مدلینگ کودکان و آسیبی به نام اعتماد به نفس کاذب

فاطمه حسینی‌فر، مشاور و روانشناس کودک در گفت‌و‌گو با ایکنا از خراسان‌جنوبی اظهار کرد: یک مورد مسئله رایج این روزها استفاده ابزاری والدین و بزرگسالان از کودکان در فضای مجازی است که در راستای رسیدن به اهداف تجاری یا تبلیغاتی یا اهدافی دیگر ممکن است از کودکان استفاده کنند.

وی با بیان اینکه گاهی اوقات نیز تنها حس نیاز به مطرح شدن و دیده شدن والدین سبب می‌شود از کودکان بهره گیرند، افزود: از آنجایی که کودکان جذابیت و شیرینی خاصی دارند، افراد کودکان را دوست داشته و از تماشای آن‌ها لذت می‌برند، در جذب و معرفی یک محصول به واسطه آن‌ها و به اصطلاح جذب طرفدار اثرگذار هستند.

این کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی بیان کرد: این حس دوست داشتن کودکان، یکی از نعمت‌های الهی به شمار می‌رود و همین موضوع کمک می‌کند که والدین و بزرگسالان دوست داشته باشند حامی کودکان باشد؛ گاهی نیز برخی افراد که از این کودکان به‌عنوان مدل استفاده می‌کنند در واقع از این حس دوست داشتن به نفع اهداف خود سوء استفاده کرده و هنگامی که از این راه سود بیشتری به دست می‌آورند نسبت به انجام آن ترغیب می‌شوند.

حسینی‌فر ادامه داد: افراد برای اینکه کودکان بیشتر دیده شوند بر روی لباس، آرایش و ظاهر کودک وقت و هزینه زیادی صرف می‌کنند و همین موضوع ضرر زیادی به کودکان وارد کرده چراکه افرادی که این کار را انجام می‌دهند هدفشان این است که تصویری که از کودک به اشتراک می‌گذارند بیشتر بازدید گیرد؛ بنابراین آن کودک را به سمت دیده شدن سوق می‌دهند نه به سمت استفاده از توانایی‌هایش.

وی با تأکید بر اینکه نسل آینده باید نسلی با اعتماد به نفس و با کفایت باشند، تصریح کرد: کودکی که به عنوان مدل استفاده می‌شود قبل از اینکه به توانمندی‌های خود فکر کند ذهنش به سمت زیبایی‌های کاذب متمرکز می‌شود و بسیاری اوقات دچار حس بیشتر دیده شدن شده و اگر کمتر از انتظارات توجه دریافت کند آسیب می‌بیند.

این روانشناس کودک یادآور شد: این زیبایی کاذب به او اعتماد به نفس کاذب می‌دهد که غرور نتیجه آن است؛ اما به جای این اقدامات، والدین می‌توانند توانمندی‌ها و استعدادهای واقعی کودکان را کشف و یا در راه کشف و بروز آن به کودکان خود کمک کنند.

توصیه‌هایی به والدین 

حسینی‌فر بیان کرد: گاهی مشاهده می‌کنیم استفاده کودکان به‌عنوان مدل سبب ایجاد آسیب‌های روحی و روانی شده و به نوعی یک کودک آزاری محسوب می‌شود چراکه چه بسیار افرادی که در فضای مجازی برای بهتر دیده شدن تبلیغاتی انجام می‌دهند، کودکان را مجبور به انجام آن کار کرده‌ و به آن‌ها آزار رسانده‌اند.

این مشاور و روانشناس کودک افزود: چه خوب است تا والدین به دنبال کشف استعدادهای درونی فرزندان خود باشند تا هنگامی که کودک از استعدادها و توانمندی‌های خود بهره می‌گیرد لذتی سرشار از اعتماد به نفس را دریافت کند.

وی با بیان اینکه این تبلیغات و استفاده از ظاهر کودکان جایگاهی در تربیت اصولی و دینی فرزند ندارد، تصریح کرد: سن کودکی سن بسیار حساسی بوده چراکه شخصیت در همین سنین شکل می‌گیرد؛ بنابراین چرا با رفتارهای خود باعث ایجاد احساس غرور کاذب و اعتماد به نفس دروغین در کودک شویم؛ باید اجازه دهیم او استعدادهایش را متناسب با سن بروز دهد و سپس به اعتماد به نفس لازم دست یابد.

حسینی‌فر یادآور شد: توجه به اصول تربیتی امامان و همچنین قصه‌های قرآنی را برای والدین توصیه می‌کنیم تا بدانند تربیت کودک تنها حضور در فضای مجازی و توجه به ظاهر او نیست؛ تربیت روح بسیار مهم‌تر و در شخصیت فرزند تأثیرگذارتر است.