به گزارش ایکنا، حجتالاسلام والمسلمین علی نصیری، استاد سطح خارج حوزه علمیه، 28 اسفندماه در سخنانی به مناسبت آخرین روزهای سال و تقارن آن را ایام شعبانیه، گفت: امسال وارد قرن جدید و وارد سال 1400 میشویم و ماه توبه و استغفار یعنی شعبان را سپری و سپس هم وارد ماه رمضان خواهیم شد که همه اینها نویددهنده و درس رشد و تعالی برای انسانهایی است که خواهان آن هستند.
وی با بیان اینکه ائمه شایستگی داشته و پیوسته در حال رشد و تعالی بودند ولی حضرت عباس(ع) امام نبود و سن زیادی هم نداشت، افزود: آیا همه فرزندان انبیاء و ائمه انسانهای صالحی بودند؛ این طور نیست، پسر نوح با بدان بنشست، خاندان نبوتش گم شد ولی عباس بن علی به مرتبه والا در حد عصمت رسید.
نصیری اضافه کرد: صدرالدین عوفی در کتاب جوامع الکفایات آورده است که مرد الهی و مرشد معنوی مردم نیشابور از دنیا رفت و سراغ شاگرد او رفتند که عارف سالکی بود تا هدایت معنوی آنها را برعهده بگیرد؛ او تاملی کرد و گفت آمادگی ندارم؛ یکسال به سیر و سلوک گذراند و رفت بیرون شهر کنار درختی؛ به محض اینکه نزدیک شد پرندگان پریدند و دوباره یکسال دیگر زیربار نرفت. او یکسال دیگر به سیر و سلوک پرداخت و دوباره به همان بیابان رفت و دید پرندگان نپریدند. وقتی دست دراز کرد پرندگان پریدند و در سال سوم تکرار شد. در پایان سال وقتی رفت نزد پرندگان، آنها روی سر و شانه او نشستند و او پیام داد من آمادگی دارم.
نصیری بیان کرد: این مرد بعد از سه سال منبر رفت و سخنرانی کرد و گفت: «بسم الله الرحمان الرحیم؛ خدا رحمت کند کسی را که هر جا ایستاده یک گام جلوتر بگذارد» و سخن را تمام کرد. امام صادق(ع) به زیبایی فرمودند: مردم سه دسته هستند؛ اگر کسی امروز و دیروزش از گذشته بدتر باشد ملعون است یعنی از رحمت خدا دورافتاده است و اگر کسی دو روزش یکسان باشد مغبون است؛ برخی مردم عقب نمیروند ولی درجا میزنند، ولی کسی که امروزش از روز قبل بهتر است او پیروز است. آیا حرکت ما رو به رشد هست؟.
استاد سطح خارج حوزه علمیه اظهار کرد: قرار بود ما در سال 1400 در منطقه در بسیاری از بخشها، رتبه اول داشته باشیم ولی یک دهه است که به تعبیر کارشناسان درجا زده و عقب میرویم آیا چند روز دیگر که نیمه شعبان است آیا اگر کسی از قم و مسجد جمکران عبور کند سیر و سلوک معنوی و اهل بیتی در مغازهها و کوچه و خیابانهای این شهر جاری است؟ آیا خود ما در زندگی فردی رشد و تعالی داریم.
وی افزود: آیتالله شیخ مرتضی طالقانی استاد علامه جعفری در سن چهل سالگی چوپانی میکرد، سروشی آمد که شیخ بس نیست جلو برو؛ از تو کارهای مهمتر خواستهاند، شبانی رها کرد و وارد حوزه شد و به نجف رفت و چه مراتبی که نرسید؛ شیخ حسین مجتهدی تا 50 سالگی نخفروشی میکرد، یک شب جمعه در مسجدی در تهران رفت و در منبر آیتالله حائری تهرانی، صاحب تفسیر حاضر شد و چنان تحت تاثیر قرار گرفت که وارد حوزه شد و در محضر آیت الله رشتی حاضر شد. فردی که همه روزهای سال جز روزهایی که حرام است را روزه میگرفت، وی تا درس خواند و هزار نفر را تربیت کرد یا جهانگیرخان که اهل تار و آواز بود تحول یافت.
وی افزود: ما همان خست و بخلی را که داشتهایم هنوز هم داریم، چه نماز و روزهای است که انسان دستش برای دادن یک هدیه به زن و بچه هموار نیست و یا نماز و روزه میخواند ولی زبانش به فحش و بدخلقی با خانواده هموار است. گاهی حاضر نیستیم که یک ریال به یکنفر تخفیف بدهیم با اینکه میدانیم که همسایه ما فقیر است. مگر نگفتهاند اگر کاسب در روزش تا ظهر کسب خوبی داشت عصر کار را رها کند؛ هر روز از کیفیت و کمیت کالا میزنیم و قیمت آن را بالا میبریم و تا عاشورا و نیمه شعبان میشود چطور سینه زده و جشن میگیریم؛ اینها با هم سازگار نیست.
بنیانگذار مؤسسه معارف وحی و خرد با بیان اینکه بیشتر ما قرن آتی را زنده نخواهیم بود و به سر نخواهیم برد، تاکید کرد: باید در قرن جدید تحول روحی در خود ایجاد کنیم و نگذاریم درجا زده و عقب بمانیم که در این صورت خاسر خواهیم بود.
انتهای پیام