غیبت کردن، جامعه را دچار هرج‌و‌مرج می‌کند

حجت‌الاسلام رسول ملکیان اصفهانی، استاد و پژوهشگر حوزه علمیه اصفهان در گفت‌وگو با ایکنا از اصفهان با بیان اینکه یکی از مسائل بسیار مهم در فرهنگ قرآن، آداب سخن گفتن است که هفتاد زیر مجموعه دربر دارد، اظهار کرد: یکی از زیر مجموعه‌های آن این است که اگر فرد مؤمنی بخواهد درباره فرد مؤمن دیگری سخن بگوید، باید به گونه‌ای باشد که حق آن شخص مؤمن رعایت شود؛ پس اگر چیزی بگوید که خوشایند آن شخص مؤمن نباشد، یا به صورت اشاره و کنایه، مطلبی را به فردی نسبت دهد که او را نارحت کند، در دستورات دینی منع شده است.
وی با اشاره به آیه 12 سوره حجرات «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثيراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَ لا تَجَسَّسُوا وَ لا يَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضاً أَ يُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَنْ يَأْکُلَ لَحْمَ أَخيهِ مَيْتاً فَکَرِهْتُمُوهُ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحيمٌ: ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از گمان‌ها جدا بپرهیزید، زیرا که، برخی از گمان‌ها گناه است و تجسس و کاوش نکنید و از یکدیگر غیبت ننمایید، آیا یکی از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده خود را بخورد؟»، گفت: خداوند برای مؤمنین حقوقی قرار داده که از جمله آنها این است که افراد باید حدودی را در سخن گفتن با یکدیگر رعایت کنند و در صورت عدم رعایت، هم برای شخص غیبت‌کننده حرمت دارد، هم موجب ناراحتی شخصی می‌شود که در موردش غیبت صورت گرفته و هم در جامعه هرج‌و‌مرج غیر اخلاقی ایجاد می‌کند.
حجت‌الاسلام ملکیان بیان کرد: یکی از عوامل شایع شدن غیبت، تجسس افراد در زندگی یکدیگر است؛ یعنی دست یافتن به بعضی از مسائل خانوادگی و شخصی افراد، تجسس و نقل کردن آن برای دیگران، جایز نیست. عامل دیگر بروز غیبت، مسائل مادی و ثروت‌اندوزی و نیز سوءظن‌هایی است که برخی نسبت به دیگران دارند.
این استاد حوزه خاطر نشان کرد: یکی از روش‌های مقابله با غیبت این است که می‌توان جمعی را که در آن غیبت صورت می‌گیرد، ترک کرد تا نشان اعتراض به رفتار غیبت‌کننده باشد.