نمایشگاه قرآن اصفهان؛ امتداد یک مسیر خطی

اگرچه تغییر محل برگزاری نوزدهمین نمایشگاه قرآن و عترت اصفهان نسبت به سال گذشته، نقطه مثبتی در برپایی آن به‌ شمار می‌رفت، اما به نظر می‌رسد نمایشگاه همچنان در مسیر خطی خود باقی مانده باشد. در نگاهی اجمالی این‌طور به نظر می‌آمد که غرفه‌های نمایشگاه قرآن و عترت، آنچنانکه باید خلاقیت و تنوع محتوا نداشت و بازدیدکنندگان فقط به‌صورت تماشاگری منفعل از آنها عبور می‌کردند. اگرچه غرفه‌هایی با محتوای بازی و سرگرمی برای کودکان از این قاعده مستثنی بود و رضایت نسبی خردسالان را به همراه داشت. گویی برپایی این نمایشگاه بیش از آنکه آورده فرهنگی و معنوی به دنبال داشته و محور فعالیت‌ها و تعاملات قرآنی شهر باشد، نوعی رفع تکلیف از جانب مسئولان است.

همان‌طور که برای چندمین بار، غرفه‌های گوناگون نمایشگاه را از نظر می‌گذراندم، همزمان با تعدادی از بازدیدکنندگان گفت‌وگویی انجام می‌دادم تا نظرشان را در خصوص نمایشگاه جویا شوم.

دختری که به نظر می‌رسید 9 ساله باشد، با اشتیاق در حال انجام یکی از بازی‌های فکری‌‌ حرکتی در نمایشگاه بود. از مادرش که با لبخند نظاره‌گر او بود، درباره حضور در این نمایشگاه پرسیدم و او گفت: امسال، اولین سالی نیست که در نمایشگاه قرآن و عترت شرکت می‌کنم و سال‌های گذشته نیز حضور داشته‌ام‌‌؛ اما سال‌های گذشته را بیشتر از امسال دوست دارم.

او با اشاره به نزدیکی مکان برگزاری نمایشگاه به شهر، آن را مزیتی در مقایسه با سال‌های گذشته بیان کرد و ادامه داد: سال‌های گذشته، حضور در نمایشگاه برایم دشوار بود‌، اما امسال توانستم به راحتی به اینجا بیایم.

این شهروند دیگر مزیت نمایشگاه را نیز ایجاد فضایی برای بازی‌های جدید کودکانه دانست و اشاره کرد که ویژه‌برنامه‌ای برای روزه‌اولی‌ها در نظر گرفته نشده است و این نکته به نظرم قابل تأمل آمد.

سپس به سراغ پسر نوجوانی رفتم که به گفته خودش 13 سال داشت. او و چند نفر از دوستانش لباس مشابهی به تن داشتند و همراه مربی خود برای بازدید از نمایشگاه آمده‌ بودند. این نوجوان شور و حال امسال نمایشگاه را ضعیف می‌دانست و به نظرش، سال‌های گذشته شور و حال بیشتری در نمایشگاه وجود داشت.

این نوجوان گفت: حضور در غرفه‌‌ای که توضیحاتی در خصوص منظومه شمسی می‌داد و در نهایت آن را به خداشناسی مرتبط می‌کرد، برایم جالب بود. پیشنهاد من برای نمایشگاه، برپایی غرفه‌های بازی‌محور متناسب با نوجوانان است.

در ادامه به سراغ مادری رفتم که اگرچه ظاهرش با فضای مذهبی نمایشگاه اندکی متفاوت بود، اما همراه مادر و پسر خردسال خود برای اولین بار به نمایشگاه قرآن و عترت آمده بود و ارزیابی مثبتی از آن داشت.

مادر دیگری نیز همراه دخترش در حال عبور بود. دخترک که به گفته مادرش دو سال و نیم داشت، بادکنکی در دست گرفته بود و خوشحال به نظر می‌رسید. این مادر جوان نیز به گفته خودش اولین باری بود که در نمایشگاه قرآن و عترت شرکت می‌کرد، تنوع غرفه‌ها به نظرش خوب بود و گفت: قبل از آنکه به اینجا بیایم، فکر می‌کردم برای فرزندم کسالت‌بار باشد و اذیت شود؛ اما چیزهای سرگرم‌کننده‌ای اعم از بادکنک و خوراکی در اینجا وجود داشت، به حدی که اکنون دخترم دوست ندارد از نمایشگاه برویم.

او به این موضوع اشاره کرد که خودش مربی قرآن است و ادامه داد: محتوای خوبی در غرفه‌ها وجود داشت تا به رشد و ارتقای من کمک کند. بسیاری از افرادی که در زمینه‌های قرآنی فعالیت دارند، به اینجا می‌آیند و با یکدیگر مرتبط می‌شوند. من هم استادم را پس از چند سال در این نمایشگاه ملاقات کردم، ولی از طرف دیگر، وجود غرفه‌هایی که مفاهیم قرآنی را با هنر آمیخته باشند، کمرنگ بود.

انتظار می‌رود در سال آینده شاهد پیشرفت چشمگیر نمايشگاه قرآن و عترت اصفهان باشیم و برنامه‌ریزان و دست‌اندرکاران این رویداد برای برپایی هرچه باشکوه‌تر آن همت گمارند و تنوع غرفه‌ها را بر تعدد آنها در اولویت قرار دهند.

زهرا مظفری‌فرد