Suratul An’am Ta Hada Bangarori Da Suka Shafi Imani Da Akida

Suratul An'am tana magana ne kan kissar Annabi Ibrahim (AS) da kuma annabcin 'ya'yansa kuma ta gabatar da addinin Musulunci a matsayin ci gaba na tafarki da hadafin annabawan da suka gabata.

Sunan sura ta shida a cikin Alkur'ani mai girma "An'am" ma'ana shanu. Wannan surar tana da ayoyi 165 wadanda suka zo cikin kashi na bakwai da takwas. Suratul An'am a cikin jerin wahayi ita ce sura ta hamsin da biyar da aka saukar wa Manzon Musulunci (SAW) kuma ita ce Makki. A cikin surorin Makkah an fi maimaita bayanin ka’idojin akidar addini wato tauhidi da annabta da tashin kiyama.

Suratul An'am daya ce daga cikin surorin da dukkan ayoyinsu suka sauka ga Annabi (SAW) a wuri guda. Kuma tana daga cikin surorin Hamdat domin ta fara ne da godiyar Allah.

Dalilin sanya wa wannan sura suna "An'am" shi ne magana kan shanu a cikin ayoyi goma sha biyar. Wannan surah tana magana ne akan shanu, dabbobin gida kamar shanu, tumaki, rakuma da awaki.

Babban manufar wannan sura ita ce bayyana tauhidi da tabbatar da Ubangiji daya ga mutum da dukkan talikai. Don haka ne aka kawo labarin zancen da Annabi Ibrahim ya yi da kafirai game da rashin aikin bautar taurari da wata da rana a cikin wannan sura. Bayan ruwayar wannan kissa, Allah madaukakin sarki ya ambaci karbar buqatarsa ​​na Annabcin Ishaku da Yaqub da sauran zuriyar Ibrahim (a.s), don haka ne ma mafi cikar jerin haruffan annabawa – haruffa 17. daga wannan babi - ya kawo. Sannan ya kira Manzon Allah (SAW) a matsayin magaji kuma magajin dukkan wadannan annabawan Ubangiji, kuma ya wajabta masa bayyana cewa kiransa zuwa ga Musulunci ba na kasa ko kabilanci ba ne, kuma yana magana ne ga dukkan talikai.

Suratul An'amah ita ce shelar al'ummar imani da shari'ar Musulunci. A tsawon wannan sura, maganar matsayi ita ce amsa ga shakku da adawa da Musulunci da Allah, wanda Manzon Allah (SAW) ya bayyana ta wannan sura. Maimaita kalmar Qul: Ma'anar Fadawa sau 44 a cikin wannan sura ta kasance ci gaba ne a kan fuskantar shakku, wanda ya zo a matsayin hujja a kan mushrikai da masu adawa da tauhidi da annabci da tashin kiyama. Kokarin da Kur’ani yake yi a kullum na gyara akidar dan’adam, musamman game da allantaka da bauta, ya zo a cikin wannan sura.