مهم‌ترین دستاورد حرکت امام حسین(ع) حفظ و تحکیم اسلام است

مریم اشرفی گودرزی، استاد و پژوهشگر حوزه علمیه خواهران، در گفت‌وگو با خبرنگار ایکنا، با اشاره به دلایلی که موجب جنگ و شهادت امام حسین(ع) شد، اظهار کرد: یکی از ویژگی‌های دوران معاویه و دستگاه بنی‌امیه، وسعت فعالیت‌های رسانه‌ای در شایعه‌پراکنی، جعل واقعیات، تهمت و افترا، جعل احادیث و تخریب شخصیت‌های بزرگ اسلام بود و با وارونه جلوه دادن حقایق، امت اسلام را به خطای محاسباتی دچار ساخته بود.

وی ادامه داد: در چنین شرایطی سنت پیامبراکرم(ص) رو به زوال رفت و بدعت‌ها در حال آشکار شدن بود. امام حسین(ع) به نقل از تاریخ طبری در نامه‌ای، که به پنج تن از اشراف و رجال بصره نوشتند، می‌فرمایند: «..وَ أَنَا أَدْعُوکُمْ إِلى کِتابِ اللّهِ وَ سُنَّةِ نَبِیِّهِ(ص)، فَاِنَّ السُنَّةَ قَدْ أُمیتَتْ، وَ إِنَّ الْبِدْعَةَ قَدْ أُحْیِیَتْ...»، قطعا هر اقدامی از جانب امام برحق امت و اسلام باید در جهت احیای حقیقت اسلام صورت می‌گرفت لذا بزرگترین حرکتی که می‌توانست چهره خدعه و نیرنگ دستگاه ناخلف آل ابوسفیان و بنی‌امیه را برای مردم فریب‌خورده آشکار سازد، قیام جاودانه کربلا بود.

نقش بانوان در حماسه حسینی

اشرفی گودرزی بیان کرد: سید بن طاووس در لهوف نقل می‌کند که امام حسین(ع) به برادرش محمد حنفیه هنگام حرکت به سوی کربلا فرمود: «.. اتانی رسول اللَّه(ص) و قال یا حسین اخرج فان اللَّه تعالی شاء ان یراک قتیلاً؛ رسول خدا(ص) دیشب در عالم رؤیا به من فرمود:‌ ای حسین! خارج شو! زیرا خداوند می‌خواهد ترا کشته ببیند.» و هنگامی که محمد حنفیه از انگیزه همراه بردن زنان و اطفال پرسید، امام فرمود: «و قد شاء اللَّه ان یراهنّ سبایا؛ خداوند می‌خواهد آنان را اسیر ببیند». این فرموده امام(ع) حاکی از آن است که می‌توان قیام عاشورا را به دو بخش شهادت امام حسین(ع) و یارانشان و اسارت اهل‌بیت ایشان اعم از زنان، کودکان و امام سجاد(ع) تقسیم کرد.

وی در ادامه گفت: بی‌تردید اگر آن قیام عظیم و شهادت‌های مظلومانه از سوی بانوان اسیر تبیین نمی‌شد، دستگاه رسانه‌ای بنی‌امیه با پیروز جلوه دادن و برحق دانستن خود در میان مسلمانان، حقایق شگفتی‌ساز آن را پنهان می‌کرد.

استاد حوزه و دانشگاه اظهار کرد: تاثیر این حماسه‌آفرینی، آن‌هم از سوی بانوانی که رنج سفری طولانی، شدت مصیبت روز عاشورا، اضطراب روز‌های قبل از آن و مرارت مردافکن پس از این واقعه و اسارت را تحمل کردند، آنچنان با خطابه‌ها و مرثیه‌سرایی‌ها، پیام عاشورا را ابلاغ کردند که کوفه را غرق در پشیمانی و آماده قیام کرد و در شام کاخ یزید را به لرزه درآورد و با روشنگری و تسلط بر شرایط کار را به جایی رساند که به گواهی تاریخ، اولین مجلس روضه شهادت عزیزانشان در اندرونی منزل یزید برپا شد و اهل آن خانه با اسرای واقعه کربلا همنوا شدند. بانوان استواری مانند دلهم؛ همسر زهیر، ام وهب و همسر وهب، ام خلف؛ همسر مسلم بن عوسجه، ام عمروبن جناده و... نمونه‌ای از همسران و مادران اصحاب حضرت سیدالشهدا(ع) بودند که با بانوان بنی‌هاشم مانند حضرت زینب، ام کلثوم، رباب، سکینه و فاطمه بنت الحسین خود را راهی میدان نبرد در رکاب فرزند رسول خدا(ص) کردند و بر شهادت ایشان با افتخار صبر پیشه کردند.

این محقق و پژوهشگر علوم و معارف اهل‌بیت(ع) تصریح کرد: بی‌تردید مهم‌ترین دستاورد قیام امام حسین(ع) حفظ و تحکیم احکام اسلام است؛ چراکه اگر حماسه عاشورا نبود، به سبب تحریفاتی که سردمداران حکومت‌های جائر در مبانی اسلامی ایجاد کرده بودند امروز از حقیقت اسلام اثری نمی‌ماند. به حق باید گفت که «الاسلام محمدیّ الحدوث و حسینیّ البقاء» است؛ یعنی دینی که حضرت محمد(ص) از طرف خداوند آورد با فداکاری‌های امام حسین(ع) زمینه بقا و استمرارش فراهم شد. خداوند متعال در حدیث قدسی خطاب به پیامبر اکرم(ص) می‌فرمایند: «ای محمّد، من حسین را نگهبان وحی قرار دادم و او را با شهادت عزیز و گرامی داشتم» که مؤید این مدعاست.

امام حسین(ع) و آیه تطهیر

اشرفی گودرزی اظهار کرد: بر اساس اتفاق نظر علمای شیعه و سنی در باب آیه تطهیر، «انّما یریدُ اللّهَ لِیُذهِبَ عنکم الرِّجْسَ اهلَ الْبَیْتِ و یُطهّرکُم تطهیرا» این شامل امام حسین(ع) نیز می‌شود. علامه بهجت افندی، از علمای اهل‌سنت، در این‌باره می‌نویسد: «امّت اسلامی بر این مطلب متفق‌اند که این آیه در شأن پیامبر اکرم(ص)، علی(ع)، فاطمه(س)، حسن(ع) و حسین (ع) نازل شده است.» از ام‌سلمه نقل می‌کنند که گفته است: «این آیه در منزل من بر پیامبر اکرم(ص) نازل شد و رسول خدا(ص) مصداق آن را علی، فاطمه، حسن و حسین علیهماالسلام ذکر کردند. من عرض کردم آیا من نیز مصداق این آیه هستم؟ حضرت فرمودند: تو در طریق خیر و منزلت خاصّ خودت قرار داری؛ اما مصداق اهل‌بیت(ع) نیستی». در تفسیر آیه ۶۹ سوره نساء می‌فرماید: «... پیامبران و صِدّیقان و شهدا و صالحان کسانی هستند که خداوند متعال نعمت خود را بر آنان تمام کرده است. پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «منظور از پیامبران در این آیه منم و منظور از صدیقان برادرم علی(ع) و منظور از شهدا عمویم حمزه و منظور از صالحان دخترم فاطمه(س) و فرزندانش حسن و حسین(ع) است».

استاد حوزه علمیه خواهران گفت: امام حسین(ع) در نظم و نثر همانند پدر بزرگوارشان بسیار فصیح و بلیغ بوده‌اند. نقل می‌کنند که روزی یک مرد عرب گفت می‌خواهم افصح و ابلغ عرب را ببینم. امام حسین(ع) را به او نشان دادند. او در خدمت آن حضرت اشعار بسیار زیبایی خواند. بلافاصله امام حسین(ع) در جواب او اشعاری را به همان وزن و قافیه سرودند و این کار مایه حیرت آن شاعر بزرگ عرب شد. ابن صبّاغ مالکی و شیخ کمال الدین طلحه شافعی معتقدند که فصاحت و بلاغت در پیشگاه امام حسین(ع) لشکری خاضع و خاشع بود. ابن اَعْثَم کوفی در مورد امام حسین(ع) می‌گوید: «در روز عاشورا وقتی همه عزیزانش را در کربلا شهید کردند، همانند یک شاعر ماهر و فارغ‌البال همان طور که شمشیر می‌زدند اشعار بسیار بامحتوا و زیبایی را می‌خواندند». پس امام حسین(ع) و سیره علمی و علمی ایشان در طول عمر بابرکتشان محصور در زمان نیست و همواره درسی برای ما دارد.

گفت‌وگو از اکبر پوست‌چیان