Cikar kyakkyawan aiki ta mahangar Alkur'ani
Aya ta 177 a cikin suratul Baqarah ta zo ne a cikin bayanin kyawawan halaye da mutanen kirki kuma an zo da cikakken jerin manyan ma’aunai na alheri a cikin wannan ayar da suka hada da: Imani da Allah da Lahira da Mala’iku da littattafan sama, kamar yadda haka nan sadaka, da bada sallah, da zakka, da cika alkawari da takawa. An ruwaito daga Annabi Muhammad (SAW) cewa duk wanda ya yi aiki da wannan ayar, to imaninsa ya cika.
“Bai zama addini ba dõmin kun jũyar da fuskõkinku wajen gabas da yamma, kuma amma addini shi ne ga wanda ya yi ĩmãni da Allah da Rãnar Lãhira da malã'iku da Littattafan sama da Annabãwa, kuma ya bãyar da dũkiya, akan yana son ta, ga mai zumunta da marãyu da matalauta da ɗan hanya da mãsu rõƙo, kuma a cikin fansar wuya, kuma ya tsayar da salla, kuma ya bãyar da zakka, da mãsu cika alkawari idan sun ƙulla alkawarin da mãsu haƙuri a cikin tsanani da cũta da lõkacin yãƙi. Waɗannan su ne suka yi gaskiya. Kuma waɗannan su ne mãsu taƙawa.” (Suratu Baqara aya:177)
Don fahimtar sashin farko na wannan ayar, ra'ayin Tabarsi yana da ban sha'awa. “Lokacin da aka mayar da alkiblar musulmi daga Kudus zuwa Ka’aba, an samu sabani da yawa tsakanin musulmi da Yahudawa da Kirista.” Inji shi. Yahudawa suna tunanin cewa hannu zai yi addu’a zuwa yamma, kuma Kiristoci suna ganin cewa ya fi kyau a yi addu’a zuwa gabas. Allah ya saukar da wannan ayar kuma a yayin da yake karkashin wannan sabani ya bayyana babban mas’ala, wato alheri da kyautatawa.
Cikon imani
Allameh Tabatabai yana ganin cewa wannan ayar ba ta kebanta da annabawa ba kuma ya yi imani da cewa duk da cewa yana da wahala a aiwatar da abin da aka fada a cikin wannan ayar, amma ban da annabawa, tana kuma hada da ma'asumai da "farkon haruffa". “Ulwa al-Albab” na nufin ma’abota hankali da tunani da fahimta da hangen nesan ruhi, wanda wannan kungiya take wajen karbar gaskiya a kan jahilai da jahilai da Kurdawa.
