
به گزارش ایکنا از یزد، آیتالله محمدرضا ناصری، نماینده ولیفقیه در استان یزد در مراسم بزرگداشت سالروز رحلت بنیانگذار انقلاب اسلامی و قیام خونین 15 خرداد در مسجد روضه محمدیه با تسلیت ایام و گرامیداشت یاد و خاطره امام راحل و شهدای انقلاب اسلامی، این مراسم را تجدید بیعت با آرمانهای امام خمینی(ره) خواند.
امام جمعه یزد، با اشاره به خاطراتی از دوران تبعید امام خمینی(ره) گفت: مسئله مهمی در دوران مبارزه امام راحل وجود دارد که کمتر کسی به آن پرداخته و یا بازگو کرده است زیرا من از ابتدا در عراق همراه امام بودم و شاهد هستم چگونه انقلاب را از شرّ توطئهها نگه داشت.
آیتالله ناصری با قرائت آیاتی از قرآن کریم از جمله آیه 74سوره نور «وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ الَّذِينَ آوَوْا وَ نَصَرُوا أُولئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ» و آیه 20 سوره توبه «الَّذينَ آمَنوا وَهاجَروا وَجاهَدوا في سَبيلِ اللَّهِ بِأَموالِهِم وَأَنفُسِهِم أَعظَمُ دَرَجَةً عِندَ اللَّهِ ۚ وَأُولٰئِكَ هُمُ الفائِزونَ» مسائل ایمان، هجرت و جهاد در این دو آیه را یادآور شد و گفت: هجرت یعنی جابهجا شدن از نقطهای به نقطه دیگر با اهداف مختلف است؛ ولی آن چیزی که هجرتها را متفاوت میکند اهداف افراد هجرتکننده است، زیرا انبیا، اوصیا و اولیای الهی و بزرگان دین ما برای دین هجرت کرده و از پیامبران الهی حضرت موسی(ع) و حضرت ابراهیم(ع) برای تکامل دین خدا هجرت کردهاند و امام حسین(ع) نیز از مکه به سمت کوفه هجرت کرد.
نماینده ولیفقیه در استان یزد، هجرت درونی را یکی از انواع هجرتها معرفی کرد و هجرت از گناه به سمت خدا و یا هجرت از مادیات به سمت معنویت را از جمله مصادیق هجرت دانست و با اشاره به سه هجرت امام خمینی(ره) از ابتدای قیام برای انقلاب اسلامی گفت: هر کدام از این هجرتها از مراحل قیام امام راحل و یک برنامه ریزی الهی بود.امام برای تثبیت انقلاب اسلامی حرکتهایی داشتند و 15 سال اول نهضت خود را آغاز و سپس به نجف هجرت کردند و 13 سال مبارزه خود را در آنجا ادامه دادند و سپس چند ماهی به پاریس هجرت کردند و از آنجا به ایران بازگشتند.
وی، هجرت امام خمینی(ره) به پاریس را بسیار مهم و سرنوشتساز خواند و گفت: این هجرت در تحکیم و ترویج و تثبیت انقلاب بسیار مهم بود زیرا امام در این مدت ایستادگی و روشنگری میکردند. امام در دوران هجرت خود در نجف اشرف، علمای اسلام و مردم ایران را درباره مسئله جهاد بیدار کرد.
آیتالله ناصری ادامه داد: رئیس استخبارات صدام در نجف به همراه چند تن دیگر به دیدار امام آمدند و از امام خواستند که بر اساس توافقنامهای با ایران دیگر شما حق صدور اعلامیه و یا حرکتی علیه حکومت ایران را ندارید؛ ولی امام فرمودند من تکلیف خودم را در برابر مردم کشورم انجام میدهم که حکومت عراق هرگونه ارتباط تلفنی خانه امام را قطع کرد و رفت و آمد به خانه امام را محدود و ممنوع کرد تا جایی که سید احمد فرزند امام نیز حق رفت و آمد نداشت. امام خمینی(ره) پس از این اقدام دولت عراق مدتی فکر کردند و به این نتیجه رسیدند که باید از عراق هجرت کنند. امام نیز مثل دیگر مراجع تقلید می توانست در سکوت فعالیت نماید ولی او یک مرجع تقلید عادی نبود و تصمیم به هجرت گرفت.
وی بیان کرد: امام خمینی(ره) برای هجرت از عراق به چند تن از یاران خود که در نجف بودند پیام داد تا به ایشان مشورت دهند و من و مرحوم دعایی و مرحوم فردوسی و چند نفر دیگر در منزل اجاره ای سید احمد اقا جمع شده بودیم تا کشوری را برای هجرت امام پیشنهاد دهیم؛ بعد از یکی دو روز، کشور سوریه را با توجه به وجود حرم حضرت زینب(س) و حضرت رقیه(س) و رفت و آمد زائران ایرانی به آنجا، پیشنهاد دادیم و امام نیز قبول کردند.
امام جمعه یزد افزود: به خاطر مسائل سیاسی بین دو کشور عراق و سوریه در زمان مرحوم حافظ اسد، مرزهای دو کشور بسته بود و برای ورود به سوریه باید از خاک کویت عبور میکردیم به همین خاطر با توجه به دستور امام به صورت مخفیانه و شبانه پس از زیارت حرم حضرت علی(ع) و خواندن نماز صبح با چند خودرو به همراه چند نفر از یاران نزدیک امام از بیابانهای پشت نجف به سمت بصره و مرز عراق و کویت حرکت کردیم. از طریق آقای مُهری در کویت و فرزند وی توانستیم گذرنامهها را برای ورود به خاک کویت تهیه کنیم و اگر میخواستیم از طریق مسافرت هوایی و بغداد سفر کنیم؛ دولت عراق قطعاً ممانعت میکرد ولی امام تصمیم گرفتند حتی بدون اطلاع اهل نجف و دولت عراق و حتی بدون اطلاع خانوادههایمان از طریق مرز زمینی به سمت سوریه برویم.
وی، به یک نکته اخلاقی در خاطرات امام خمینی(ره) اشاره کرد و گفت: قبل از حرکت مخفیانه به سمت بصره و کویت، پس از چند روز بسته بودن درب خانه امام، مجدداً رفت و آمد آزاد شد و تلفن خانه امام نیز وصل شده بود که سید احمد فرزند امام میخواست گزارش این موضوع را به یاران تهران مخابره کند؛ ولی امام تأکید کردند که بدون کم و کاست باید مخابره شود یعنی به مردم اطلاع داده شود که چند روز پیش در خانه بسته و تلفن قطع شد و امروز آزاد شده است و نباید مردم در جهل باشند بلکه باید عین واقعیت را به آنان گفت و مبالغه نکرد.
یاردیرین امام خمینی(ره) بیان کرد: در آن روزهای سخت هجرت از نجف هنوز سرنوشت پیش روی امام معلوم نبود و یک مرجع تقلید و ولی فقیه در آن شرایط سخت با هدف الهی، هجرت و ایستادگی را انتخاب کرد درحالی که در صدر اسلام وقتی پیامبر(ص) میخواستنند به مدینه هجرت کنند مردم مدینه مطلع بودند و حتی مردم کوفه از هجرت امام حسین(ع)به کوفه اطلاع داشتند؛ ولی امام راحل هجرت را با عشق الهی برای یاری دین خدا در شرایطی که نفوذ آمریکا و رژیم شاه در اکثر کشورها و دشمنیهای بسیاری وجود داشت، آغاز کرد.
آیتالله ناصری تصریح کرد: در مسیر رفتن تا مرز کویت امام در چند نوبت تجدید وضو کردند و نماز خواند و استراحت مختصری کردند و به مسیر خود ادامه دادند تا به مرز رسیدیم ولی مأموران کویتی ابتدا اجازه ورود ندادند و از ما مهلت خواستند تا با دولت خود مشورت نمایند که پس از دو ساعت گفتند به شما اجازه ورود نداده است. من و مرحوم دعایی برای بررسی اخبار نجف به آنجا رفتیم و برگشتیم تا اخبار را به امام برسانیم. دولت عراق هم به امام اعلام کرد که نمیتوانید به نجف بروید و برنامه خود را اعلام کنید که امام فرمودند اگر هیچ کشوری ما را راه ندهد من از طریق آبهای بین المللی نهضت خود را ادامه میدهم.
یاردیرین امام راحل گفت: امام در همین ایام که به دنبال هجرت از عراق بودند برنامه قرائت قرآن را در چهار نوبت انجام میدادند. از مرز کویت به بغداد رفتیم و در هتلی در خیابان دارالسلام ساکن شدیم. بحث کشور فرانسه و پاریس مطرح شد زیرا در آن زمان فرانسه بدون ویزا همه را تا 10 روز اول به کشور خود راه می داد و افراد می توانستند پس از 10 روز اقدام به گرفتن اقامت تا سه ماه نمایند بنابراین امام یک روز بعد با رفتن به پاریس موافقت کردند. در بغداد، امام تصمیم گرفت شبانه به کاظمین برای زیارت بروند ولی به من گفتند برای محافظت از اسناد و کیف دستی امام در هتل بمانم و صبح امام و همراهان بازگشتند. صبح همان روز بلیط پرواز به پاریس را گرفتیم و همزمان اخبار تهران را نیز رصد می کردیم و توانستیم از طریق اخبار رادیو ایران متوجه شدیم که مردم ایران در برخی شهرها از جمله تهران و قم پس از شنیدن خبر هجرت امام و عدم ورود به کویت و بلاتکلیفی امام در عراق، دست به تظاهرات زده اند و عده ای دستگیر و زندانی شده اند.
وی تصریح کرد: وقتی من و مرحوم دعایی خبر دستگیری مردم را به امام دادیم، در حالی که امام در فرودگاه منتظر پرواز به پاریس بودند سرشان را به زیر انداختند و سپس سرشان را بلند کردند و فرمودند من از این مردم شرمنده ام.ما با شنیدن این حرف امام اشک ریختیم و گفتیم شما در این وضعیت هسستید و به این موضوع فکر کردیم که چقدرنیّت امام الهی است و چقدر قدردان مردم در این شرایط سخت هستند در حالی که خودشان در تبعید به سر می برند. یک نفر به نام آقای عسکری در نوفل لوشاتو باغی داشت که امام تصمیم گرفت به آنجا بروند. از طرفی در ایران جبهه آزادی با رژیم شاه سازش کرده بود تا با کمک آمریکا انقلاب را به انزوا بکشاند و مردم را با دسیسه راضی کنند ولی امام که مرتب اخبار و تحولات داخلی ایران را رصد می کردند اصرار کرد تا به ایران بازگردند.
ناصری افزود: در آن روزها شعلههای انقلاب زبانه میکشید و مجلسیها و حتی افسران نظامی اعلامیه در حمایت از انقلاب می دادند ولی نهضت آزادی ها برنامه داده بودند که شاه بماند و سلطنت کند اما یک حکومت و مجلس ملی هم برای رضایت مردم تشکیل شود؛ ولی امام هم با رهبری و هم با ایستادگی توانست انقلاب را از خطرانحراف نجات دهد. امام طرح بازرگان برای تشکیل دولت ملی و مجلس ملی را نپذیرفت و گفت شاه باید از ایران برود. در آن روزها مرتب در پاریس برای امام پیام می آمد که در پاریس بمانید و به ایران نیایید ولی امام با شناخت توطئه و بدون هیچ واهمه ای تصمیم گرفت تا به ایران بازگردد چون می دانست اگر طرح نهضت آزادی شکل بگیرد و شور انقلابی مردم از بین برود دوباره شاه بعد از فرار و عادی شدن اوضاع به ایران برمی گردد.
یاردیرین امام بیان کرد: یکبار پرواز امام به خاطر بسته شدن فرودگاه مهرآباد لغو شد و با تحصن مردم و علما از جمله شهید صدوقی(ره) در فرودگاه مجدد باز شد و 400 نفر با توجه به ظرفیت هواپیما از جمله یاران امام در پاریس و خبرنگاران اعلام آمادگی کردند ولی خلبان با توجه به شرایط سخت و ترس از ندادن مجوز ورود به ایران و یا خطرات احتمالی برای سفر درخواست کرد تا 200 نفر مسافر این پرواز باشند. وقتی مهدی عراقی بلیط 200 نفر را تهیه کرده بود و برای امام آورد ایشان فرمودند من پول بلیط خود و احمد را می دهم و هر کسی که می خواهد در این پرواز باشد باید پول بلیط را خودش بپردازد که در ابتدا باعث تعجب عده ای از ثبت نام شدگان شده بود و در نهایت هر کسی پول بلیط خودش را داد.
یاردیرین امام راحل در ادامه خاطرات خود گفت: در همان روزها من با امام در مورد خطرات احتمالی سفر به ایران و پیام های زیاد کشورهای مختلف در این باره گفت و گو می کردم که امام لبخندی زد و گفت ما به وظیفه خود عمل می کنیم وبقیه اش با خداست.
وی، نهضت امام وهدف امام راعمل به تکلیف الهی خواند و گفت: در پاریس چند نفر از مسئولان دولتی از جمله وزیر امور خارجه فرانسه به دیدار امام آمدند و در خواست کردند که امام سکوت کند ولی امام در جواب فرمودند من با کشور شما کار ندارم بلکه با مردم کشور خودم کار دارم و فکر می کردم فرانسه یک کشور آزاد است و نمی دانستم مستعمره آمریکا هستید.مسئولان فرانسه پس از این دیدار به امام پیام دادند که هر کاری می خوهید انجام دهید و آزادید.
نماینده ولی فقیه در استان یزد، امام پس از بازگشت به ایران در بدو ورود در بهشت زهرا(س)فرمودند من دولت تعیین می کنم و من تو دهن این دولت می زنم و با این سیاست امام همه توطئه عده ای برای تثبیت سلطنت شاه خنثی شد و این سیاست امام به خاطر تیزبینی و توکل او به خدا بود. اکنون رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز پا به پای امام خمینی(ره) انقلاب را یاری می کنند و پیش بینی های بزرگ ایشان در زمینه های نظامی و سیاسی به وقوع پیوسته و بسیاری از توطئه دشمنان خنثی شده است.
آیتالله ناصری گفت: سخنان رهبر معظم انقلاب در حادثه شهادت رییس جمهور و همراهانشان، دشمنان را مأیوس کرد و نیز نامه اخیر ایشان به دانشجویان آمریکایی یادآور نامه امام خمینی(ره) به گورباچوف است و حتی عصبانیت رئیس جمهور آمریکا را برانگیخت.
انتهای پیام