به گزارش ایکنا از قم، یعقوب توکلی، عضو هیئت علمی دانشگاه معارف اسلامی در برنامه این هفته تلویزیون اینترنتی «پاسخ» وابسته به مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزههای علمیه که امروز، 27 مهرماه با عنوان «بررسی مقاومت فلسطین در گذر تاریخ» برگزار شد، اظهار کرد: وقتی که سیاست غرب بر این قرار گرفت که یهودیان را به نقطهای خارج از اروپا منتقل کند و در نهایت برای این نقطه سرزمین فلسطین انتخاب شد، نگهداشت سی ساله این سرزمین توسط انگلستان و عدم اجازه تشکیل هرگونه دولت فلسطینی در آنجا سبب شد کشمکشهای جدی بین فلسطینیان مسلمان و یهودیانی که به آن بلاد مهاجرت میکردند به وجود بیاید.
وی ادامه داد: قیامهایی همچون قیام بُراق، قیام عبدالقادر حسینی و قیام شیخ عزالدین قسام نمونههایی از این قیامها بود که مقاومتهای جدی در برابر هجوم یهودیان به سرزمین فلسطین پیش از تشکیل رژیم صهیونیستی به شمار میرود.
عضو هیئت علمی دانشگاه معارف اسلامی با تأکید بر کشتارهای متعدد مسلمانان فلسطین توسط انگلیسیها اظهار کرد: انگلیسیها از یهودیان و صهیونیستها حمایت و آنها را تجهیز کردند و در همین حال دولتهای عربی همچون مصر و اردن که در آن دوران انگلوفیل بودند و همچنین سوریه و لبنان که در آن زمان تحت سیطره فرانسه قرار داشتند نیز کمکی به مسلمانان فلسطین نمیکردند. در آن دوران سایر دولتهای عربی هم تحت سیطره انگلیس بوده و انتظاری از آنها هم در جهت کمک رسانی به فلسطینیان نمیرفت.
وی افزود: اگر دولتهای عربی میخواستند کمکی به مسلمانان فلسطین داشته باشند، در بهترین حالت تجهیزات از رده خارج و سلاحهای زنگ زده و فرسودهای که یا برد بلندی نداشت و یا قدرت شلیک آنها پایین بود را به فلسطینیان میدادند. این در حالی بود که کشورهای غربی آخرین نسخه سلاحهای خود را در اختیار یهودیان قرار میدادند.
این مورخ ضمن پرداختن به برخی از حرکتهای ناسیونالیستی عربی در تقابل با رژیم صهیونیستی، بیان کرد: جریان ناسیونالیسم عربی حرکتهای مقاومت را به سمتی برد که با تشکیل جنبش فتح، به صورت سکولار و با حضور افرادی با نگاههای مختلف به تقابل و مبارزه با رژیم صهیونیستی پرداخت، اما به دلیل بی در و پیکر بودنش علیرغم سختیها، دشواریها و شکنجههای مختلفی که متحمل شدند به نتیجه مطلوب نرسید.
وی گفت: جریان چپ نیز با عنوان جبهه خلق برای آزادی مردم فلسطین و با رهبری افرادی همچون احمد جبرئیل، طلعت موسی و طلعت یعقوب ورود پیدا کرد و حتی برخی افراد همچون ابوالعباس با اتخاذ روشهای جدیتر همچون هواپیماربایی پرداختند. اینگونه اقدامات به طور عمده به صورت ایذایی و با اثرگذاری بسیار اندکی بود.
توکلی با بیان اینکه در سال ۱۹۴۸ یهودیان با حمله به سرزمینهای فلسطینی به دنبال به دست آوردن مناطق بیشتری از این کشور بودند، یادآور شد: پس از آن جنگ حدودا یک سال و خوردهای یهودیان توانستند سرزمینهای بیشتری را به دست آورده و در نهایت سازمان ملل بلافاصله دولت صهیونیستی را به رسمیت شناخت. روسیه ظرف یک روز و آمریکاییها هم به فاصله دو ساعت این دولت جعلی را به رسمیت شناختند.
وی تصریح کرد: قدرتهای جهانی همواره به اسرائیل کمک میکردند و بعد از جنگ ۱۹۴۸ فقط کرانه باختری و غزه در دست مسلمانان باقی ماند. دوباره در سال ۱۹۵۶ انگلستان، فرانسه و اسرائیل به مصر و فلسطین حمله کرده و فشار سنگینی را به مصر به عنوان کشوری که به تازگی توانسته بود کانال سوئز را ملی نماید، وارد کردند.
عضو هیئت علمی دانشگاه معارف اسلامی با تأکید بر پیشدستی رژیم صهیونیستی در ایجاد جنگ ۱۹۶۷ بیان کرد: اسرائیل در این پیشدستی مراکز هوایی ارتشهای سوریه، اردن و مصر را بمباران کرد، سپس حمله را آغاز کرد و این بار کرانه باختری، غزه، بلندیهای جولان و صحرای سینا را به تصرف خود در آورد.
وی با اشاره به اینکه تلاشهای عربها در جنگ ۱۹۶۷ به جایی نرسید و شکست را پذیرفتند، افزود: در سال ۱۹۷۳ به رهبری یاسر عرفات عربها سعی کردند به اسرائیل حمله کنند. اوایل آقایان انور سادات و حافظ اسد توانستند موفقیتهایی را کسب کرده و مناطق زیادی را به فلسطینیان بازگردانند. اما متأسفانه باز هم به دلیل کمکهای سنگین آمریکاییها به رژیم صهیونیستی این تلاشها به نتیجه نرسید.
عضو هیئت علمی دانشگاه معارف اسلامی اضافه کرد: اشکال اصلی عربها در مبارزات علیه اسرائیل این بود که جنگهای آنها چند ساعته و نهایتاً چند روزه اتفاق میافتاد و مقاومت را تداوم نمیدادند. پس از جنگ ۱۹۷۳ بود که کشورهای عرب تسلیم در برابر اسرائیل را پذیرفته و قرارداد کمپ دیوید را امضا کردند و حکومت مصر میخواست از این طریق صحرای سینا را پس بگیرد. در نتیجه این قرارداد بود که اسرائیل از سوی مصر به رسمیت شناخته شد و متأسفانه صحرای سینا نیز به صورت کامل از دست عوامل خارجی آزاد نگشت.
وی ضمن بیان اینکه پیروزی انقلاب اسلامی در ایران موجب از دست رفتن یکی از مهمترین پایگاههای رژیم صهیونیستی در منطقه بود، ادامه داد: در مقابل اقدامات خصمانه اسرائیل به طور متقابل فلسطینیها که آواره و از فلسطین رانده شده بودند، به اردن و سپس به لبنان رفته و گاهی اوقات حملههایی به مرزهای رژیم اشغالگر قدس میکردند که این حملههای کوچک تأثیری در باز پس گیری مناطق اشغالی نداشت.
توکلی اظهار کرد: دولتهای عربی به فلسطینیها پناه نمیدادند و با بهانه اینکه اردن به دلیل پناه دادن به فلسطینیان بمباران شد، دیگر کشورهای عربی از این کار امتناع میورزیدند.
وی با برشمردن سقوط رژیم پهلوی در ایران به عنوان یکی از عوامل ایجاد خلأ قدرت برای صهیونیستها، ابراز کرد: اما از آن طرف پذیرش صلح کمپ دیوید کمکی برای یک دست کردن منطقه از سوی رژیم صهیونیستی بود. پس از این صلح فلسطینیانی که به لبنان رفته بودند گرفتار شدند و لبنان نیز دچار جنگ داخلی شد. این جنگ بسیار سخت و خطرناک حدود ۱۵ سال ادامه پیدا کرد و هیچ راه حلی برای حل مسئله وجود نداشت. در نتیجه در سال ۱۹۸۲ اسرائیل با حمله به لبنان فلسطینیان از جنوب به عقب رانده و در حاشیه بندر بیروت ساکن کردند و فلسطینیها با رهبری یاسر عرفات، احمد جبرئیل، ابوجهاد و امثال این افراد تسلیم شدند. بعد از آن هم جمعیتهای مختلفی از آنها به کشورهای مختلفی رفته و آواره گشتند.
عضو هیئت علمی دانشگاه معارف اسلامی افزود: به طور خلاصه چند نفر طلبه متدین لبنانی در نجف اشرف شاگرد درس مرحوم شهید آیتالله مصطفی خمینی بودند؛ سیدعباس موسوی، سید ابراهیم امین، شیخ عبدالکریم عبید و آقای سیدعلیاکبر محتشمی که بعداً سفیر ایران در سوریه شد به همراه سیدحسن نصرالله که آن زمان طلبه جوانی بود و تازه عضو بسیج حزبالله لبنان محسوب میشد از جمله این طلاب بودند.
وی گفت: این روحانیون شروع به تبلیغ در شهرهای مختلف کردند مبنی بر اینکه نباید کشور اسلامی تحت سیطره صهیونیسم و اجانب باشد؛ حضور آمریکاییها، فرانسویها و ایتالیاییها در بیروت، به عنوان نیروهای حافظ صلح، از عوامل تثبیت قدرت اسرائیل در سرزمینهای اشغالی است.
عضو هیئت علمی دانشگاه معارف اسلامی تصریح کرد: در مقابل این حرکت عدهای از جوانان لبنانی گفتند که ما نمیگذاریم سیطره آمریکا در اینجا شکل بگیرد. وقتی که سیطره آمریکایی داشت سنگینی میکرد، این جوانان به این فکر افتادند که به جای جنگ تک مسلحانه و به اصطلاح کلاش با کلاش، ایده جدیدی مبنی انهدام مراکز اصلی دشمنان را اتخاذ کنند.
وی ادامه داد: اولین بار این حرکتهای انهدامی در مورد پایگاه حزب بعث اتفاق افتاد. در مرحله بعد در شهر صور شهید احمد قصیر علیه مقر اسرائیل اقدام کرد و دوباره در بیروت علیه آمریکاییها در اردوگاه مارینز اعمال شد. بعد از آن چنین اقداماتی علیه فرانسویها و ایتالیاییها نیز صورت گرفت و این امر موجب فرار همه این قدرتها از لبنان شد.
توکلی گفت: اتفاقی دیگری که افتاد توسط یکی از افراد حزب قومی سوری لبنان به نام حبیب شرتونی رقم خورد و ترور رئیسجمهور سابق لبنان به عنوان رهبر حزب فالانژ بود. این امر موجب شد قوای لبنانی با کمک اسرائیل اردوگاه صبرا و شتیلا را در عرض یکی دو شبانهروز قتل عام و بیش از سه هزار نفر با سنین و جنسیتهای مختلف را به شهادت رساندند. نتیجه این شد که جمعی از جوانان که در جاهای مختلفی آموزشهای نظامی دیده بودند، به سمت تجهیز رفتند. کسانی همچون شهید عماد مغنیه، مرحوم سیدعباس موسوی و شهید شیخ راهب حرب به دنبال این افتادند که عملیات مقاومت را سر و سامان دهند و با جنگ تدریجی و تجهیز تدریجی توانستند طی هجده سال اسرائیل را از لبنان بیرون کنند.
وی با تأکید بر اینکه فلسطینیان انقلاب خود را با عنوان «انقلاب سنگ» آغاز کردند، اظهار نمود: آنها زمانی که مقاومت مسلمانان لبنان در برابر اسرائیل را دیدند در وهله اول به سمت انقلاب سنگ رفتند و وقتی مشاهده کردند نمیتوانند اسلحهای را با خود به داخل سرزمینهای اشغالی ببرند، تجهیزاتی ندارند و حریف اسرائیلیها نمیشوند با سنگ به جان رژیم صهیونیستی افتادند.
عضو هیئت علمی دانشگاه معارف اسلامی اضافه کرد: به قدری جهان دچار فاجعه بوده و این فاجعه تلخ است که میناخیم بگین نخست وزیر آدمکش اسرائیل در سازمان ملل گفت ما قبول داریم آوارگان فلسطینی یک معضل هستند؛ اما معتقدیم این معضل باید حل شود و برای این کار باید آورگان کشته شوند. برای همین هم ما اردوگاهها را بمباران میکنیم که هرچه زودتر این معضل را پاک نماییم. جالبتر اینجاست که جهان غرب به این فرد آدمکش حرفهای و بدذات جایزه صلح نوبل را اعطا کرد.
وی فشار مقاومت لبنانی و الگوی عملیات استشهادی را عامل خروج اسرائیل از اراضی لبنان دانست و بیان کرد: نتیجه این شد که دور جدید از عملیات انتفاضه و شور قیام در فلسطین به وجود بیاید. در انتفاضه دوم موسوم به الاقصی دیگر انقلاب سنگ به انفجار تبدیل شد. طی این انتفاضه به وقوع پیوستن انفجارات متعدد در مراکز نظامی اسرائیل و ناامنی شهرکهای صهیونیست اتفاق افتاد. نتیجه این شد که اسرائیل از غزه عقب نشینی نمود.
این استاد دانشگاه افزود: نکته حائز توجه این است که جامعه فلسطین جامعهای ترکیبی است، بخشی از آن که در منطقه غزه است مصری بوده و فلسطینیان کرانه باختری اردنی هستند. این اقشار دارای روحیات متفاوتی بوده و اهالی غزه دارای روحیه مبارزه، جهاد و شهادت طلبی هستند، اما اهالی کرانه باختری روحیه نرمی دارند. فلسطینیهای ساکن بلندیهای جولان نیز عمدتاً دَروزی هستند و خیلی به دنبال رهایی سرزمینی نمیباشند.
وی یادآور شد: جامعه غزه که به اصطلاح از اشغال در آمد، در محاصره قرار گرفت. این منطقه حدود ۳۵۰ کیلومتر مربع وسعت داشته و تحت محاصره شدید زمینی، دریایی و هوایی اسرائیل با مردم آن شروع به جنگ کرد. در ابتدا که هیچ تجهیزات و سلاحی نداشتند با استفاده از تفنگهای پراکنده و اندک و همچنین با استفاده از لولههای برق و پرکردن آنها از باروت و مواد منفجره اقدام به مقابله با حملات اسرائیلیها میکردند.
استاد دانشگاه گفت: نتیجه جنگهای مختلفی که اسرائیل علیه مردم غزه به وجود آورد، افزایش و تقویت مقاومت فلسطینیها بود. آنچه امروز ما میبینیم تجمیع همه ظلمهایی است که اسرائیلیها بر مسلمانان روا داشته اند و تصور همه مظالمی میباشد که بر فلسطینیها اعمال خواهد شد. نتیجه این شد که فلسطینیها به این سمت بروند که خودشان اقدام به تولید تجهیزات نظامی نمایند.
توکلی اظهار کرد: با آموزش دیدنهای مختلف فلسطینیان و تولید تجهیزات نظامی شاهد ظهور قدرت جدیدی در میان این مردم هستیم که توانسته است کانون مقاومت نیرومندی برای مقابله با رژیم صهیونیستی باشد. تا پیش از این کسی جرئت نمیکرد وارد سرزمینهای اشغالی شود. حتی چند عکس از شهید عماد مغنیه در داخل این سرزمینها منتشر شد، برای خیلیها تعجب برانگیز بود.
وی ادامه داد: طیف وسیعی از تجهیزات فلسطینیها از داخل ارتش اسرائیل خریداری شدند. این حرف را در کتاب «حقیقت سَمیر» از قول شهید سمیر قنطار هم بارها آوردهام. او میگوید «اسرائیل چنین نیست و خیلی ضعیفتر از این حرف هاست. همه آن اشخاص امنیتی وحشتناک ارتش اسرائیل که فکر میکنید نسبت به رژیم صهیونیستی بسیار معتقد و با وفا هستند، با پول خریده میشوند». پس تجهیز شدن فلسطینیها به دست خودشان امر امکانپذیری بوده است. البته بخشی از این تجهیزات از سوی ایران و برخی از دولتهای عربی از طریق دریا و رهاآبها به دست مردم غزه رسید.
عضو هیئت علمی دانشگاه معارف اسلامی گفت: ما برای اولین بار شاهد این جرئت از سوی فلسطینیان هستیم که مینگذاری کنند، سیم خاردار را پاره کنند و با لودر از روی آن رد شوند و حتی با گلایدر وارد سرزمینهای اشغالی شده و اسرائیلیها را مورد حمله قرار دهند. این جنگ چه ادامه پیدا کند و چه خاتمه یابد به ضرر اسرائیل است.
وی یادآور شد: اسرائیل با ماجرایی که برایش پیش آمده است به شدت در تله افتاده، نمیتواند تن به مصالحه، تسلیم و شکست دهد و در نهایت تنها راهی که برای نجات خود دارد هم همین مسیر قبول شکست و آتشبس است. این راه هم به نظر عقلانیترین راهی است که پیش روی اسرائیل قرار دارد و میبایست هرچه زودتر مسلمانان را رها کند.
انتهای پیام