هرچه درخت انقلاب اسلامی ایران تنومندتر شده و شاخههای آن در سرتاسر گیتی به پیش میرود، درک دنیای اسلام از آنچه استعمارگران بر سرش آورده است، عمیقتر و ملموستر میشود. قصه پرغصه تخریب قبور مطهر ائمه معصومین(ع) در بقیع، از جمله زخمهای دردناکی است که بر پیکر تمام جهان اسلام و نه فقط تشیع هنوز تازه است.
ماجرا از آنجا آغاز میشود که روباه استعمار، سیصد و اندی سال پیش، به قصد به آشوب کشاندن جهان اسلام، طلبه جویای نام و بلندپروازی را در تور مکر خود گرفتار میکند تا پایهگذار فرقهای نوپدید و خودساخته و در خدمت منافع استعماری انگلیس باشد؛ این طور بود که وهابیت، این نهال شوم استعمار با سُمبه انگلیس در امالقری جهان اسلام کاشته شد. میوههای تلخ این شجره خبیثه هنوز هم که هنوز است با نامهایی چون داعش، طالبان و... کام مسلمین جهان را تلخ میکند.
دشمنان جهان اسلام با تخریب قبور بقیع چندین هدف را دنبال کردهاند که متأسفانه در طول چند دهه اخیر به بسیاری از آن اهداف نیز رسیدهاند.
از جمله آموزههای دین اسلام به امت اسلام حفظ وحدت همه جانبه و دوری از هر گونه تشتت و تفرقه در مقابل دشمنان اسلام است. قرآن کریم میفرماید: «وَ أَطيعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لا تَنازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ ريحُکُمْ وَ اصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرينَ؛ [1] و (فرمان) خدا و پيامبرش را اطاعت نماييد! و نزاع (و کشمکش) نکنيد، تا سست نشويد، و قدرت (و شوکت) شما از ميان نرود! و صبر و استقامت کنيد که خداوند با استقامت کنندگان است!»
امير محمدبن سعود با ابن عبدالوهاب بر جهاد در راه خدا(!) بيعت نمود ... در حالی که اين دو تن هيچ شهری از شهرهای کفار؛ چه در شرق و چه در غرب را فتح نکردهاند و اين - به اصطلاح- جهادشان، بر ضد مسلمانان بود؛ همان مسلمانانی که از اطاعت ابن سعود سرباز زدند. [2]
عدم درک واقعی از عمق حقد و کینه دشمنان اسلام، بارها موجب شده است دشنه زهرآلود دشمن با رنگ و لعابهای گوناگون بر پیکره زخمی جهان اسلام وارد آید. دشمنان، هر روز به شکلی درمیآیند و نزدیک میشوند تا مؤثرترین ضربهها را وارد آوردند؛ چنانکه قرآن کریم میفرماید: «لا يَأْلُونَکُمْ خَبالاً وَدُّوا ما عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضاءُ مِنْ أَفْواهِهِمْ وَ ما تُخْفي صُدُورُهُمْ أَکْبَرُ قَدْ بَيَّنَّا لَکُمُ الْآياتِ إِنْ کُنْتُمْ تَعْقِلُونَ؛ [3] [آنان] از هيچ نابکاری در حق شما کوتاهی نمیورزند. آرزو دارند که در رنج بيفتيد. دشمنی از لحن و سخنشان آشکار است و آنچه سينههايشان نهان میدارد، بزرگتر است. در حقيقت، ما نشانهها [ی دشمنی آنان] را برای شما بيان کرديم، اگر تعقل کنيد.»
حقیقت آن همه برنامهریزی بلندمدت دشمنان اسلام زمانی روشن میشود که به محض دست یافتن به سرزمین اسلامی سعی میکند که حتی آثار باستانی و بقایای فرهنگ و تمدن اسلامی را از بین ببرند. از همین جهت است که فتواهای زیر سلطه خود را به سمت توجیه تخریب قبور مقدس و آثار باستانی و فرهنگی اسلام سوق میدهند. داعش، به عنوان شاخهای از شجره خبیثه وهابیت، در دهه اخیر با به نمایش گذاردن قتل عام و سبعیت تحیرآوری که در قبال شیعه و سنی انجام داد، نمونهای از ظهور عینی این نقشه ضداسلامی است.
بهترین راه برای ضربه زدن به دین اسلام، ارائه چهره زشت، وحشیانه، غیرمنطقی و ترسناک از آن است. تخریب قبور بقیع و دیگر مقدسات دینی در مکه و دیگر شهرهای اسلامی و نیز غارت وحشیانه آنها از سوی وهابیت نقطه شروع دشمنان فریبکار دین اسلام برای ارائه تصویری چندشآور از آن در عصر حاضر است.
پیوند تفکرات انحرافی محمد بن عبدالوهاب با حکومت آل سعود که برآمده از سلطه استعمار است، قدرت مانور این فرقه ضاله را دوچندان کرد. این در حالی است که قرآن کریم پیامبر خاتم(ص) را رحمتی برای همه جهانیان نامیده و میفرماید: «وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمين؛ و تو را جز رحمتی برای جهانيان نفرستاديم».[4] اخلاق پیامبر اسلام(ص)، برترین اخلاقی است که بشریت به خود دیده است.
به همین جهت خداوند متعال در مورد رسول گرانقدر خود(ص) میفرماید: «وَ إِنَّکَ لَعَلی خُلُقٍ عَظيم؛ و تو اخلاق عظيم و برجستهای داری!».[5] در حالی که زیارت و توسل به مقربان الهی به عنوان بخشی از سیره مسلمین از صدر اسلام تا کنون، جلوههای زیبایی از ارتباط با خدا را ثبت و موجب تزریق روح معنویت در کالبد امت اسلامی شده است، باز هم با دستهای آلوده وهابیت، فرقه دستساز استعمار، به نام اسلام، زشتترین رفتارها در قاب رسانههای خود به جهان مخابره کرده است. وهابیت، نماد بیمنطقی، ظلم، وحشیگری و محصول عناد دشمنان اسلام به این دین زیبا و مملو از مهربانی و مکارم اخلاقی است.
عمده کشورهای اسلامی دارای موقعیتهای ویژه راهبردی و منابع سرشار هستند. طبیعی است که استعمارگران غربی طراحی گستردهای برای تسلط بر این کشورها داشته باشند. آنها در کنار ضربه به اقتدار، جایگاه و اتحاد جامعه اسلامی چشم طمع به منابع طبیعی و ارزشمند سرزمین اسلامی دوختهاند. قرآن کریم به هر گونه راه تسلط کفار و دشمنان اسلام بر امت و جامعه اسلامی هشدار داده و میفرماید: «وَ لَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْکافِرينَ عَلَی الْمُؤْمِنينَ سَبيلا؛ و خداوند هرگز کافران را بر مؤمنان تسلّطی نداده است.»[6]
با توجه به ریشه ظهور فرقه وهابیت و ضربات فاجعهباری که از سوی این فرقه استعماری همچنان بر دنیای اسلام وارد میشود، نمیتوان تردیدی داشت که امروزه بیش از هر زمان دیگری، وهابیت به عنوان راه تسلطی است که کفار بر جامعه اسلامی یافتهاند. اگر نه؛ چگونه میتوانستند با تخریب بقاع و اماکن مقدس اسلامی با یک تیر، چندین زخم کاری بر امت اسلام وارد کرده و آن را همچون صیدی ضعیف در چنگال استعمارگران پیر غربی قرار دهند!
نویسنده: محسن رفیعی
پینوشت
[1]. سوره انفال، آیه 46.
[2]. طبسی، نجم الدين، فرقهای برای تفرقه - بررسی پيشينه فکری و سياسی جريان وهابيت، 1جلد، [بی نا]، چاپ: 1، ص39.
[3]. سوره آلعمران، آیه 118.
[4]. سوره انبیاء، آیه 107.
[5]. سوره قلم، آیه 4.
[6]. سوره نساء، آیه 141.