نشانه‌های اعتیاد اینترنتی

به گزارش ایکنا، امروزه زندگی بسیاری از آدم‌ها به اینترنت و رایانه وابسته شده است و بدون آن‌ها نمی‌توان زندگی کرد و همین ابزار‌ها راه و روش زندگی ما را تغییر داده است. این تغییر و عادت به استفاده از اینترنت، رایانه و ... باعث اعتیاد به آن شده است که برخی روانشناسان آن را نوعی اعتیاد رفتاری به شمار می‌آورند.

در واقع اگر کاربر در طول روز بین ۲ تا ۳ ساعت از اینترنت استفاده کند، کاربر معمولی و در صورتی که بیش از ۸ ساعت استفاده کند، معتاد به اینترنت محسوب می‌شود که این افراد با نشانه‌هایی شناخته می‌شوند، با شناخت این نشانه‌ها می‌توان نسبت به درمان اقدام کرد.

کاهش تدریجی ساعات استفاده از اینترنت می‌تواند به بهبود این اعتیاد رفتاری کمک کند؛ چراکه ادامه این مسئله باعث مشکلات و آسیب‌های فکری و فیزیکی خواهد شد. در ادامه تعدادی از نشانه‌های اعتیاد اینترنتی از نظرتان می‌گذرد.

زمان پرداختن به امور شخصی خود را در پشت رایانه صرف کند؛ از جمله ساعات ضروری برای خواب را در اینترنت سپری می‌کند.

تغییر عادت‌های رفتاری؛ استفاده از اینترنت باعث می‌شود، شخص از سایر فعالیت‌هایی که قبلاً برای او لذت‌بخش بوده، دست بکشد.

زمانی را که باید تکالیف درسی یا کاری انجام دهد، در اینترنت سپری می‌کند.

موقعی که زمان اتصال به اینترنت تمام یا قطع شود یا خطوط ارتباطی قطع شده و محدود شود یا چنانچه به وی اجازه دسترسی به اینترنت داده نشود، احساس ناراحتی، افسردگی و بیقراری می‌کند و حالت بدخلقی وی موقعی بهبود می‌یابد که دوباره به اینترنت متصل شود.

خسته‌تر و کج‌خلق‌تر از زمانی است که اینترنت جزئی از زندگی وی نبود. دامنه تنش‌های عصبی او بالاتر است و از سردرد‌های عصبی رنج می‌برد.

بیش از حد، خشونت نشان می‌دهد و پرخاشگری و قانون‌شکنی می‌کند.

در زمان دل‌مشغولی‌های فکری و ذهنی، ساعات متمادی را پشت رایانه می‌گذراند.

هنگامی که فرد پشت رایانه خود نیست، دائم به استفاده مجدد از آن فکر می‌کند و موقعی که از رایانه دور است، ذهن خود را مشغول نوع فعالیت‌های موردنظر در اتصال بعدی به اینترنت می‌کند.

روزی چندبار و به طور مرتب پست الکترونیکی خود را بررسی می‌کند.

در حین اتصال به اینترنت، زمان را از دست می‌دهد و متوجه گذشت زمان نیست.

زمان بسیار کوتاهی برای وعده‌های غذایی صرف می‌کند و به علت از بین رفتن برنامه غذایی کمبود وزن پیدا می‌کند.

هنگام استفاده از رایانه، احساسی آمیخته به خوشنودی و گناه می‌کند.

ترجیح می‌دهد به اینترنت وصل شود تا اینکه با دوستان یا خانواده باشد یا به عبارتی دیگر به دوستان، خانواده و همه مسئولیت‌های خود به دلیل بودن در دنیای مجازی پشت پا می‌زند.

روابط جدیدی با افرادی که هنگام اتصال به اینترنت با آن‌ها آشنا شده، تشکیل می‌دهد و بیشتر مایل است با آن‌ها ارتباط برقرار کند.

کمتر از خانه بیرون می‌رود و فعالیت‌های اجتماعی او کاهش چشمگیری پیدا می‌کند.

درباره اینکه چه مدت برخط بوده یا در مورد میزان ساعات صرف شده در اینترنت، به خانواده، والدین، همسر و یا رئیس خود دروغ می‌گوید.

دیگران از او به علت صرف زمان طولانی در اینترنت ناراحت هستند و مرتب از او گله می‌کنند.

تمام تلاش‌ها برای محدود کردن ساعات استفاده از اینترنت بی‌نتیجه می‌ماند.