به مناسبت سالگرد شهادت بنیانگذار تیپ‌الغدیر یزد؛
فرمانده‌ای که شهادتش رنگ شهادت علمدار کربلا به خود گرفت
شهید عاصی‌زاده؛ بنیانگذار و اولین فرمانده تیپ الغدیر استان یزد است که آوازه شجاعت و دلاوری او زبانزد همرزمانش بود و شهادتش رنگ شهادت علمدار صحرای کربلا، حضرت عباس(ع) به خود گرفت، نام شناسنامه‌ای‌اش نیز با مسمّا گشت و با شهادتش، ذبیح‌الله تحقق یافت.
سردار شهید ذبیح‌الله(عباس) عاصی‌زاده در تاریخ 24 مردادماه 1340 در روستای مزرعه سیف اردکان، در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود. کودکی را در دامان مادری متعهد و ولایی و در سایه پدری متدین و عاشق اهل‌بیت(ع) که از قاریان قرآن و مداحان خاندان عصمت و طهارت(ع) بود، گذراند و همگام با رشد جسمی از نظر روحی و معنوی نیز تعالی و تکامل یافت. 6 ساله بود که در دبستان صدرآباد اردکان به تحصیل مشغول شد. پس از طی دوره ابتدایی و راهنمایی در هنرستان فنی شهید مطهری اردکان ثبت‌نام کرد و در سال 1359 در رشته اتومکانیک فارغ‌التحصیل شد و سپس به صف سبزجامگان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست. ایشان دوره آموزشی عمومی را از چهارم شهریورماه سال 1359 در یزد و آموزش تخصصی پدافند را در اصفهان گذرانید.با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه میهن اسلامی ما، به همراه اولین گروه اعزامی از سپاه پاسداران یزد به فرماندهی سیدضیا گلدانساز، به جبهه رفت و در تاریخ 20 آذرماه 1359 در منطقه آبادان مجروح شد و پس از مداوا بار دیگر در جبهه جنوب حضور یافت. وی پس از فراگیری آموزش تخصصی اطلاعات عملیات، فرماندهی نیروهای یزدی را در منطقه سوسنگرد به عهده گرفت و مجدداً 16 اسفندماه سال 1360 از ناحیه پا مجروح شد. وی پس از مداوای مختصر، به جبهه بازگشت و با مسئولیت فرماندهی گردان، در تیپ‌های کربلا و عاشورا در عملیات‌های مختلف شرکت کرد.
به دلیل اینکه نیروهای یزدی فراتر از تیپ مستقل در جبهه حضور داشتند، پیشنهاد تشکیل یک تیپ مستقل برای استان یزد مورد توجه فرماندهان نظامی و مسئولان استان قرار گرفت و در نهایت چهارم مهرماه سال 1362 از سوی فرمانده کل سپاه پاسداران حکم تشکیل تیپ‌الغدیر به نام عاصی‌زاده صادر شد؛ ولی این سردار عالی‌مقام به فاصله 17 روز و در حالی‌که فرماندهی تیپ 18 الغدیر یزد و همزمان مسئولیت واحد اطلاعات عملیات لشکر هشت نجف اشرف را بر عهده داشت، بر اثر اصابت ترکش توپ، در تاریخ 21 مهرماه سال 1362 مصادف با هفتم محرم‌الحرام در منطقه بانه به شهادت رسید.
21 مهرماه؛ یادآور عروج عارفانه این شهید بزرگوار است، به همین مناسبت با حجت‌الاسلام شاکر، امام جمعه اردکان و حجت‌الاسلام سیدمحمدعلی صدرالساداتی از همرزمان شهید که ارتباط تنگاتنگی با این شهید بزرگوار داشته است، به گفت‌وگو نشستیم که در ادامه می‌خوانید:
حجت‌الاسلام صدرالساداتی با اشاره به نحوه آشنایی با این شهید بزرگوار گفت: در سال 1360 در دومین اعزام به جبهه‌های حق علیه باطل با شهید معظم در دانشگاه جندی شاپور اهواز که در آن زمان مقر گردان‌ها بود آشنا شدم. در آن زمان برادران یزدی از طریق تیپ هشت نجف اشرف اعزام می‌شدند و شهید عاصی‌زاده معاون اطلاعات و عملیات تیپ هشت نجف اشرف بود و تقریباً از همان زمان پیگیر تشکیل تیپ 18 الغدیر شد.
وی با اشاره به اینکه شهید عاصی‌زاده، بسیار دلسوز بود و نسبت به مسئولیت‌هایی که به او داده می‌شد تیزبین بود افزود: این شهید بزرگوار به وضعیت دشمن آگاهی کامل داشت ولی در این حال نسبت به دوستان و رزمندگان اسلام متواضع بود. همچنین این شهید به قول معروف چشم اطلاعات و عملیات لشکر نجف اشرف بود که در آن زمان تیپ هشت نجف اشرف شناخته می‌شد و خیلی مورد اطمینان سردار شهید احمد کاظمی بود.
حجت‌الاسلام صدرالساداتی؛ شهید عاصی‌زاده را از فعالان، طراحان و مدافع تشکیل تیپ 18 الغدیر یزد برشمرد و بیان کرد: با شناختی که قرارگاه و فرماندهان از او داشتند، او را به عنوان اولین فرمانده تیپ 18 الغدیر منسوب کردند که مورد حمایت مسئولان استانی هم قرار گرفت.
حجت‌الاسلام سیداسماعیل شاکر، امام جمعه اردکان نیز با اشاره به اینکه همه شهدا عزیز هستند و به سعادت ابدی و رستگاری دائمی دست پیدا کرده‌اند گفت: شهدا مثل هم نیستند و اینکه شهید عاصی‌زاده بیشتر مطرح می‌شود، خواست و اراده الهی است. چون به گفته مادرش، هر چند نام شناسنامه‌ای این شهید، ذبیح‌الله بوده اما علاقه داشتند فرزندشان همانند حضرت عباس رشید و شجاع باشد و کم کم ایشان را به نام عباس صدا می‌زنند.
وی ادامه داد: آوازه شجاعت و دلاوری او زبانزد همرزمانش بود و شهادت و به‌سوی محبوب شتافتنش نیز رنگ شهادت مولایش علمدار صحرای کربلا، حضرت عباس(ع) به خود گرفت و نام شناسنامه‌ای‌اش نیز با مسمّا گشت و 21 مهر 1362 در بانه با شهادتش، ذبیح‌الله تحقق یافت.
امام جمعه اردکان بیان کرد: اگر رفتن به جبهه، عضویت در سپاه و فرمانده شدن، بخشی دست انسان‌ها باشد اما اینکه شهادتش در دهه اول محرم رقم می‌خورد و فرقش مثل حضرت عباس شکافته شود و در شب تاسوعا به نام عباس خاکسپاری شود، خواسته بشر نیست و اگر شهادت این شهید بزرگوار در دهه محرم اتفاق نمی‌افتاد شاید نامش این قدر ماندگار نمی‌شد، بنابراین این امر خواست خداوند متعال و اراده الهی است که اینگونه شهیدی مطرح می‌شود. البته این بدین معنا نیست که ما شهدای دیگر را نادیده می‌گیریم، همه شهدا در نزد ما عزیز هستند.
