طول عمر امام زمان(عج) با قواعد زیستی منافاتی ندارد

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین حسین شهسواری، پژوهشگر مهدویت، 11 اسفندماه در نشست علمی «نگاهی به اسباب طول عمر حضرت ولیعصر(عج)» گفت: اولین کسی که در این باره مطلب نوشته است شیخ صدوق و بعد مرحوم شیخ طوسی و نعمانی است و به تدریج در قرون بعدی هم کتب متعددی از جمله کتاب مرحوم آقای حکیمی، شهید صدر، میرازحسین نوری، علامه مجلسی و ... نوشته شده است.

وی با بیان اینکه موضوع طول عمر از دو جهت قابل بررسی است، افزود: بشر برای تمتع بیشتر در دنیا و جاودانگی به دنبال طول عمر است و در ماجرای ابلیس و آدم هم اغوای شیطان با بحث جاودانگی گره خورد بنابراین مسئله طول عمر جزء فطرت و آرزوهای بشری است.

شهسواری اضافه کرد: محور دوم هم این است که چه عواملی سبب شده است تا برخی انسان‌ها طول عمر داشته باشند، در اینجا ما سخن از یک امر ممکن‌الوقوع و شدنی داریم، زیرا انسان اگر بداند چیزی محال است آن را آرزو نمی‌کند. ما در بحث خودمان این امر محقق‌الوقوع را در شخص حضرت ولیعصر(عج) تحلیل می‌کنیم نه برای همه انسان‌ها.

وی با بیان اینکه موضوع طول عمر آن حضرت تا سال 370 قمری که سن ایشان 120 سال می‌شود، مسئله چندانی ایجاد نکرده بود و می‌پذیرفتند ولی وقتی از 125 گذشت به تدریج شبهات شروع شد که مگر ممکن است انسانی اینقدر عمر کند؟ شیخ صدوق در مقدمه کتاب کمال‌الدین که معتقد است با دستور حضرت حجت(ع) آن را نوشته است، گفته است به خواب رفتم و در خواب به طواف کعبه پرداختم و امام زمان(عج) را دیدم، نزدیک ایشان شدم و ایشان فرمودند: چرا درباره غیبت کتابی نمی‌نویسی؟ و کتابی در این باره نوشته شود.

طول عمر از منظر فلاسفه

این پژوهشگر با اشاره به امکان عقلی طول عمر بیان کرد: فلاسفه عقل‌گرا نه تنها طول عمر را می‌پذیرند، هیچ منعی هم برای آن به لحاظ عقلی قائل نیستند، لذا اگر مانع طول عمر را پیری یا رسیدن حد خاصی از عمر مثلا بالای 90 سال قلمداد کنیم متخصصان زیست‌شناسی براساس آزمایشات علمی اظهار می‌کنند علت مرگ و میر، پیری نیست، بلکه آنچه باعث مردن انسان و موجودات زنده است عوارض و بیماری‌های عارضی است. در مورد مرگ و میر در پیری دو بحث مطرح است؛ اول این تحلیل وجود دارد که در سنین پیری، سلول‌های بدن دچار تصلب و فرتوت می‌شوند و به تدریج از کار می‌افتند و دوم اینکه بافت طبیعی بدن در برخورد با عوامل بیرونی و طبیعی مانند میکروب و ویروس و ... دچار بیماری و مرگ می‌شود. براساس نظر زیست‌شناسان نسبت به پیری که آن را پدیده فیزیولوژیست می‌دانند نمی‌توان پیری را نهفته در حیات موجودات اخذ و آن را عامل مرگ قلمداد کرد؛ بنابر قانون فلسفه و حکمت، هر طبیعتی که در عالم موجود شود و قابل زیاده و نقص باشد به مقتضای طبیعت، بالاترین نقطه کمال خود را طلب می‌کند و باید فرد کامل از آن موجود شود. 

شهسواری اضافه کرد: طبق این قاعده مزاج و استعداد عمر و زندگی در بشر مراتبی دارد و زندگی هزار یا دوهزارساله بالاترین سقف برای عمر بشر نیست. خلاصه اینکه طول عمر ممکن التحقق است و طبق نظر متخصصان زیست‌شناس، حکم قطعی عقلی بر امکان طول عمر انسان وجود دارد.

عمر بشر حد معینی ندارد

وی با اشاره به امکان طول عمر از نظر تجربه گفت: زیست‌شناسان معتقدند عمر بشر حد ثابتی ندارد که مثلا 90 سالگی یا کمتر و بیشتر پایان یابد، در طبیعت، همه گونه عمر اعم از بلند و کوتاه مدت بوده و هست و مرگ، عمدتا عارضی است، یک دانشمند آلمانی می‌گوید مرگ، لازمه قواعد طبیعی نیست و آنچه طبیعی و فطری است عمر جاودانه است و حتی عمر نوح هم سقف عمر بشر نیست.

این پژوهشگر عرصه مهدویت با بیان اینکه علمای منطق می‌گویند استقراء نمی‌تواند دلیل حکم کلی باشد، اضافه کرد: هنوز بسیاری از موارد و قوانین ناشناخته در جهان از جهت علوم زیستی و مسائل این علوم با علوم دیگر وجود دارد که حیات بشر را تغییر داده‌اند و هر قدر علم پیشرفت کند، زوایای جدیدی از جمله درباره طول عمر بشر را باز می‌کند.

شهسواری بیان کرد: اسباب طول عمر نبود موانع است و اگر موانع برطرف شود، حدی برای طلوع عمر وجود ندارد و طوری نیست که در ذات پیری، مرگ و میر وجود داشته باشد؛ اگر سبک زندگی فرد، سالم باشد، قاعدتاً زندگی ادامه خواهد داشت. نتیجه‌ای که با توجه به مطالب گفته شده می‌گیریم طول عمر طولانی  یک عمر قابل قبول از منظر علوم تجربی و طبیعی است و منعی ندارد و دانشمندان هم با برشمردن ادله، حکم به امکان داده‌اند.

ماجرای معمرین

وی تاکید کرد: در بحث معمرین در گذشته و حتی دوره معاصر هم دیده‎‌ایم که افرادی که توانسته‌اند زندگی سالمی از جهت روحی و روانی و جسمی داشته باشند، عمرهایی در حد 140 و 160 و حتی 170 سال و 250 سال هم داشته‌اند و در جراید دنیا نمونه‌هایی از آن ذکر شده است. در کتب مقدس یهودیان و نصارا هم به صورت تلویحی امکان برخورداری از طول عمر مورد تایید است و یکی از داشنمندان مسیحی در قرن 5 گفته است که شرایع پیشین به اتفاق به بحث امکان طول عمر در دنیا معتقد بودند و تورات هم به زندگی طولانی افرادی چون حضرت آدم و ... اشاره دارد. همچنین سنین 900، 930 و 1580 سال و ... را به عنوان عمرهای طولانی نام برده است.

شهسواری با اشاره به استناد قرآنی طول عمر اضافه کرد: در این مورد به آیه اول سوره مبارکه ابراهیم(ع) اشاره شده است. همه مسلمین مصونیت قرآن را از اشتباه و تحریف می‌پذیرند و چون آیه، خروج مردم از ظلمات به سمت نور را به واسطه وجود امام و نظام امامت مطرح کرده است، می‌تواند مؤید طول عمر باشد همچنین آیات و روایاتی که درباره صعود حضرت عیسی(ع) و خضر به آسمان است مؤید عمر طولانی است.  بنابراین اقتضای ذاتی و برطرف شدن موانع دو عامل برای طول عمر است.

شهسواری اظهار کرد: در صحاح اهل سنت هم روایات متعددی از جمله در بحث دجال مطرح شده است و کسانی مانند محی الدین عربی دیدن حضرت را مطرح کرده است. ابوبدر شافعی در البیان گفته است امام مهدی، حی و موجود و باقی است و البته اگر اراده الهی بر چیزی قرار بگیرد باورپذیر خواهد شد.   

این پژوهشگر تصریح کرد: در آیه و من نعمره اشاره به زندگی جاوید ندارد و بنده هم درصدد اثبات عمر طولانی بودم و نه جاودانگی چون جاودانگی برای انسان وجود و ماده و عوالم مادی وجود ندارد.