Bayyana dalilin gwajin da Allah yake yi wa ’yan Adam
Sura ta tamanin da tara a cikin Alkur’ani mai girma ita ce ake kira Fajr. Wannan sura mai ayoyi 30 tana cikin kashi talatin na Alqur'ani. Wannan sura, wacce ita ce makka, ita ce sura ta goma da aka saukar wa Annabin Musulunci.
A cikin aya ta farko ta wannan sura, Allah ya rantse da ranar Asuba (fashewar haske a cikin duhun dare); Shi ya sa ake kiran wannan sura da “Fajr”.
An san Suratul Fajr da sunan Surar Imam Husaini (AS), domin a hadisin Imam Sadik (AS) ma’anar “ruhi tabbatacciyar rai” a aya ta ashirin da bakwai ita ce Imam Husaini (AS). Haka nan kamar yadda wasu tafsiri suka ce “Layal Ushar” (dare goma) a aya ta biyu a cikin suratu Fajr tana magana ne akan darare goma na farkon watan Muharram.
Suratul Fajr tana yin ishara da labarin mutanen Ad da Niz da Samudawa, mutanen Fir'auna da fasadi da bijirewarsu, kuma tana tunatar da mu cewa yanzu mutum yana cikin jarrabawar Allah kuma an jarrabe shi da albarka ko wahala. Sannan ya yi bayanin dalilan kasawar kafirai a cikin wannan jarrabawa, sannan ya yi nuni da zuwan ranar kiyama, wanda a ranar ne za a yi wa kafirai gargadi ta hanyar lura da illolin wuta; Amma wannan shawara ba ta da amfani.
A cikin wannan sura ana zargin dogaro da duniya da take kaiwa zuwa ga sabawa Allah da kuma gafala ga al’ummar duniya da kuma yi wa mutanen duniya barazana da azaba mafi tsanani a duniya da kuma lahira, kuma an bayyana cewa mutum yana tunanin cewa idan Allah ya yarda. yana yi masa ni'ima domin shi abin so ne da daraja a wurin Allah, kuma wanda ke fama da talauci saboda bai da daraja a wurin Allah. Ƙungiya ta farko tana yawan yin abubuwan da ba daidai ba ne saboda rashin fahimta da suke da ita, da kuma rashin fahimtar kuskuren da ba sa ganin kuskuren su, ko kuma ganin su ba su da amfani. Kashi na biyu kuma sun kafirta ne saboda kuskurensu. A daya bangaren kuma, idan wani yana da mulki ko dukiya, ko kuma wani ya talauce, to saboda jarrabawa ce ta Ubangiji, ta yadda bayan ya ci wannan jarrabawa za a tantance halinsa a lahira.
Don haka ni'imar Ubangiji ko wahalhalu da matsalolin da suke faruwa ga mutum a duniya, jarrabawa ce ta Ubangiji, ta hanyar amfani da su ne mutum zai iya sanya duniyarsa bayan ya mutu da kuma ranar kiyama ta hanya mafi kyau, amma watsi da jarrabawar Ubangiji yana haifar da Mayu. babu abin da ya rage gare shi face azabar lahira har zuwa ranar sakamako.
Don haka a cikin dukkan mutanen duniya, wanda yake da “ruhi mai tabbatuwa” kuma ya natsu da Ubangijinsa cikin kunci da damuwa zai kai ga farin cikin lahira.
