عامل به قرآن تحت هیچ شرایطی احترام به پیشکسوت را فراموش نمی‌کند
گروه فعالیت‌های قرآنی: نفر دوم مسابقات قرآن فرهنگیان و مربی قرآن کریم با اشاره به برخی بداخلاقی‌ها در جلسات قرآن و مسابقات گفت: کسی که قاری، حافظ و عامل واقعی به قرآن است تحت هیچ شرایطی احترام به استاد و پیشکوست را فراموش نمی‌کند و اگر چنین خطایی از او سر زد به این معناست که قرآن را درک نکرده است.
حمید باباجانی، نفر دوم بیست‌وششمین جشنواره سراسری قرآن‌وعترت دانشگاه فرهنگیان در رشته قرائت و مربی قرآن کریم، در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از استان مرکزی، با تأکید بر اهمیت اخلاقمداری در جلسات و به ویژه مسابقات قرآن گفت: قرآن نور واحد است و بهترین‌ها را در خود جای داده و اخلاق پسندیده نیز یکی از همین موهبت‌هاست بنابراین کسی که قرآن قرائت یا حفظ می‌کند باید عامل بر اخلاقی باشد که در قرآن تأکید شده.
باباجانی عامل بر قرآن بودن را نشانه اخلاق حسنه دانست و ادامه داد: یک قاری قرآن باید به گونه‌ای رفتار کند که برای مردم جذابیت داشته باشد و مردم از تماشای او لذت ببرند این ویژگی یکی از زیبایی‌های قرآن است یعنی اگر کسی به نیت قرب الهی به سمت قرآن برود نور قرآن و اخلاق نیکو در او دیده می‌شود و مردم با نگاه کردن به او آرامش خاصی پیدا می‌کنند و به همین دلیل در مسابقات و محافل بر اخلاقمداری تأکید بسیاری می‌شود.
جامعه قاریان از تفسیر و مفاهیم آیات قرآن آگاهی کافی ندارند
این قاری ملی قرآن کریم با اشاره درک مفاهیم اخلاقی قرآن در جامعه قرآنی گفت: اغلب قاریان و حافظان از خیلی بسیاری راهکارهای اخلاقی که در آیات قرآن وجود دارد آگاه نیستند لازم است در بحث تفسیر و مفاهیم قرآن بیشتر فعالیت کنیم به طور مثال بعضی از قاریان از این که کدام آیه در رابطه با اخلاق حسنه آمده و اینکه فلان آیه از ما چه می‌خواهد آگاه نیستند متأسفانه این آگاهی در کشور ما ضعیف است و جامعه قرآنی نیز به آن کمتر اهمیت داده.
این مربی قرآن کریم با اشاره به فضای رقابتی مسابقات قرآن و احتمال برخی بداخلاقی‌ها ادامه داد: بسیاری از اساتید و پیشکسوتان قرآنی معتقدند مسابقات قرآن به نحوی به جامعه قرآنی و علم تلاوت لطمه می‌زند و آن هم به این دلیل که قاری مسابقه محور تربیت می‌شود و بعضی هم صرفاً برای مطرح شدن و مقام آوردن در زمینه نغمات و چهارچوب‌های خاص مسابقه تمرین می‌کنند که این امر قاری را محدود می‌کند پس مسابقه‌ای شدن قرآن خودش به نوعی ضعف محسوب می‌شود.
وی تصریح کرد: البته از طرفی هم بسیاری از اساتید این مسئله را نکته قوت می‌دانند چرا که فعالان زیادی می‌توانند به میدان مسابقه بیایند و خود را در کنار بزرگان قرآنی بسنجند اما در بعضی مسابقات دیده می‌شود متأسفانه به بعضی از بزرگان و پیشکسوتان صرفاً به دلیل نیاوردن مقام و دست نیافتن به چیزی که توقعش را داشتند هتک حرمت‌هایی می‌شود و این امر یکی از مسائلی هست که جلوه مسابقات را خراب می‌کند و باید از آن پرهیز کرد.
باباجانی در ادامه افزود: کسی که واقعاً قرآن را با تمام وجود لمس کرده و عامل به قرآن است به هر جایگاهی هم برسد احترام به پیشکسوت را در هیچ شرایطی فراموش نخواهد کرد اما کسی که صرفاً به خاطر جاذبه‌های صوتی و مطرح شدن وارد جامعه قرآنی می‌شود ممکن است بعضی خط قرمزها را رعایت نکند و یکی از دلایل آن هم این است که قرآن را به خوبی درک نکرده و عامل به آن نیست و متوجه نیست که قرآن برای جدایی و جلوه دادن خود نیست بلکه برای وصل کردن و همزیستی است.
نفر دوم مسابقات قرآن فرهنگیان افزود: در بحث آموزش اخلاق قرآنی ما خیلی کم کاری داریم این کار باید از جانب فعالان قرآنی باشد ولی از نظر امکاناتی که باید دستگاه‌های دولتی در اختیار این فعالان بگذارند کوتاهی شده، افرادی که وارد جامعه قرآنی می‌شوند باید از فیلترهای اخلاقی و علمی عبور کرده باشند.
وی اظهار کرد: اما کسانی که در عرصه مربی‌گری و کلاس‌داری فعالیت می‌کنند سعی بر این دارند که همه جور آدمی را به کلاس قرآنی خود جذب کنند پس ما هیچ فیلتری برای کلاس‌های قرآنی نداریم اما وقتی کسی وارد کلاس شد آن کلاس آداب و قوانین خاص خودش را دارد و باید رعایت شود فرقی نمی‌کند با چه خط و مشی وارد کلاس قرآن می‌شویم به محض ورود باید راه ما قرآنی شود این مسئله به مرور زمان قرآن‌آموزانی با اخلاق تربیت می‌کند البته اگر آموزش‌ها دقیق و جامع باشد.
برخی انتظارات نابجا از جامعه قرآنی
باباجانی با اشاره به انتظارات جامعه از فعالان قرآنی افزود: کسی که عامل، قاری و حافظ قرآن است بسیاری از حسنات را به همراه دارد، مردم نسبت به یک قاری قرآن دید متفاوتی دارند و حتی او را از برخی تفریحات رایج منع می‌کنند درست است که جامعه قرآنی محدودیت‌های خاص خودش را دارد ولی بعضی انتظارات نابجاست مثلاً خیلی‌ها توقع دارند یک قاری قرآن در قبال تلاوتی که در یک مجلس دارد حق‌الزحمه دریافت نکند آیا اگر یک قاری قرآن به یک نانوایی برود و بگوید قاری هستم به او نان رایگان می‌دهند؟ زندگی جامعه قرآنی هم مانند دیگران هزینه دارد.
وی ادامه داد: فعالان قرآنی که به صورت تخصصی فعالیت دارند و فرصت هیچ کار دیگری در کنار قرآن ندارند مطمئناً باید از کنار همین فعالیت تخصصی خود درآمد کسب کنند این توقع که یک قاری یا مربی قرآن باید رایگان کار انجام دهد مثلاً تلاوت یا آموزش رایگان داشته باشد انتظار نابجایی است البته بسیاری اوقات تلاوت‌هایی هم داشتیم و پولی هم که به ما داده‌اند نگرفته‌ایم.
باباجانی با اشاره به برخی بی‌احترامی‌ها به جامعه قرآنی افزود: ما از پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع) یاد گرفتیم که در جواب هتک حرمت و بی‌احترامی صبور باشیم و در مقابل کاری خداپسندانه انجام دهیم در این صورت آن مسئول یا فرد عادی که به یک قاری یا حافظ بی‌احترامی کرده متوجه کار زشتش می‌شود، پس نباید کار بد را با بدی جواب داد ضمن اینکه جامعه قرآنی نماینده و نشانی از قرآن هستند و هر عمل زشتی از این قشر ممکن است مخاطبان را از قرآن دلسرد کند کما اینکه این اتفاق افتاده و افرادی از جلسات قرآن دلسرد شده‌اند و تلاش‌های بعدی ما هم برای بازگرداندن آنها بی‌فایده بوده است.
باباجانی عامل بر قرآن بودن را نشانه اخلاق حسنه دانست و ادامه داد: یک قاری قرآن باید به گونه‌ای رفتار کند که برای مردم جذابیت داشته باشد و مردم از تماشای او لذت ببرند این ویژگی یکی از زیبایی‌های قرآن است یعنی اگر کسی به نیت قرب الهی به سمت قرآن برود نور قرآن و اخلاق نیکو در او دیده می‌شود و مردم با نگاه کردن به او آرامش خاصی پیدا می‌کنند و به همین دلیل در مسابقات و محافل بر اخلاقمداری تأکید بسیاری می‌شود.
جامعه قاریان از تفسیر و مفاهیم آیات قرآن آگاهی کافی ندارند
این قاری ملی قرآن کریم با اشاره درک مفاهیم اخلاقی قرآن در جامعه قرآنی گفت: اغلب قاریان و حافظان از خیلی بسیاری راهکارهای اخلاقی که در آیات قرآن وجود دارد آگاه نیستند لازم است در بحث تفسیر و مفاهیم قرآن بیشتر فعالیت کنیم به طور مثال بعضی از قاریان از این که کدام آیه در رابطه با اخلاق حسنه آمده و اینکه فلان آیه از ما چه می‌خواهد آگاه نیستند متأسفانه این آگاهی در کشور ما ضعیف است و جامعه قرآنی نیز به آن کمتر اهمیت داده.
این مربی قرآن کریم با اشاره به فضای رقابتی مسابقات قرآن و احتمال برخی بداخلاقی‌ها ادامه داد: بسیاری از اساتید و پیشکسوتان قرآنی معتقدند مسابقات قرآن به نحوی به جامعه قرآنی و علم تلاوت لطمه می‌زند و آن هم به این دلیل که قاری مسابقه محور تربیت می‌شود و بعضی هم صرفاً برای مطرح شدن و مقام آوردن در زمینه نغمات و چهارچوب‌های خاص مسابقه تمرین می‌کنند که این امر قاری را محدود می‌کند پس مسابقه‌ای شدن قرآن خودش به نوعی ضعف محسوب می‌شود.
وی تصریح کرد: البته از طرفی هم بسیاری از اساتید این مسئله را نکته قوت می‌دانند چرا که فعالان زیادی می‌توانند به میدان مسابقه بیایند و خود را در کنار بزرگان قرآنی بسنجند اما در بعضی مسابقات دیده می‌شود متأسفانه به بعضی از بزرگان و پیشکسوتان صرفاً به دلیل نیاوردن مقام و دست نیافتن به چیزی که توقعش را داشتند هتک حرمت‌هایی می‌شود و این امر یکی از مسائلی هست که جلوه مسابقات را خراب می‌کند و باید از آن پرهیز کرد.
باباجانی در ادامه افزود: کسی که واقعاً قرآن را با تمام وجود لمس کرده و عامل به قرآن است به هر جایگاهی هم برسد احترام به پیشکسوت را در هیچ شرایطی فراموش نخواهد کرد اما کسی که صرفاً به خاطر جاذبه‌های صوتی و مطرح شدن وارد جامعه قرآنی می‌شود ممکن است بعضی خط قرمزها را رعایت نکند و یکی از دلایل آن هم این است که قرآن را به خوبی درک نکرده و عامل به آن نیست و متوجه نیست که قرآن برای جدایی و جلوه دادن خود نیست بلکه برای وصل کردن و همزیستی است.
نفر دوم مسابقات قرآن فرهنگیان افزود: در بحث آموزش اخلاق قرآنی ما خیلی کم کاری داریم این کار باید از جانب فعالان قرآنی باشد ولی از نظر امکاناتی که باید دستگاه‌های دولتی در اختیار این فعالان بگذارند کوتاهی شده، افرادی که وارد جامعه قرآنی می‌شوند باید از فیلترهای اخلاقی و علمی عبور کرده باشند.
وی اظهار کرد: اما کسانی که در عرصه مربی‌گری و کلاس‌داری فعالیت می‌کنند سعی بر این دارند که همه جور آدمی را به کلاس قرآنی خود جذب کنند پس ما هیچ فیلتری برای کلاس‌های قرآنی نداریم اما وقتی کسی وارد کلاس شد آن کلاس آداب و قوانین خاص خودش را دارد و باید رعایت شود فرقی نمی‌کند با چه خط و مشی وارد کلاس قرآن می‌شویم به محض ورود باید راه ما قرآنی شود این مسئله به مرور زمان قرآن‌آموزانی با اخلاق تربیت می‌کند البته اگر آموزش‌ها دقیق و جامع باشد.
برخی انتظارات نابجا از جامعه قرآنی
باباجانی با اشاره به انتظارات جامعه از فعالان قرآنی افزود: کسی که عامل، قاری و حافظ قرآن است بسیاری از حسنات را به همراه دارد، مردم نسبت به یک قاری قرآن دید متفاوتی دارند و حتی او را از برخی تفریحات رایج منع می‌کنند درست است که جامعه قرآنی محدودیت‌های خاص خودش را دارد ولی بعضی انتظارات نابجاست مثلاً خیلی‌ها توقع دارند یک قاری قرآن در قبال تلاوتی که در یک مجلس دارد حق‌الزحمه دریافت نکند آیا اگر یک قاری قرآن به یک نانوایی برود و بگوید قاری هستم به او نان رایگان می‌دهند؟ زندگی جامعه قرآنی هم مانند دیگران هزینه دارد.
وی ادامه داد: فعالان قرآنی که به صورت تخصصی فعالیت دارند و فرصت هیچ کار دیگری در کنار قرآن ندارند مطمئناً باید از کنار همین فعالیت تخصصی خود درآمد کسب کنند این توقع که یک قاری یا مربی قرآن باید رایگان کار انجام دهد مثلاً تلاوت یا آموزش رایگان داشته باشد انتظار نابجایی است البته بسیاری اوقات تلاوت‌هایی هم داشتیم و پولی هم که به ما داده‌اند نگرفته‌ایم.
باباجانی با اشاره به برخی بی‌احترامی‌ها به جامعه قرآنی افزود: ما از پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع) یاد گرفتیم که در جواب هتک حرمت و بی‌احترامی صبور باشیم و در مقابل کاری خداپسندانه انجام دهیم در این صورت آن مسئول یا فرد عادی که به یک قاری یا حافظ بی‌احترامی کرده متوجه کار زشتش می‌شود، پس نباید کار بد را با بدی جواب داد ضمن اینکه جامعه قرآنی نماینده و نشانی از قرآن هستند و هر عمل زشتی از این قشر ممکن است مخاطبان را از قرآن دلسرد کند کما اینکه این اتفاق افتاده و افرادی از جلسات قرآن دلسرد شده‌اند و تلاش‌های بعدی ما هم برای بازگرداندن آنها بی‌فایده بوده است.
