به گزارش ایکنا از کردستان، حجتالاسلام والمسلمین محمدمهدی منادی، مسئول دفتر نهاد رهبری دانشگاه فرهنگیان استان کردستان در نشست اساتید حوزه و دانشگاههای استان کردستان که به مناسبت هفته وحدت حوزه و دانشگاه شامگاه گذشته، 30 آذرماه در دانشگاه کردستان برگزار شد، اظهار کرد: وحدت مبحثی است که قبول قسمت نمیکند و کثرت یعنی چیزی که قبول قسمت نمیکند و امور پراکنده و کثیر به وسیله یک امر جامع دارای وحدت و اتحاد میشوند.
وی افزود: دین و توحید قویترین امر مشترکی است که میتواند میان هر یک از کثرات، جمع کند و مایه وحدت آنها شود. خواه این امور کثیر حوزه و دانشگاه باشد، خواه دو مذهب شیعه و سنی، خواه قوم کُرد، ترک و لُر ... باشد.
مسئول دفتر نهاد رهبری دانشگاه فرهنگیان استان کردستان بیان کرد: با استمداد از نحوه تکامل انسان، میتوان عامل کثرت و تفرق را امور دنیوی و بشری و عامل وحدتبخش را امور ماورائی و فراماده دانست. چراکه در تکوّن انسان نیز، جسم انسان است که عامل کثرت و روح انسان است، عامل وحدت همه قوای انسان و روحی که از روح خداوند به انسان دمیده شده است، میباشد.
وی با بیان اینکه سرّ کثرت طبیعت و ماده، ضیق هستی آن است و سر وحدتبخشی امور ماورائی، سعه وجودی و عدم محدودیت آنها به ابعاد است، افزود: ایده وحدت میان متفرقات، از جمله حوزه و دانشگاه، یک ایده متعالی و مترقی است. به این معنا که هر گروه و سازمانی، اگر مدعی مترقی بودن خویشند باید بیشتر رنگ و بو و خصوصیات ماورائی داشته باشند در نتیجه باید دارای سعه وجودی باشند و با غیر خود همگرا و وحدتگرا باشند. اگر هنوز به بلوغ و کمال نرسیده باشند نمیتوانند با غیر خود اتحاد و وحدت برقرار کنند.
حجتالاسلام منادی گفت: پس در واقع، وحدتگرایی با دانشگاه، برای حوزه، و وحدتگرایی با حوزه برای دانشگاه، یک فضیلت بوده و نشانه کمالیافتگی آنهاست و عدم وحدت حوزه و دانشگاه یک نقطه ضعف برای هر یک محسوب میشود نه اینکه مایه مباهات و فخر و فضیلت باشد.
وی با اشاره به اینکه یکی از ملزومات وحدت میان حوزه و دانشگاه، اسلامی شدن علوم است و اسلامی شدن علوم مرهون، اسلامی شدن متون است، گفت: برای اسلامی شدن متون باید نظام فاعلی و غایی اشیاء مد نظر قرار گیرد و عنوان «خلقت» به جای عنوان «طبیعت» قرار گیرد و از ادعای حسبنا العقل و حسبنا النقل پرهیز شود.
مسئول دفتر نهاد رهبری دانشگاه فرهنگیان استان کردستان یادآور شد: هر جزئی از خلقت با نظر به تفسیر جزء دیگر از خلقت، تفسیر شود و علاوه بر تقسیم علوم به لحاظ موضوعات و روش، به تقسیم علوم به لحاظ «معلم» نیز عنایت شود چراکه گونهای دیگر از علم (علم لدنی) مرهون معلم است.
انتهای پیام