ماه محرم نزدیک بود، عراقیها از اين ماه بهشدت میترسیدند و از هر طریق که میتوانستند، سعی داشتند مانع برگزاری مراسم عزاداری شوند. در آنجا ما لباس سیاه نداشتیم ولی سعی میکردیم به هر نحو ممکن حق این ماه را با برگزاری مراسم ادا کنیم. زمزمه عزاداری اباعبداللهالحسين(ع) در همه آسایشگاهها به گوش میرسید، وقتی عراقیها با خبر میشدند، به تلافی این حرکت، رفتار خشنتری از خود بروز میدادند.