نکاتی مهم در موضوع سواد رسانهای میپردازد.
فاطمه میررحیمی در ششمین قسمت از این مجموعه به ادامه موضوع «ارسال پیام» پرداخت که مشروح آن را در ادامه میشنوید و میخوانید.
«در ادامه جلساتی که در خصوص آداب معاشرت در شبکههای اجتماعی داشتیم به بحث انتقال پیام در گروهها پرداختیم و نکاتی را خدمت مخاطبان ارائه کردیم و در این جلسه به ذکر نکات دیگری دراینباره خواهیم پرداخت.
یکی از نکات بسیار مهم در خصوص آداب معاشرت در فضای مجازی این است که اگر در گروهی از شبکههای اجتماعی برای ما پیامی ارسال شد(بهصورت عمومی و یا خصوصی) سعی کنیم که حتماً آن پیام را پاسخ دهیم حتی اگر مقدور نبود، پاسخ کوتاهی دهیم و بعد توضیح بیشتر را موکول به فرصتی دیگر کنیم؛ این نکته یکی از آداب اساسی در ارسال پیام است.
نکته بعدی این است که اگر میخواهیم پیامی را به یکی از دوستانمان در گروه ارسال کنیم، نباید پشت سر هم یک پیام را تکرار کنیم. ابتدا باید پیام را ارسال کنیم، اگر پاسخی دریافت نکردیم به مخاطب مدنظر خودمان فرصت دهیم تا او پیام ما را مشاهده کند؛ اما اگر نیاز است که خیلی زود پاسخ را دریافت کنیم بهتر این است که از انتقال پیام در گروه و شبکههای اجتماعی پرهیز کنیم و اگر نیاز به تماس تلفنی است از این طریق اقدام کنیم.
البته یکی از آداب مهم درباره ارتباط گرفتن از طریق تماس تلفنی این است که قبل از اینکه بخواهیم تماس بگیریم بنابر میزان صمیمیت ما با فرد باید یک سری قواعد را لحاظ کنیم. اگر فرد موردنظر با ما صمیمیت کمتری دارد یا در حوزه رابطه کاری و علمی با ما قرار گرفته، بهتر این است که قبل از تماس گرفتن یک پیامک برای او ارسال کنیم و سؤال کنیم که آیا زمان و یا فرصت مناسبی دارد که ما تماس بگیریم و یا از او سؤال کنیم که چه زمانی بهتر است با او تماس بگیریم. لذا برای پیامهایی که میخواهیم پاسخ آن را سریع دریافت کنیم میتوانیم از طریق این قواعد بهصورت تماس تلفنی پیگیری کنیم.
نباید پیام طولانی در گروه ارسال کنیم، ولی این پیامها نیز نباید به اندازهای کوتاه باشد که باعث ایجاد حس ناخوشایند در مخاطب شود. گاهی اوقات برخی از دوستان ما با ابراز احساسات وسیعی از ما احوالپرسی میکنند و خبر میگیرند؛ در این زمینه قرار نیست ما بهصورت خلاصه پاسخ آنان را داده و خلاصهگویی داشته باشیم. مناسب با میزانی که به ما پیام داده شده باید برای همگروهی، دوست و همراه خودمان زمان گذاشته و به همان میزان پاسخ دهیم. برای مثال اگر همگروهی ما احوالپرسی میکند یا از شرایط کاری ما سؤال میپرسد، صرفاً با یک کلمه ممنون پاسخ ندهیم. اگر لازم است مفصلتر جواب سؤال او را دهیم. پس اختصارگویی و یا طولانی گویی بستگی به این دارد که مخاطب ما کیست و چه میزان صمیمیتی با او داریم.
اگر پیام مهمی را میخواهیم توسط شبکههای اجتماعی به افراد یا فرد خاصی منتقل کنیم برای مثال قرار ملاقات یا مکان یا زمان ملاقات یا بحث مبالغ و حسابهایی مالی در میان است که میخواهیم مطمئن شویم که فرد پیام ما را دریافت کرده باید از طرف مقابل بخواهیم که وقتی پیام ما را دریافت کرد حتماً پاسخ دهد و اگر پاسخی دریافت نکردیم بنابر اینکه سرعت کار به چه میزان است و در چه زمانی میخواهیم از او پاسخ دریافت کنیم باید شیوه خود را تغییر دهیم و از طریق دیگر با او تعامل داشته باشیم.
با توجه به اینکه ما فارسی زبان هستیم در گروههایی که در شبکه اجتماعی تشکیل میدهیم باید مطابق با دستور زبان فارسی یک سری نکات را رعایت کنیم. چند نکته در این زمینه لازم است که تذکر داده شود.
اگر میخواهیم با فردی در گروهی تعامل داشته باشیم، باید بررسی کنیم که چه شیوهای را انتخاب کرده(عمدتاً این موارد در گروههای خصوصی رخ میدهد) برخی از افراد انگلیسی پیام مینویسند و برخیها نیز فارسی را با حروف انگلیسی(به اصلاح فینگیلیش) مینویسند.
اگر مشاهده میکنید که فرد مخاطب به یکی از این دو شیوه که ذکر شد با ما ارتباط برقرار میکند باید با رعایت احترام اگر لازم دانستیم که فارسی جواب دهیم بهنوعی به او این مطلب را منتقل کنیم که حس نامطلوب در او ایجاد نکند. منظور از حس نامطلوب این است که این برداشت از پیام ما نشود که میخواهیم به او فارسی نوشتن را آموزش دهیم و یا برای ارتباط با من مجبور هستی از زبان فارسی استفاده کنی.
بهتر است سعی کنیم رابطه تعاملی برقرار کنیم تا او نیز شیوه تعامل صحیح با ما را به تدریج متوجه شود. نسبت به افرادی که گویشهای خاصی دارند یا از دستور زبان خاصی استفاده میکنند یا حتی نکات اخلاقی را در گروه رعایت نکرده و تحقیر و استهزا میکنند بهتر است نگاه از بالا به پایین نداشته باشیم؛ اگر قرار است نکتهای به آنها یادآوری کنیم بهتر است این نکات را در خصوصی به آنها منتقل کنیم، چراکه حس نامطلوبی که در گروه ایجاد میشود نه تنها به او کمک نمیکند بلکه آن حس را در گروه تشدید میکند و افراد گروه بیشتر به این نکته دقت میکنند و گروه در مسیری غیر از آن مسیری که قرار بود پیش رود حرکت خواهد کرد و گاهی اوقات عامل پراکندگی اعضای گروه میشود.
نکته آخر اینکه باید در گروه دقت کنیم که حریم خصوصی افراد را رعایت کنیم و در امور شخصی افراد گروه تجسس نداشته باشیم.»
انتهای پیام