اما و اگرهای هجدهمین نمایشگاه قرآن و عترت اصفهان
هجدهمین نمایشگاه قرآن و عترت اصفهان در مساحتی بزرگ، اما دور از فضای اصلی شهر و با حضور مشارکت‌کنندگانی که محتوای ویژه‌ای برای ارائه به مخاطب خاص و عام نداشتند، برگزار شد.
برای رسیدن به نمایشگاه قرآن و عترت اصفهان باید مسیری طولانی طی کرد و از فضای اصلی شهر خارج شد. بعد از گفت‌وگو با چند نفر از بازدیدکنندگان متوجه شدم که این مسافت برای بسیاری از افراد چالش است، به‌طوری که برخی را از آمدن به نمایشگاه منصرف کرده است.
بعد از ورود به نمایشگاه، برای یافتن محل غرفه خبرگزاری، نقشه غرفه‌ها را که در ورودی نصب شده بود، بررسی کردم، ولی پس از صرف وقت زیاد و نیافتن غرفه در محل مشخص شده، متوجه شدم که جای غرفه تغییر کرده، بدون اینکه در نقشه اصلاح شود یا کسی بازدیدکنندگان را در نمایشگاه راهنمایی کند. حتی نقشه نمایشگاه در چند نقطه از فضای سالن نصب نشده بود تا ابتدا و انتهای آن مشخص باشد. به عبارتی، هیچ شاخصی که بتوانم به‌وسیله آن به فرد دیگری بگویم کجای سالن هستم، وجود نداشت.
امسال برخلاف سال‌های گذشته که نمایشگاه اسامی غرفه‌ها را بر سردر آن نصب می‌کرد، بعضی از غرفه‌ها خودشان این کار را انجام داده بودند و بعضی دیگر هیچ نام یا عنوان خاصی نداشتند. خانم منصوریان، یکی از بازدیدکنندگان نمایشگاه هم می‌گوید: هیچ علامت راهنمایی برای نشان دادن محل غرفه‌ها وجود نداشت و ما مدت زیادی را صرف یافتن غرفه مورد نظرمان کردیم.
از دیگر نکات قابل توجه، فقدان نظم در چیدمان نمایشگاه بود؛ هیچ محل مشخصی برای غرفه‌هایی که محتوای مشابه داشتند، وجود نداشت. برای مثال، یکی از غرفه‌های مربوط به کودک و نوجوان در کنار ورودی شماره سه قرار داشت و یکی دیگر در انتهای ردیف آخر، به‌طوری که انواع غرفه‌های دیگر بین آنها به چشم می‌خورد و غرفه‌های مربوط به قرائت، تفسیر، آموزش قرآن و... بدون در نظر گرفتن هیچ نظم خاصی در نمایشگاه پراکنده شده بودند.
فارغ از چالش‌های عمومی، هجدهمین نمایشگاه قرآن و عترت اصفهان تفاوت چندانی با سال‌های پیش نداشت، به‌خصوص اینکه جای چند مؤسسه قرآنی شاخص در نمایشگاه خالی بود و تعدادی از مؤسسات بزرگ نیز به‌صورت محدود حضور داشتند.
جای خالی جذابیت‌های بصری
غرفه‌هایی هم بودند که فضای زیادی از نمایشگاه به آنها اختصاص داده شده بود، ولی مشخص نبود در حال ارائه چه محتوایی هستند و معمولا هم خالی از بازدیدکننده بودند. به‌طور کلی، غرفه‌ها با محتوای قرآنی، به جز آویختن بنرهایی با نوشته‌های قرآنی و معرفتی، جذابیت بصری چندانی نداشتند تا مخاطب را به سوی خود بکشند.
جای خالی ناشران قرآنی نیز کاملا نمایان بود؛ به عبارتی، غیر از دو یا سه غرفه که در کنار اقلام فرهنگی دیگر به عرضه کتاب نیز پرداخته بودند، هیچ غرفه‌ای که به‌طور ویژه کتاب عرضه کند، وجود نداشت. خانم ابراهیم‌زاده در این مورد می‌گوید: نمایشگاه قرآن در سال‌های گذشته قوی‌تر برگزار می‌شد و فکر می‌کنم از این فضا به نحو شایسته استفاده نشده است. برای مثال، سال‌های گذشته می‌توانستم کتاب‌های قرآنی‌ای را که لازم داشتم، تهیه کنم، ولی امسال غرفه‌ای ندیدم که به کتاب مربوط باشد.
یکی از نکات قابل توجه در خصوص نمایشگاه امسال، حضور بیش از حد غرفه‌های فروش بود؛ به‌طوری که انواع محصولات حجاب و عفاف و اقلام غیرمرتبط با نمایشگاه قرآن مانند گلدان، زیورآلات و اسباب‌بازی، بخش بزرگی از فضای نمایشگاه را به خود اختصاص داده بودند.
از طرف دیگر، می‌توان به فقدان حضور یا حضور حداقلی همه اقشار جامعه در نمایشگاه اشاره کرد، در حالی که اطلاع‌رسانی در خصوص برگزاری نمایشگاه قرآن و عترت باید به حدی فراگیر باشد که بیشتر مردم شهر از آن اطلاع پیدا کنند. آقای زارعی، یکی دیگر از بازدیدکنندگان معتقد است اطلاع‌رسانی در خصوص برگزاری نمایشگاه در سطح شهر و فضای مجازی خوب نبود و خودش شخصا پیگیر اخبار مربوط به برگزاری نمایشگاه شده است.
لازمه نمایشگاه قرآن و عترت، ارائه محتوای باکیفیتی است که همه اقشار را به حضور در نمایشگاه ترغیب کند و گامی در مسیر حل معضلات و مسائل موجود در جامعه بردارد، زیرا هدف اصلی قرآن هدایت زندگی اجتماعی است. در نتیجه، مؤسسات قرآنی و مراکز مذهبی باید در این مسیر فعال باشند و راهکارهای ویژه قرآن برای حل آسیب‌های اجتماعی را به دیگر اقشار جامعه ارائه دهند. قرآن برای همه انسان‌هاست و متناسب با نیاز همگان محتوایی برای ارائه دارد، در حالی که محتوای ارائه شده در هجدهمین نمایشگاه قرآن و عترت، حتی برای مخاطب خاص نیز رضایت‌بخش نبود. محمدطاها قیصری، نوجوان بازدیدکننده از نمایشگاه می‌گوید: امسال نمایشگاه قرآن در مقایسه با سال‌های گذشته، کیفیت کمتری داشت، غرفه‌های کودک و نوجوان در سال گذشته محتوای بهتری برای عرضه به مخاطب داشتند و در بازدیدی که از نمایشگاه داشتم، چیزی توجه من را جلب نکرد.
البته بازدیدکنندگانی هم بودند که از نحوه برگزاری و محتوای موجود در نمایشگاه راضی به نظر می‌رسیدند، از جمله خانم میرمعصومی می‌گوید: محتوای ارائه شده در هر غرفه خوب بود و تلاش خودشان را انجام داده بودند، مخصوصا غرفه‌های مربوط به کودک و نوجوان برای فرزندان من بسیار جذاب بود و حاضر به ترک آنها نبودند.
زهراسادات مرتضوی
انتهای پیام
