İslam ve insan onuru
İslam toplumunda herkesin hak ve menfaatlerine saygı gösterilir ve hiç kimsenin başkasının malına, canına ve itibarına tecavüz etmesine izin verilmez. Kur'an-ı Kerim’de ve rivayetlerde başkalarının hakkının kaybedilmemesi için birçok hüküm ve emir vardır.
Kur’an-ı Kerim müminleri birbirine kardeş olarak nitelendirir ve şöyle der: “Müminler ancak kardeştirler, öyleyse iki kardeşinizin arasını düzeltin, Allah’a itaatsizlikten sakının ki rahmetine mazhar olasınız”. (Hucurât suresi:10) Kardeş olma tabiri güzel bir içeriğe sahiptir. Toplumda çok güzel sonuçlar doğurur, en azından toplumun fertleri arasında barış ve uyumun yaratılmasını sağlar. Böylece her zaman çeşitli konularda kavga edip tartışmalar yaşanmaz.
Bu surenin diğer birçok ayetinde, insan onuru ve saygısının koruduğu açıkça görülmektedir. Kur’an-ı Kerim, Müslümanlar arasında, görünüşte Cahiliye dönemi rahatsızlıklarının bir devamı olan bazı davranış bozukluklarını gözlemleyerek sahneye girmiş ve bu sorunları düzeltmeye çalışmıştır. Hucurât suresi 11. ayeti:” Ey iman edenler! Bir topluluk diğer bir toplulukla alay etmesin. Belki onlar kendilerinden daha iyidirler. Kadınlar da diğer kadınları alaya almasın. Belki onlar kendilerinden daha iyidirler. Birbirinizi karalamayın, birbirinizi (kötü) lakaplarla çağırmayın. İmandan sonra fasıklık ne kötü bir namdır! Kim de tövbe etmezse, işte onlar zâlimlerin ta kendileridir”.
Allah’ın bu ayetteki bir diğer kesin yasağı, başkalarının kusurlarını bulmaya ve nahoş lakaplar takmaya yöneliktir.
Kur’an-ı Kerim okulunda insanların onuruna saygı gösterilmesi ve korunması temel bir ilkedir.
Allah bu ayette de birbirinize kusur bulmayı ve başkalarını karalamayı yasaklamıştır. Kur’an-ı Kerim, ahlaki ilkelere aykırı bu tür davranışlara sessiz kalmamaktadır.
En çok konuşulan başlıklar 