به گزارش ایکنا، علیرضا محمدعلیزاده، فعال حوزه گردشگری و زیارت، با انتشار یادداشتی برای ایکنا، به موضوع راهکارهای توسعه گردشگری در بین دانشگاهیان در دوران کرونا پرداخته است. متن این یادداشت را در ادامه میخوانید.
«طبق بررسیهای شورای جهانی سفر و گردشگری با شیوع ویروس کرونا، بیش از ۷۵ میلیون شغل در صنعت گردشگری در معرض خطر هستند. تحقیقات نشان میدهند که از دست دادن تولید ناخالص داخلی در بخش سفر و گردشگری ۲٫۱ تریلیون دلار بر اقتصاد جهان زیان وارد کرده است.
ولی تیموری، معاون گردشگری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی در این باره تصریح کرد: «این ویروس جابهجایی و ارتباط بین انسانها را هدف قرار داده و بیشترین آسیب را صنعت گردشگری از این ویروس در سطح جهانی دیده است و بعد از جنگ جهانی دوم چنین اتفاقی در حوزه گردشگری نیفتاده بود.»
بنابر اعلام وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ایران، با شیوع کرونا نزدیک به ۱۳ هزار راهنمای گردشگری در ایران شغل خود را از دست دادهاند.
ولی تیموری نیز گفته است: ما با گروهی از مشاغل مواجهیم که بیشتر از شش ماه است معیشت و اشتغالشان تحت تأثیر تحولات و حوادث کشور قرار گرفته و با شیوع ویروس کرونا هم رسماً بیکار شدهاند و بیمه هم ندارند.
با توجه به سناریوهای مختلف ارائه شده از سوی مراکز علمی و پژوهشی در سطح جهان، در خصوص آینده صنعت گردشگری و کرونا، به نظر میرسد با ادامه روند موجود مبنی بر توصیه در خانه ماندن و طرح فاصلهگذاری اجتماعی، حداقل تا یک سال آتی سفرهای بینالمللی در حوزه گردشگری جهت جلوگیری از شیوع مجدد این بیماری، با تأخیر و ملاحظات خاصی همراه خواهد شد و کشورها به ویژه کشورهایی که غالب ورودیهای آن از کشورهای همسایه(که دارای امکانات پیشگیری و کنترل کمتری نسبت به کشور ما هستند) این ملاحظات را جدیتر دنبال خواهند کرد.
در این شرایط بهترین سناریو برای حفظ و حمایت از مشاغل مرتبط با گردشگری، حمایت ویژه از توسعه گردشگری داخلی(با رعایت پروتکلهای بهداشتی ستاد مبارزه با کرونا) خواهد بود چرا که حدود ۸۰ درصد از گردش مالی صنعت گردشگری کشور توسط گردشگران داخلی ایجاد میشود و تحریک هدفمند تقاضا میتواند زیان ناشی از بحران کرونا را در این صنعت و کسب و کارهای وابسته به آن را به حداقل برساند.
حال که امور کنترل و مدیریت شیوع بیماری به خود مردم واگذار شده، عمده اقدامات پیشگیرانه دولت به توصیه رعایت نکات بهداشتی توسط مردم تقلیل یافته و محدودیتهای تردد درونشهری و بینشهری برداشته شده.
لازم است ضمن مدیریت توزیع اقلام بهداشتی مورد نیاز، سفر و گردشگری مردم از سوی دولت به نحوی برنامهریزی شود که ضمن ایجاد آسیب کمتر به کسب و کارهای صنعت گردشگری و مدیریت اوقات فراغت مردم، موجب تشدید وضعیت بیماری در کشور نشود.
در این زمینه دانشگاهیان نقشه ویژه¬ای در توسعه گردشگری در دوران شیوع کرونا در کشور دارند؛ با توجه به برگزاری آزمونهای سراسری در کلیه مقاطع تحصیلی در موج دوم گسترش کرونا در ایران و در پیش بودن آغاز سال تحصیلی جدید، لازم هست جهت توسعه گردشگری در بین دانشگاهیان، راهکارهایی را ارائه داد.
تعطیل کردن گردشگری در دوران کرونا، هنر نیست بلکه باید گردشگری را به سبب جایگاه ارزشمند اقتصادی و فرهنگی آن در چارچوب دستورالعملهای بهداشتی ستاد ملی مقابله با کرونا توسعه داد. درباره اردوهای دانشجویی در دوران شیوع کرونا نیز میتوان راهکارهای ذیل را ارائه کرد:
۱. تمرکز بر جاذبههای طبیعی گردشگری مثل ارتفاعات؛ به عنوان مثال اردوی کوهنوردی کلکچال در شهر پر جمعیت تهران یا نواحی ساحلی نه لزوما دریای خزر بلکه آبشارها و رودخانهها و حتی کویرنوردی البته با زدن ماسک، رعایت فاصله فیزیکی و استفاده از ضدعفونیها توسط شرکت کنندگان در اردوهای دانشگاهی.
۲. اعزام دانشگاهیان به اماکن زیارتی حتی راهیان نور در همکاری با آستانهای مقدسه و ستاد مرکزی راهیان نور با رعایت پروتکلهای بهداشتی.
۳. فرهنگسازی جهت توسعه گردشگری در بین دانشگاهیان در دوران کرونایی در قالب برگزاری نشستهای مجازی به صورت زنده و ضبطی به جهت استرسزدایی از ابتلا به کرونا و توصیه به رعایت اصول بهداشتی در اردوها که نیاز به برنامهریزی دقیقی در فضای مجازی هست.
۴. اعزام گردشگران دانشگاهی در چارچوب دستورالعملهای بهداشتی ستاد ملی مقابله با کرونا به استانهایی که در وضعیت قرمز و هشدار قرار ندارند.
۵. بومگردی؛ بازدید از چشماندازهای طبیعی و مناطق خوش آب و هوا به ویژه گردشگری روستایی برای دانشگاهیان هر استان امکانپذیر است.
۶. دوران کرونایی بهترین فرصت برنامهریزی برای دانشجویان خارجی کشور است تا به گردشگری طبیعی البته در قالب توسعه پایدار اعزام گردند و حتی امکان بازدید از دستاوردهای نظام برای آنان به شکل مجازی حتی به صورت حضوری با رعایت پروتکلها نیز هست.
۷. نیاز به برنامهریزی ویژه برای دانشگاهیان ایرانی خارج از کشور به دلیل درگیر شدن دانشگاههای جهان با ویروس کرونا هست به سبب این که پروازها با صندلیهای خالی از ایران به آن مقاصد جهت بازگرداندن هم وطنان به میهن صورت میگیرد که این فرصت نیز نباید از دست رود و باید فضایی را چه در قالب مجازی و حتی به صورت حضوری فراهم کرد تا این دانشگاهیان نیز از گونههای مختلف گردشگری در قالب اردوهای دانشجویی بهرهمند گردند.
۸. جذب دانشگاهیان خارجی از مقاصد هدف که در چند سال اخیر، آمار قابل ملاحظهای در گردشگری ورودی دارند نیز ضرورت دارد. عرق ملی در جذب گردشگر ورودی هست. با توجه به رکود اقتصادی نمیتوان از اهمیت گردشگری نسبت به نفت که در فروش آن با مشکل مواجه هستیم، غفلت کرد. همچنین به علت نوسانات ارزی، ایران تبدیل به ارزانترین کشور در مقاصد گردشگری جهان شده است لذا نباید این فرصت ارزآوری را برای اقتصاد ملی از دست داد برای مثال مرزها را به روی این گردشگران که تست منفی کرونا را از آزمایشگاههای معتبر همراه دارند، باید گشود.
البته گسترش گردشگری مجازی به زبانهای رایج جهان نیز این فرصت را به دانشگاهیان خارجی جهت بازید از جاذبههای گردشگری کشور خواهد داد تا با خرید بلیط الکترونیکی، صنعت گردشگری ایران را منتفع سازند.
انتهای پیام