پاسخ رهبر معظم انقلاب به استفتائاتی درباره ودیعه و عاریه

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، متن این استفتائات و پاسخ رهبر معظم انقلاب در ادامه می‌آید:

سؤال: کارخانه‏‌ای با همه محتویاتش یعنی مواد اولیه و ابزارآلات و کالاها و اجناسی که توسط برخی از افراد در آن به عنوان امانت سپرده شده، آتش گرفته است. آیا صاحب کارخانه ضامن آنهاست یا کسی که مسئولیت اداره آن را بر عهده دارد؟

جواب: اگر آتش‏‌سوزی مستند به فعل کسی نباشد و کسی هم نسبت به حفظ کالاهای سپرده شده به کارخانه کوتاهی و تقصير نکرده باشد، هيچکس ضامن آنها نيست.

سؤال: شخصی متن وصیتنامه مکتوب خود را به فرد دیگری سپرد تا آن را بعد از فوتش به فرزند بزرگترش تحویل دهد، ولی او از تحویل آن به فرزند وی خودداری می‏کند، آیا این کار او خیانت در امانت محسوب می‏‌شود؟

جواب: خودداری از ردّ امانت به کسی که امانت‏گذار معيّن کرده است، نوعی خيانت محسوب می‏‌شود.

سؤال: در دوران خدمت سربازی لوازمی را از ارتش برای استفاده شخصی تحویل گرفتم، ولی بعد از پایان مدّت خدمت آنها را تحویل ندادم. در حال حاضر وظیفه من نسبت به آنها چیست؟ آیا ریختن پول آنها به خزانه عمومی بانک مرکزی کفایت می‏‌کند.

جواب: اگر اشيايی که از ارتش گرفته‏‌ايد به عنوان عاريه بوده، واجب است عين آنها را در صورتی که موجود باشند به مرکز خدمت خود برگردانيد و اگر در اثر تعدّی يا تفريط شما در حفظ آنها هرچند بر اثر تأخير در بازگرداندن از بين رفته باشند، بايد مثل يا قيمت آنها را به ارتش بدهيد و درغير اين صورت چيزی بر عهده شما نيست.

سؤال: مبلغی پول به شخص امینی برای انتقال به شهر دیگری داده شده است، ولی در راه به سرقت رفته است، آیا آن شخص ضامن آن پول است؟

جواب: تا زمانی که تعدّی و تفريط شخص امين در حفظ و نگهداری آن ثابت نشده است، او ضامن نيست.

سؤال: مبلغی از تبرّعات اهالی محل را از هیئت امناء مسجد برای تعمیر مسجد و خرید مواد لازم برای بنّایی مانند آهن و غیره، تحویل گرفتم، ولی در راه همراه با وسایل شخصی‏‌ام مفقود شد، وظیفه من چیست؟

جواب: اگر در نگهداری آن، کوتاهی و تعدّی و تفريط نکرده‌‏ايد، ضامن نيستيد.