«شکر» بهره‌برداری صحیح از نعمت‌هاست
قرآن کریم تشکر از خدا را قرین با ذکر پروردگار می‌داند: (فَاذکروُنی اذکرکم واشکرولی و لا تکفرون) یاد کردن و شکر الهی تنها یک ذکر زبانی نیست بلکه منظور از یاد، پاک نمودن روح و جان از رذائل و آماده شدن برای پذیرش رحمت الهی و منظور از شکر، بهره‌برداری صحیح از نعمت‌هاست.
به گزارش ایکنا از خوزستان، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدحسن انصاری، مدیر مدرسه علمیه آیت‌الله‌العظمی آقا شیخ محمدجعفر انصاری(ره) اهواز در سلسله جلساتی به شرح دعای مکارم‌الاخلاق امام سجاد(ع) پرداخته است. جلسه هشتم این شرح از دعا تقدیم مخاطبان می‌شود.
بسم‌الله الرحمن الرحیم
امام سجاد(ع) به پیشگاه الهی عرض می‌کند: «وَ اَن اَشکُرَ اَلحَسَنَه» امام(ع) در این فقره از دعا درخواست می‌نماید که پروردگارا به من توفیق عنایت فرما که خوبی‌ها را شکرگزار باشم. یکی از وظایف حتمی بندگان شکر نعمت است. در اسلام، شکر کسی که واسطه وصول نعمت به ما باشد بسیار مهم شناخته شده و در کنار شکر خداوند که صاحب نعمت است باید واسطه وصول نعمت را نیز شکر نمود و حق خدمت او را بجا آورد و در اینباره روایات زیادی از پیشوایان دین وارد شده است.
امام زین العابدین(ع) می‌فرماید: «اَمّا حَقُ ذی المعروف عَلیکَ فان تَشکُرَهُ وَ تَذکُرَ معروفَهُ وَ تُکسِبَهُ المَقالهَ الحسَنَه» حق کسی که به تو نیکی می‌کند این است که از او تشکر کنی و نیکی‌اش را به زبان آوری و از وی به خوبی یاد کنی و میان خود و پروردگار برایش خالصانه دعا کنی. اگر چنین کنی بی گمان پنهانی و آشکارا از او تشکر کرده‌ای وانگهی اگر روزی توانستی نیکی او را جبران نما.(خصال شیخ صدوق)
شکر گزاری به درگاه الهی از مهمترین خصوصیات انسان است، اگر انسان در مقابل نعمت‌های بیکرانی که به او ارزانی شده حق‌شناسی و قدردانی داشته باشد سنت الهی بر این است که آن نعمت‌ها را افزایش بدهد. در قرآن کریم سوره ابراهیم می‌خوانیم: لَئِن شَکَرتُم لِاَزیدنّکُم؛ شکر نعمت نعمتت افزون کند.
روزی جابربن عبدالله انصاری(ره) خدمت امیرالمؤمنین(ع) عرض کرد: چگونه صبح کردید؟ حضرت فرمود: در حالی که نعمت‌های خدا در حق ما بیشمار بود و گناهان در حق او بسیار (لا نَدری ما نَشکُرُ اَجَمیلَ ما یَستُرُ اَم قَبیحَ ما یَستُرُ) پس ندانستیم خداوند را بر چه چیز شاکر و سپاسگزار باشیم بر آن خوبی‌هایی که منتشر می‌سازد یا بدی‌هایی که می‌پوشاند؟(تحف العقول ص ۲۱۰)
نعمت‌های الهی بیکران است! پرودگارا ما را در میان شاکرین نعمت‌های خود محسوب فرما و شایستگی به این است که نعمت‌ها بطور صحیح در اهداف واقعی خودشان بکار گرفته شوند و چنانچه اینگونه رفتار کنیم سیل نعمت‌ها و موهبت‌ها بر ما نازل خواهد شد و به قول شاعر
فضلِ خدای را که تواند شمار کرد
یا کیست انکه شکرِ یکی در هزار کرد
قرآن کریم تشکر از خدا را قرین با ذکر پروردگار می‌داند: (فَاذکروُنی اذکرکم واشکرولی و لا تکفرون) یاد کردن و شکر الهی تنها یک ذکر زبانی نیست بلکه منظور از یاد، پاک نمودن روح و جان از رذائل و آماده شدن برای پذیرش رحمت الهی و منظور از شکر، بهره‌برداری صحیح از نعمت‌ها است.
پروردگار در این فرصت عمر توفیق رسیدگی بیشتر به روح و جان را به ما عطا بفرما.
[اللهم وفقنی لصالح الاعمال]
خدایا توفیق عمل صالح به ما عطا فرما
