آیتالله سیدمحمدکاظم مدرسی، رئیس شورای سیاستگذاری حوزههای علمیه استان یزد در گفتوگو با ایکنا از یزد اظهار کرد: پیادهروی برای زیارت اربعین بهویژه در سالهای اخیر یک ارزش خاص و جایگاه رفیعی پیدا کرده و به قدرت نرم و استثنایی شیعه تبدیل شده است و امیدواریم این قدرت نرم تأثیرات فراوانی را در دنیای بشریت هم برای امروز و هم برای فردا داشته باشد.
وی ادامه داد: این قدرت نرم میتواند دچار آفتها و آسیبهای خاصی هم باشد و اگر به آن توجه نکنیم قطعاً این اربعین برای ما به طور کامل مفید نخواهد بود.
مدرسی افزود: از آفتها و آسیبهای پیادهروی اربعین این است که حرکت ما موجب ترک فعل واجب یا انجام فعل حرام شود. به عنوان مثال خدمتگزاری به پدر و مادر را که منحصر به حضور ما باشد و یا نگهداری از زن و فرزندان با شرایطی که لازم است در کنار آنان باشیم، را ترک کنیم عملاً ترک فعل واجب صورت گرفته و در اینجا پیادهروی و زیارت اربعین این چنینی رجحان نخواهد داشت.
وی تعویق افتادن بدهکاری، ترک پرداخت حقوق واجب مالی مثل خمس، زکات و ...، داشتن بیماری خاص که شرکت در اربعین موجب ضرر به انسان شود، خلاف قانون از کشور خارج شدن را از دیگر آفات پیادهروی اربعین بیان کرد.
امامجمعه بخش مرکزی یزد گفت: سطحینگری به این قدرت نرم شیعه یا تنها به بُعد عبادی و احساسی آن توجه کردن از دیگر آفتها در این زمینه است زیرا که این نگاه باعث میشود صرفاً مراسم بُعد مذهبی داشته باشد در حالی که پیادهروی اربعین، برنامهای است به عنوان قدرت نرم شیعه و باید به همه ابعاد آن توجه داشت.
وی غفلت از اهداف و کارکردهای اربعین را از دیگر آسیبها بیان کرد و گفت: اربعین مقدمه تمدنسازی مهدوی در فرهنگ اسلامی است و خدمترسانی به همنوع، وحدت و انسجام جامعه، هدف واحد و والا را مدنظر قرار دادن، تحمل مشقتها و ... از اهداف و کارکردهای اربعین است و لذا باید در این مسیر به فکر تمدنسازی اسلامی باشیم.
مدرسی تبدیل شدن به عادت را از دیگر آسیبها دانست و افزود: هر عبادت و قرائت قرآن و دعایی اگر به عادت تبدیل شود، هویت و کارایی خود را از دست میدهد مثل نماز و اذکار مستحبی. همچنین خرافهگرایی در این مسیر ممکن است محقق شود، گاهی دیده میشود در بعضی از برنامههای زیارتی و عبادتی خرافهگرایی صورت میگیرد که باید برحذر بود و تیزهوش باشیم.
وی دامن زدن به اختلافات قومی، مذهبی، قبیلهای، ملیتی و ...، همراهی کردن با فرقههای انحرافی و یا کسانی که ادعاهای دروغ دارند و همچنین به دنبال رفاه بودن در این مسیر را از دیگر آفتها عنوان کرد و گفت: یکی از آفتها و آسیبهای اربعین خصوصاً پیادهروی زیارت اربعین به دنبال رفاه بودن و زیارت تفریحی به تعبیری زیارت فرنگی و پیک نیکی است.
وی ادامه داد: در این رابطه روایات متعددی داریم که مذمت میکنند اگر کسی بخواهد به زیارت سیدالشهدا برود، به آن جنبه تفریحی دهد، اما گاهی ممکن است میزبانان در موکبها و مضیفها افراد را دعوت و با غذاهای خوب پذیرایی کنند، اشکالی ندارد ولی اینکه بنده به عنوان زائر در مسیری خود را قرار دهم که این مسیر رفاه بیشتری دارد، زیبنده نیست.
مدرسی افزود: مرحوم ابن قولویه در کتاب شریف کامل الزیارات در باب 47 اولین روایت را این گونه نقل میکند که ️امام صادق(ع) به برخی اصحابشان فرمودند: «بَلَغَنِي أَنَّ قَوْماً أَرَادُوا الْحُسَيْنَ(ع) حَمَلُوا مَعَهُمُ السُّفَرَ فِيهَا الْحَلَاوَةُ وَ الْأَخْبِصَةُ وَ أَشْبَاهُهَا لَوْ زَارُوا قُبُورَ أَحِبَّائهِمْ مَا حَمَلُوا مَعَهُمْ هَذَا.؛ به من گزارش شده گروهى به قصد زيارت قبر حضرت حسين بن على(ع) حركت كرده و با خود سفرههایى را برداشتهاند كه در آنها شيرينیجات و حلواها و امثال اينها را گذاشتهاند، ايشان اگر به زيارت قبور محبوبهايشان روند، امثال اين گونه از اشيا را با خود حمل نمىكنند.»
وی ادامه داد: در روایت دیگری ابومضا نقل میکند حضرت ابو عبدالله(ع) به من فرمودند: «قَالَ لَهُ ابو اَلْمَضَا قَالَ قَالَ لَى اَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: تَاتُونَ قَبْرَ ابى عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قُلْتُ نَعَمْ قَالَ اِفْتَتْخِذُونَ لِذَلِكَ سُفَراً قُلْتُ نَعَمْ فَقَالَ اما لَوْ اتَيْتُمْ قُبُورَ آبَائِكُمْ وَ اُمَّهَاتِكُمْ لَمْ تَفْعَلُوا ذَلِكَ قَالَ قلتاى شى نَاكِلٌ قَالَ اَلْخُبْزُ وَ اَللَّبَن؛ آيا به زيارت قبر حضرت ابا عبدالله الحسين(ع) مىرويد؟ عرض كردم: بلى: فرمودند: آيا با خود سفرهها را برداشته و مىبريد؟ عرض كردم: بلى. فرمودند: قطعى است كه اگر به زيارت قبور پدران و مادران خود برويد چنين كارى نمىكنيد. وى مىگويد: عرض كردم. پس چه چيز بخوريم؟ حضرت فرمودند: یک تکه نان و ظرفی از ماست.»
این استاد حوزههای علمیه یزد در پایان گفت: آنچه بسیار مهم است اینکه این زیارت باید با آداب خاص خود انجام شود و لذا سعی کنیم این پیادهروی را از آسیبها و آفتها در امان نگه داریم.
انتهای پیام